Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XIV K 541/15

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. G.

art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W okresie 2012-2014 roku Agencja (...) Sp. z o.o. na stronie (...) oferowała możliwość zarobkowania na zasadzie „mobilnej reklamy”. Prezesem zarządu spółki był G. G.. Jednym z podstawowych warunków współpracy stawianym przez w/w spółkę, był zakup samochodu osobowego w systemie ratalnym we wskazanym komisie samochodowym za pośrednictwem wskazanego banku.

Zainteresowani klienci zgłaszali się do firmy i wypełniali ankiety informacyjne. Po kwalifikacji klienci rozmawiali z K. G., który przedstawiał im ofertę współpracy ustnie lub mailowo. Następnie dochodziło do zakupu pojazdu w komisie samochodowym wskazanym przez ww. Pracownicy komisu prezentowali kilka samochodów – klient mógł wybrać, który z nich chce zakupić. W celu sprzedaży pojazdów K. G., jego wspólnik lub pracownicy spółki oraz przedstawiciel banku spotykali się z klientami zazwyczaj w Wydziale Komunikacji, mając przygotowane dokumenty niezbędne do sprzedaży i rejestracji samochodu oraz umów kredytowych lub pożyczki z bankiem. Tam obywało się podpisanie umów i przerejestrowanie pojazdu. Zakup odbywał się w systemie ratalnym poprzez zawarcie umowy pożyczki lub kredytu konsumenckiego. Zawierane z Bankami umowy miały wysoką prowizję za zawarcie umowy. Nadto, w przeważającej części umów kredytowych zawarta była, objęta kredytem udzielanym przez bank, pozycja w kwocie od 2600 zł do 3400 zł „tytułem pokrycia innych wydatków kredytobiorcy”, która, w większości, zgodnie z dyspozycją uruchomienia kredytu, stanowiącą załącznik do umów przelewana była na rzecz (...) s.c. Pieniądze te miały być kaucją za zamontowany w zakupionym pojeździe nadajnik (...).

W niektórych przypadkach kwota za nadajnik została doliczona do ceny pojazdu bez oddzielnej pozycji na umowie. Tak było w przypadku A. M. (1), który zawarł z S. C. Bank umowę pożyczki na kwotę 33 000 zł dotyczącą sfinansowania celu konsumpcyjnego, podczas, gdy kwota obejmująca wartość samochodu brutto wynikająca z faktury wynosiła 30.000 zł. Analogiczna sytuacja miała miejsce w przypadku A. B. (1).

Kupowane przez klientów pojazdy miały zawyżoną cenę względem ich ceny rynkowej, jednak klienci, mimo wszystko, dokonywali takiej transakcji mając na uwadze możliwość zarobkowania na zasadzie „mobilnej reklamy”, bowiem zysk z takiej działalności miał prawie w całości pokrywać ratę kredytu.

a.  zeznania A. B. (2)

93v-94, (...)- (...)

a.  zeznania Ł. B. (1)

182v-183, (...)- (...)

b.  częściowo zeznania E. S.

201-202, (...)- (...)

c.  zeznania A. M. (1)

505-506, 1908-1909

d.  częściowo zeznania A. G. (1)

354-355v, (...)- (...)

e.  zeznania A. F.

578-579v, (...)-2180

f.  zeznania D. Ś.

295-296v, (...)- (...)

g.  zeznania A. B. (1)

463-464, 1910-1911

h.  zeznania A. P. (1)

431v, 2009-2010

i.  zeznania H. P.

427v, 1964-1964v

j.  zeznania Ł. B. (2)

474-475, 1907-1908

k.  zeznania A. B. (3)

455v, 729, 1909-1910

l.  zeznania M. D.

247-248, 1720

m.  zeznania J. D.

712, 2082-2083

n.  zeznania M. M.

260-261, (...)- (...)

o.  zeznania K. W. (1)

216v, (...)

p.  zeznania T. F.

132-134, (...)- (...)

q.  zeznania T. G.

151-152, (...)-1610

r.  zeznania J. W.

287v, (...)

s.  zeznania R. D.

187-188, 2084

t.  zeznania J. K.

173, (...)

u.  zeznania A. P. (2)

400-404, (...)

v.  częściowo zeznania S. B.

106-107, 2170- (...)

w.  zeznania M. R. (1)

267-268v, 2404v- (...)

x.  zeznania G. S.

28-32, (...)

y.  zeznania A. G. (2)

481, 1964v-1965

z.  zeznania U. C.

470, 941v, (...)- (...)

aa.  zeznania J. R.

757-758

bb.  zeznania P. S.

291, 2084-2085

cc.  zeznania M. G.

615v, 1911

dd.  częściowo zeznania K. W. (2)

557v-558, 1911-1912

ee.  zeznania P. M.

856-858v, 882-884, 911v, 2010-2011

ff.  zeznania A. M. (2)

913-914, 2011

ankiety informacyjne

595, 454, (...)- (...), 281-282

umowy kredytowe

(...)- (...), 655-659, (...)- (...), 524-529, 362-370, 592-594, 308-314, 469, 445-453, 1943-1946, (...)- (...), (...)-1901, 2380- (...), 145-150, 164-168, (...)- (...), (...)- (...), 418-426, 124, 8-10, 943-946, (...)- (...), 230-235, 784-791, (...)- (...), 865-877, 920

faktury za zakup pojazdów

(...)- (...), 663, 1690- (...), 509, 398, 307, 1940, 440, 460, 250, 721, (...), 160, 175, 410, 123, 275, 11, 493, 952, 1540, 2400, 245, 760, 621, 576, 879, 902-904, 912

korespondencja mailowa

1942, 461, (...)-2390, (...)- (...), (...)-2042

Wydruk z KRS

894-897

Zeznania P. P.

962-963, 2083-2084

W przypadku zakupu pojazdu z innego źródła niż wskazane przez K. G. komisy, spółka doliczała opłatę za pośrednictwo.

Faktury i korespondencja mailowa

952-955, (...)-2390, (...)-2400

Po dokonaniu formalności klient odbierał oklejony reklamą samochód kilka dni później.

Następnie K. G. zawierał z klientami (partnerami) umowę dzierżawy powierzchni reklamowej, która opiewała na kwotę od 500 do 615 złotych miesięcznie. (...) w ramach zawartej umowy mieli za zadanie pokonywać zakupionymi oklejonymi reklamą pojazdami wskazaną w umowach ilość km. Wskazany powyżej nadajnik (...), za który została pobrana zwrotna kaucja, miał monitorować miesięczny przebieg pojazdów. W niektórych umowach dzierżawy znalazł się wprost zapis o kaucji (zazwyczaj w ostatnim lub przedostatnim punkcie paragrafu dotyczącego wynagrodzenia. Dotyczyło to umowy zawartej z Ł. B. (1), K. W. (1), T. F., R. D., J. K., M. R. (2), A. G. (2), M. G., P. M.. Natomiast w pozostałych przypadkach było to ustalenie ustne.

W każdym przypadku pobrana została kwota w wysokości od 2600 zł do 3400 zł mająca swoje odzwierciedlenie w umowie kredytowej lub umowie pożyczki. Kwota ta była przelewana na konto spółki cywilnej (...) s.c., której tożsamości wspólników nie udało się ustalić ze względu na tajemnicę bankową, jak również z innych źródeł z powodu braku numeru NIP. Wspólnikiem tej spółki nie był oskarżony. W jednym przypadku kwota odpowiadająca kaucji „tytułem pokrycia innych wydatków kredytobiorcy” została przelana na konto B. (...) J. G..

W każdej z zawartych umów dzierżawy znajdował się zapis w paragrafie dotyczącym przedmiotu umowy, że koszt umieszczenia i zmian reklamy spoczywa na reklamodawcy.

zeznania świadków a.-ff.

umowy dzierżawy powierzchni reklamowej

100-101, (...)-1700, 660-661, (...)- (...), 211-213, 519-521, 371-373, 582-585, 299-301, 469, 435-437, 1948-1950, 456-457, 253-255, 717-719, (...)- (...), 217-218, 137-139, 155-157, (...)- (...), 193-197, 177-179, 413-415, 125-127, 276-279, 12-14, 488-490, 1994-1996, 947-949, 238-239, 246, 762-765, 622-624, 569-571, 860-862

umowy kredytowe j.w.

W ramach zawartej umowy dzierżawy partnerzy mieli obowiązek stawiać się na inspekcje raz na pół roku celem kontroli prawidłowości wykonywania postanowień umowy oraz regulaminu. O terminie inspekcji partnerzy mieli być powiadamiani korespondencyjnie zgodnie z umową.

zeznania świadków a.-ff.

umowy dzierżawy j.w.

regulaminy

101v-102, (...)- (...), 661v-662, (...)- (...), 214-215, 522-523, 360-361, 586-587, 302-303, 469, 438-439, 1951-1952, 457v-458, 256-257, 715-716, (...)- (...), 218v-219, 140-141, 158-159, 198-200, 180-181, 416-417, 130-131, 279-280, 13v-14, 491-492, 1996a-1997, 950-951, 240-241, 766, 625-626, 572-573, 863-864

wezwania na inspekcję

98, 664, (...), 206, 510, 399, 588, 317, 441, 1890, 220, 161, 412, 486, 956

Po zawarciu umów (...), otrzymywali od firmy Agencja (...) Sp. z o.o. wynagrodzenie za świadczenie usług od jednego do kilku miesięcy w wysokości 500 lub 615 złotych.

(...) otrzymali wezwanie do stawienia się na inspekcję przy ul. (...) w dniu 23 sierpnia 2013 r. Podczas tej inspekcji podpisali listę obecności. Po upływie miesiąca Spółka wszystkim swoim partnerom wypowiedziała umowy dzierżawy w trybie natychmiastowym, z uwagi na rzekome niestawienie się na kolejny termin inspekcji, o którym wszyscy mieli zostać powiadomieni na wcześniejszej inspekcji, co, faktycznie, nie miało miejsca. Wypowiadając umowy dzierżawy, załączano kopie listy obecności z poprzedniej inspekcji z nagłówkiem o treści „powiadomiony o inspekcji (…)”, co nie odpowiadało faktycznie podpisywanej przez kontrahentów liście obecności. Przedmiotowa nieobecność na inspekcji (rzekomo zwołanej choć jednocześnie w sposób i w terminie niezgodnym z regulaminem), stanowiła pretekst do wypowiedzenia umów i zaprzestania płatności.

(...) pisemnie i mailowo odwoływali się od dokonanych wypowiedzeń oraz upominali się o należne im pieniądze. (...) zwracali się o wyjaśnienie braku zapłaty. Kontakt z K. G. urywał się, a partnerzy zostali bez wynagrodzenia i bez żadnej informacji. (...) masowo zaczęli składać odwołania. Pracownicy spółki zwodzili partnerów, iż ich odwołania zostaną rozpatrzone na posiedzeniu zarządu, do czego nigdy nie doszło.

Po wypowiedzeniu umów dzierżawy, partnerzy nie znaleźli w swoich pojazdach nadajników (...), a kaucja pobrana na ten cel nie została zwrócona.

zeznania świadków a.-ff.

pisma z wypowiedzeniem umów dzierżawy

(...)- (...), 665-666, (...)- (...), 210, 511-512, 379, 381, 589-590, 324, 442-443, 251-252, 720, 722, 263, 265, (...), 221-222, 143-144, 162-163, (...)- (...), 190-191, 176, 409, 411, 272-273, 15-16, 487, 957-958, 242-243, 568

odwołania

95, (...), 667, (...), 207-209, 516-517, 380, 591, 328, 444, 142, 960-961

korespondencja dot. braku płatności

169-171, 109-122, 530-549, 376-378, 596-602, 320, 329-345, 773-775, 627, 633

W samochodach przedmiotowe urządzenia (...) nigdy nie były instalowane.

Wyjaśnienia oskarżonego.

K. G. był uprzednio karany.

karta karna

(...)

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

zeznania świadków a.-ff.

Zeznania świadków Sąd uznał za wiarygodne w przeważającej części. Każdy z nich przedstawił swoją sytuację związaną i zakupem auta celem podpisania umowy na dzierżawę powierzchni reklamowej, rzekomego zainstalowania urządzenia (...), a następnie zakończenie tej współpracy. Zeznania wszystkich świadków jawią się jako spójne, przedstawiają zbliżony sposób postępowania K. G. w zakresie pobrania kaucji a następnie braku zamontowania w zakupionych pojazdów urządzeń (...). Świadkowie zeznali każdy o swojej sytuacji. W depozycjach świadków sposób działania oskarżonego jawi się bardzo podobnie. Jedynie świadkowie: Ł. B. (1), K. W. (1), T. F., R. D., J. K., U. C., M. G., P. M. otrzymali zapis w umowie o pobraniu kaucji na urządzenie, które zostało rzekomo zainstalowane w ich pojeździe. Pozostali świadkowie zostali o powyższym poinformowani ustnie lub mailowo. Jednakże w każdym przypadku od pokrzywdzonych została pobrana kwota jako kaucja za urządzenie (...), a w żadnym przypadku takie urządzenie nie znalazło się w pojazdach pokrzywdzonych. Zeznania ww. świadków były spójne, logiczne, konsekwentne, znajdowały odzwierciedlenie w uznanym za wiarygodny dokumentarnym materiale dowodowym. Okoliczność braku zainstalowania urządzenia (...) w samochodach została również potwierdzona w wyjaśnieniach samego oskarżonego.

ankiety informacyjne

Sąd uznał ankiety informacyjne za wiarygodne, bowiem żaden z uczestników postępowania nie negował istnienia tych dokumentów, ani ich treści. Pozostały materiał dowodowy w postaci zeznań świadków jest zbieżny z przedstawionymi na dokumentach danymi. Ankiety obrazują sposób nawiązania współpracy z K. G..

umowy kredytowe

Sąd uznał umowy za wiarygodne, bowiem żaden z uczestników postępowania nie kwestionował ich treści. Pozostały materiał dowodowy w postaci zeznań świadków jest zbieżny z przedstawionymi na dokumentach danymi. W większości umów kredytowych wyszczególniona została pozycja "inne wydatki kredytobiorcy", która to kwota stanowiła zapłatę za kaucję za montaż nadajnika (...) w pojazdach. W innych przypadkach kwota ta została doliczona do ogólnej kwoty kredytu.

faktury za zakup pojazdów, faktury za pośrednictwo

Sąd uznał kopie faktur za wiarygodne, bowiem żaden z uczestników postępowania nie negował istnienia oryginałów tych dokumentów, ani ich treści. Pozostały materiał dowodowy w postaci zeznań świadków jest zbieżny z przedstawionymi na dokumentach danymi. Sam oskarżony nie negował istnienia oryginałów tych dokumentów.

korespondencja mailowa

Sąd nie znalazł podstaw, aby kwestionować autentyczność korespondencji mailowej. Żadna ze stron postępowania nie poddała jej pod wątpliwość.

umowy dzierżawy powierzchni reklamowej, regulaminy

Sąd uznał umowy dzierżawy i dołączone do nich regulaminy za wiarygodne, bowiem żaden z uczestników postępowania nie negował istnienia tych dokumentów, ani ich treści. Pozostały materiał dowodowy w postaci zeznań świadków jest zbieżny z przedstawionymi na dokumentach danymi. Umowy wraz z regulaminami obrazują warunki współpracy z K. G.. W niektórych umowach zawarty jest zapis o kaucji za zamontowane urządzenie (...). W innych przypadkach były to ustalenia ustne lub mailowe między partnerami a K. G..

wezwania na inspekcję

Sąd uznał te dokumenty za wiarygodne. Ich treść jest zbieżna z zeznaniami pokrzywdzonych. Nadto oskarżony nie negował wysyłania takich wezwań przez spółkę.

pisma z wypowiedzeniem umów dzierżawy

Sąd nie znalazł podstaw, aby kwestionować autentyczność wypowiedzeń. Żadna ze stron nie negowała faktu wypowiedzenia umów dzierżawy, ani przedstawionych na poparcie tego dokumentów. Treść tych dowodów jest zgodna z zeznaniami pokrzywdzonych w sprawie.

odwołania

Sąd uznał pisma z odwołaniami za wiarygodne, bowiem żaden z uczestników postępowania nie negował istnienia tych dokumentów, ani ich treści. Pozostały materiał dowodowy w postaci zeznań świadków jest zbieżny z przedstawionymi na dokumentach danymi.

karta karna

Przedmiotowy dokument wydany został przez uprawniony do tego organ, jego autentyczność nie wzbudziła zastrzeżeń sądu i dlatego stanowi dowód tego, co zostało w nim stwierdzone.

wydruk z KRS

Przedmiotowy dokument został wydrukowany z właściwej do tego bazy, jego autentyczność nie wzbudziła zastrzeżeń sądu i dlatego stanowi dowód tego, że w okresie zarzutu K. G. był prezesem zarządu spółki Agencja (...) Sp. z o.o.

zeznania P. P.

Sąd ocenił zeznania tego świadka jako wiarygodne w całości. Świadek podał, iż K. G. i J. L. kupowali pojazdy w jego komisie jako pośrednicy za pieniądze z kredytów ostatecznych nabywców. Zeznania świadka są spójne z zeznaniami pokrzywdzonych, a w sprawie nie ujawniły się powody dla których Sąd miałby odmówić wiarygodności temu świadkowi.

częściowo wyjaśnienia K. G., k. 2085-2086

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, w których podaje on, że urządzenia (...) nie były montowane w pojazdach partnerów. Wyjaśnienia te są bowiem zbieżne z ustalonym w sprawie stanie faktycznym.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

zeznania świadka D. K., k. 640, 2197v

Świadek podał, iż Agencja (...) wynajmowała pomieszczenia na ul. (...) w W.. Spółka regulowała należności do września 2013 r. Następnie kontakt ze spółką się urwał. Sąd ocenił zeznania tego świadka jako wiarygodne jednak nie mają one znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w sprawie.

Wypowiedzenie najmu powierzchni, k. 643; Wezwania do zapłaty za najem powierzchni, k. 644; Umowa najmu ul. (...), k. 674-683

Dokumenty nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie. Dowody te nie przyczyniły się również do ustalenia stanu faktycznego.

Zeznania świadka J. S., k. 672, 1964

Świadek podał, iż spółka Agencja (...) (na rok 2014) dalej korzystała z usług wirtualnego biura pod adresem ul. (...) (...) w W.. Umowa został wypowiedziana w 2014 roku z powodu zaległości finansowych. Dowód nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie.

Protokół przeszukania mieszkania ul. (...) w W. k. 691-692; Protokół zatrzymania rzeczy k. 917

Dowód ten, chociaż wiarygodny, nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Zeznania świadka M. K. k. 693

Świadek nie ma wiedzy o spółce Agencja (...) ani o miejscu pobytu i zajęcia K. G.. Zeznania tego świadka nie wnoszą nic do sprawy.

Zeznania K. C. (d. S.) k. 733, 2010

K. C. jest córką zmarłego pokrzywdzonego R. S. (1). Świadek wskazała, iż spadkobierca po R. S. (1) nie został ustalony. Świadek nie ma wiedzy na temat zawartej umowy. Dowód z zeznań, chociaż wiarygodny, nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Zeznanie PIT z 2012-2013 r. K. G. k. 812-820

Dowód ten, chociaż wiarygodny, nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Zeznania A. P. (3) i dokumentacja z Oddziału (...) i (...) k. 924-925

Zeznania wraz z dokumentacją nie wnoszą do sprawy istotnych okoliczności. Świadek stwierdziła, iż dokumentacja przedstawiona przez petenta była kompletna do zarejestrowania pojazdu.

Zeznania J. G. k. 2253-2254

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka, w których podaje on iż K. G. i jego wspólnik na etapie zawierania umów z partnerami chcieli zainstalować (...). I w momencie zawierania umów z partnerami byli dopiero na etapie rozważania tego rozwiązania, zaś K. G. nie miał żadnego z kontrahentów informować o instalacji w/w urządzenia. Zeznania te są bowiem rozbieżne z zeznaniami pokrzywdzonych i w ocenie Sądu stanowią ustaloną z oskarżonym linię obrony. Wskazać przy tym należy, iż firma należąca do J. G. była beneficjentem kwoty wynikającej z jednej umowy kredytowej pt. „inne wydatki kredytobiorcy” (zawartej przez P. M.). W pozostałym zakresie Sąd uznał zeznania za nieprzydatne do ustalenia stanu faktycznego w sprawie.

Zeznania R. S. (2) k. 2254-2255

Sąd ocenił zeznania tego świadka jako wiarygodne, lecz niewnoszące do sprawy żadnych istotnych faktów. R. S. (2) dostarczał pojazdy K. G.. Świadek nie ma wiedzy na temat montowania systemów (...) w pojazdach kupowanych przez partnerów. Unikał tych pytań od klientów, gdyż nie miał o tym wiedzy. Świadek miał kontakt z partnerami wyłącznie w chwili wyboru auta, dalej nie uczestniczył w rozmowach.

częściowo wyjaśnienia K. G.

Sąd w większości nie uznał wyjaśnień za wiarygodne (z wyjątkiem wyjaśnień wskazanych w sekcji 2.1). Wyjaśnienia oskarżonego są bowiem sprzeczne z zebranym w sprawie materiale dowodowym, w tym zeznaniami świadków i zgromadzoną dokumentacją. W ocenie Sądu, wyjaśnienia K. G. stanowią ustaloną na potrzeby sprawy linię obrony,

wyjaśnienia J. L. z akt spraw III K 741/16, k. 704

Wyrażone przez świadka stanowisko procesowe w sprawie toczącej się przeciwko niemu, w którym nie przyznał się do winy, jest sprzeczne z zebranym w niniejszej sprawie materiałem dowodowym.

częściowo Zeznania świadka E. S., A. G. (1), S. B., K. W. (2)

W zakresie, w jaki świadkowie twierdzili, że kwota 3.000 zł miała być przeznaczona na oklejenie pojazdu. Sąd nie kwestionuje, iż świadkowie mogli taką informację uzyskać od K. G. lub jego pracowników, bowiem oskarony, w rozmowach z partnerami, czasami zmieniał wersję co do przeznaczenia pobranej kaucji, jednak nie odpowiadała ona zapisowi w umowie, z której wynikało każdorazowo, że koszty instalacji i zmiany reklamy pokrywa reklamodawca.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. G.

W których twierdził, że partnerzy wiedzieli, że w samochodach nie były zainstalowane urządzenia (...), a dopiero miało to nastąpić w przyszłości, bowiem przeczy to zeznaniom praktycznie wszystkich pokrzywdzonych.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

K. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 286 § 1 k.k. odpowiedzialności karnej podlega ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Przestępstwo oszustwa jest przestępstwem materialnym. Jego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem przez pokrzywdzonego, co oznacza pogorszenie jego sytuacji majątkowej. Wprowadzenie w błąd polega na tym, że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inną osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy.

Określone w art. 286 k.k. przestępstwo oszustwa jest przestępstwem umyślnym, zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Ustawa wymaga, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym w przypadku oszustwa jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca podejmując działanie musi mieć wyobrażenie pożądanej dla niego sytuacji, która stanowić ma rezultat jego zachowania. Powyższe ujęcie znamion strony podmiotowej wyklucza możliwość popełnienia oszustwa z zamiarem ewentualnym, zamiar bezpośredni winien obejmować zarówno cel, jak i sam sposób działania zmierzający do zrealizowania tego celu. Sprawca musi chcieć takiego właśnie sposobu działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i cel ten musi stanowić punkt odniesienia każdego ze znamion przedmiotowych przestępstwa. Przypisując sprawcy popełnienie przestępstwa określonego w art. 286 § 1 k.k. należy wykazać, że obejmował on swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim (kierunkowym) nie tylko to, że wprowadza w błąd inną osobę (względnie wyzyskuje błąd), ale także i to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem - i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 lipca 2007 r., sygn. akt II KK 327/06).

Przy wyrokowaniu należało zmienić opis czynu zarzucanego oskarżonemu, w ten sposób, iż został uznany winnym tego, oskarżonego K. G. uznaje za winnego tego, że w okresie od 12 grudnia 2012 roku do 26 marca 2014 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą oraz innymi nieustalonymi osobami, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie lub innych osób, będąc wspólnikiem firmy Agencja (...) Sp. z o.o. z/s w W. ul. (...), wprowadził w błąd szereg osób pokrzywdzonych co do umieszczenia w, sprzedawanych w systemie kredytowym, pojazdach urządzeń (...), które nie były w rzeczywistości instalowane, a za które była naliczana i pobierana kaucja w różnej wysokości, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie łącznej 92 800 zł następujące osoby: A. B. (2) w kwocie 3000 zł, Ł. B. (1) w kwocie 3000 złotych, E. S. w kwocie 3000 złotych, A. M. (1) w kwocie 3000 zł, A. G. (1) w kwocie 3000 zł, A. F. w kwocie 3000 zł, D. Ś. w kwocie 3000 zł, A. B. (1) w kwocie 3000 zł, A. P. (1) w kwocie 3000 zł, Ł. B. (2) w kwocie 3000 zł, A. B. (3) w kwocie 3000 zł, J. D. w kwocie 3000 zł, M. M. w kwocie 3000 zł, K. W. (1) w kwocie 3000 zł, T. F. w kwocie 3000 zł, T. G. w kwocie 3.400 zł, J. W. w kwocie 2800 zł, R. D. w kwocie 3000 zł, J. K. w kwocie 3000 zł, A. P. (2) w kwocie 3000 zł, S. B. w kwocie 3000 zł, M. R. (1) w kwocie 3000 zł, G. S. w kwocie 3000 zł, A. G. (2) w kwocie 3000 zł, U. C. w kwocie 3000 zł, R. S. (1) w kwocie 3000 zł, J. R. w kwocie 2600 zł, P. S. w kwocie 3000 zł, M. G. w kwocie 3000 zł, K. W. (2) w kwocie 3000 zł, P. M. w kwocie 3000 zł, tj. występku z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Przy wyrokowaniu Sąd dokonał zmian kwot pokrzywdzonych T. G. na 3400 zł, J. W. na 2800 zł oraz J. R. na 2600 zł, bowiem są to realne wysokości, na jakie wymienieni zostali pokrzywdzeni i wynikają z dokumentów. Tym samym oskarżony doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 92 800 złotych.

Ponadto Sąd ustalił, iż oskarżony K. G. działał również z innymi nieustalonymi osobami celem osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie lub innych osób, bowiem pobrane za urządzenia (...) kwoty były przelewane na konto (...) s.c., której nie był właścicielem a której wspólników nie udało się ustalić, lub firmy brata oskarżonego.

W ocenie Sądu nie ma wątpliwości, że K. G. działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą oraz nieustalonymi osobami dopuścił się popełnienia czynu z art. 286 § 1 k.k. w ten sposób, że pobierał od pokrzywdzonych kaucję w różnej wysokości na montaż urządzenia (...) w ich pojazdach i zapewniał ich o dokonaniu tego montażu, podczas gdy w rzeczywistości urządzenia te nie były instalowane. Łącznie doprowadził pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 92 800 złotych. Nie miał przy tym zamiaru instalacji przedmiotowych urządzeń, bowiem pomimo trwania niektórych umów dzierżawy przez okres kilku miesięcy, nie doszło do założenia tego urządzenia w żadnym z samochodów. Jednocześnie zaś partnerzy byli zapewnieni o ich instalacji. Ta okoliczność stała się źródłem dodatkowego nieuzasadnionego dochodu K. G. oraz jego wspólników. Zapewnienie kontrahentów, że miała to być kaucja o charakterze zwrotnym, miała za zadanie uśpić ich czujność oraz ułatwić przekonanie kontrahentów o zasadności poniesienia dodatkowego kosztu, co stawało się prostsze z chwilą doliczenia go do sumy kredytu. Jednocześnie, bezpodstawne wypowiedzenie wszystkich umów pod pretekstem niewywiązywania się przez partnerów z zawartych umów dzierżawy, miało, w zamyśle K. G., zwolnić go z obowiązku zwrotu pobranej kaucji, co ostatecznie pozwoliło oskarżonemu przejąć na stałe osiągnięte bezprawnie korzyści majątkowe.

Powyższe wynika bezspornie nie tylko z uznanych przez Sąd za wiarygodne zeznań świadków, które były spójne, konsekwentne i układające się w jedną, logiczną całość, ale również z wyjaśnień oskarżonego, w których podaje on, że urządzenia (...) nie były montowane w pojazdach partnerów i dokumentarnego materiału dowodowego zebranego w przedmiotowej sprawie.

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. G.

I

1

Na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd wymierzył oskarżonemu K. G. karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary Sąd brał pod uwagę:

a. zagrożenie ustawowe z art. 286 § 1 k.k.;

b. uprzednią karalność oskarżonego, w tym również za przestępstwo przeciwko mieniu (art. 286 § 1 k.k.);

c. motywację oskarżonego, która sprowadzała się do motywacji czysto majątkowej;

d. znaczny stopień winy oskarżonego, który przypisanego mu występku dopuścił się umyślnie, w zamiarze bezpośrednim, powtarzając swoje przestępcze zachowania;

e. znaczną społeczną szkodliwość czynów;

f. kształtowanie prewencji generalnej i indywidualnej.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd uznał, iż kara 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności będzie adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu, zaś jej dolegliwość nie przekracza stopnia zawinienia oskarżonego. Jednocześnie kara ta spełni swe cele w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej, a także będzie właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa. Sąd wziął pod uwagę ilość osób pokrzywdzonych, skalę przedsięwzięcia oraz podstępny sposób działania sprawcy, a także współdziałanie z innymi osobami. Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował, że w stosunku do części partnerów, oskarżony przez pewien czas wywiązywał się z umowy dzierżawy powierzchni reklamowej.

K. G.

II

1

Sąd uznając winę oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu i skazując go za przypisany mu występek w świetle art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz:

- pokrzywdzonego A. B. (2) kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego Ł. B. (1) kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego E. S. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego A. M. (1) kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonej A. G. (1) kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego A. F. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonej D. Ś. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych;

- pokrzywdzonego A. B. (1) kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonej A. P. (1) kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego Ł. B. (2) kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego J. D. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego M. M. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego K. W. (1) kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego T. F. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego T. G. kwoty 3.400 (trzy tysiące czterysta) złotych,

- pokrzywdzonego J. W. kwoty 2.800 (dwa tysiące osiemset) złotych,

- pokrzywdzonego R. D. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego J. K. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego A. P. (2) kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego S. B. kwoty 1.000 (jednego tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego M. R. (1) kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych,

- pokrzywdzonego G. S. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych

- pokrzywdzonej A. G. (2) kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych;

- pokrzywdzonego J. R. kwoty 2.600 (dwa tysiące sześćset) złotych;

- pokrzywdzonego P. S. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych

- pokrzywdzonego M. G. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych;

- pokrzywdzonego K. W. (2) kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych;

- pokrzywdzonego P. M. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych;

Sąd uznał orzeczenie tego środka kompensacyjnego za konieczne do osiągnięcia celów kary. Wysokość zasądzonych kwot wynikała z realnie przez pokrzywdzonych zapłaconych sum pieniężnych, które wynikały z zawartych umów kredytowych/pożyczkowych. Jednocześnie sąd uwzględnił zakres zgłoszonych przez poszczególnych pokrzywdzonych żądań, uwzględniając ich stanowisko w tym zakresie, w szczególności S. B., który domagał się naprawienia szkody w wysokości jednego tysiąca złotych oraz A. B. (3), który nie domagał się naprawienia szkody w ogóle. Żądania pokrzywdzonych przekraczające wysokość kwot pobranych tytułem kaucji za (...) nie zostały uwzględnione, bowiem wykraczały poza ramy niniejszego postępowania, w którym ocenie podlegała wyłącznie kwestia uzyskani przez oskarżonego korzyści majątkowej w związku z rzekomą instalacją nawigacji.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Z uwagi na sytuację majątkową oskarżonego K. G. i orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności Sąd zwolnił go z ponoszenia kosztów sądowych, przejmując je na rzecz Skarbu Państwa.

1.1Podpis