Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V RC 443/16 - uzasadnienie Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z 2016-12-21

Sygn. akt V RC 443/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 czerwca 2016 roku (data prezentaty) M. O., występująca, jako przedstawicielka ustawowa małoletniej córki W. O., wniosła o podwyższenie alimentów, ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym dla Warszawy M. w W. w dniu 08 lutego 2007 roku, w sprawie o sygn. akt V RC 440/06, od pozwanego J. M. na rzecz małoletniej powódki W. O. z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty po 1.200 zł miesięcznie oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania według norm przypisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego (k. 1-2).

W odpowiedzi na pozew z dnia 27 września 2016 roku (data prezentaty) pozwany wniósł o oddalenie powództwa głównego oraz złożył powództwo wzajemne o obniżenie alimentów na rzecz małoletniej powódki głównej do kwoty po 400 zł miesięcznie (k. 43-45).

Na rozprawie w dniu 14 października 2016 roku przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki wniosła o oddalenie powództwa wzajemnego (k. 80).

Strony podtrzymały swoje stanowiska do końca toczącego się postępowania w sprawie (k. 135).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka W. O. urodziła się w dniu (...). Pochodzi z nieformalnego związku (...).

Dotychczasowy obowiązek alimentacyjny ojca J. M. na rzecz córki W. O. w wysokości po 500 zł miesięcznie został ustalony ugodą sądową zawartą przed Sądem Rejonowym dla Warszawy M. w W. z dnia 08 lutego 2007 roku w sprawie o sygn. akt V RC 440/06 (poświadczona kopia ugody k. 5-6, akta V RC 440/16).

W dacie orzekania alimentów sytuacja stron wyglądała następująco:

Małoletnia powódka miała niespełna rok. Od urodzenia mieszkała z matką. Była zdrowym dzieckiem. Matka oceniała, że na koszty utrzymania dziecka składają się: 400 zł wyżywienie, 500 zł ubrania i środki czystości.

Przedstawicielka ustawowa miała 26 lat. Była technikiem farmacji. Pracowała w aptece z wynagrodzeniem 2.200 zł netto miesięcznie. Mieszkała z rodzicami. Dokładała się do kosztów utrzymania kwotą 1.100 zł miesięcznie. Małoletnia powódka pozostawała na wyłącznym utrzymaniu matki. Nie była właścicielką nieruchomości, była właścicielką samochodu F. (...) z 1999 roku.

Powód wzajemny miał 30 lat. Posiadał wykształcenie wyższe z zakresu turystyki. Pracował w Przedsiębiorstwie (...) w L.. Zarabiał 1.800 zł miesięcznie. Nie utrzymywał kontaktu z małoletnią powódką. Poza nią posiadał też dziecko w wieku dwóch miesięcy. Mieszkał razem z konkubiną, która studiowała. Dokładał się do opłat kwotą 300 zł miesięcznie.

Obecnie sytuacja stron wygląda następująco:

Postanowieniem z dnia 14.04.2015 roku wydanym w sprawie V. N. 270/15 Sąd Rejonowy dla Warszawy M. w W., z wniosku M. O., pozbawił J. M. władzy rodzicielskiej nad małoletnią W. O. (k. 87).

Małoletnia powódka ma 10 lat. Mieszka z matką i partnerem matki. Uczęszcza do szkoły podstawowej. Małoletnia jest alergikiem. Małoletnia wyjeżdża na zorganizowane wakacje letnie. W wakacje 2016 roku koszt obozu sportowego wyniósł 2.099 zł (k.11). Nie wyjeżdża zimą (k. 134), z powodu braku środków. Małoletnia uczęszcza na zajęcia dodatkowe z akrobatyki i dramy, które kosztują łącznie 260 zł miesięcznie (k. 134).

Przedstawicielka ustawowa ocenia koszt utrzymania córki na kwotę 1.400-1.700 zł miesięcznie (w zależności od miesiąca), na co zalicza następujące wydatki: wydatki szkolne 92 zł, wyżywienie 300 zł, karata miejska 55 zł, telefon 55 zł, zajęcia dodatkowe (akrobatyka, drama) 260 zł (początkowo 130 zł na akrobatykę), środki czystości, fryzjer 50 zł, ubrania – 50 zł (100 zł co dwa miesiące, początkowo 150 zł miesięcznie), 30 zł udziału dziecka w opłatach za media, 440 zł udziału dziecka w koszcie najmu, (k. 9, 104, 134), rozrywki – kino, teatr, koncerty 45 zł., dodatkowo kwota 174 złote z tytułu wyjazd wakacyjny oraz jednorazowe kwoty poniesione na zakup sprzętu sportowego (deskorolka, hulajnoga, roweru), umeblowania pokoju dziecka, tabletu.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej – matka powódki M. O. ma 36 lat. Pracuje w aptece jako magister farmacji ze średnim wynagrodzeniem 2.503,42 zł brutto, tj. 2.018,59 zł netto miesięcznie (k. 4). Jej roczny przychód z zatrudnienia w Aptece (...) wynosi 30.041 zł (k.4). W 2015 roku uzyskała 39.404,32 zł przychodu, co dało jej 34.173,18 zł dochodu po odliczeniach (niepoświadczony formularz PIT-37 k. 65-70). W okresie od listopada 2015 roku do listopada 2016 roku przebywała na rocznym urlopie macierzyńskim (k. 109). Kwota otrzymywanego zasiłku z ZUS w tym okresie wahała się między 1.874,65 zł a 2.004,35 zł netto miesięcznie (k. 110-111). Po zakończeniu zasiłku macierzyńskiego zarabia 2.900 zł netto miesięcznie. Wynagrodzenie w tej wysokości otrzymywała także od czerwca do listopada 2015 roku, wcześniej zarabiała 2.300 zł netto miesięcznie (k. 135).

Mieszka w wynajmowanym mieszkaniu położonym na U. (k. 134). Kosztami dzielą się z partnerem po połowie, na nią przypada kwota 900 zł plus media 100 zł miesięcznie z tytułu czynszu najmu 1.800 zł i 200 zł opłat) (k. 134).

Pozostaje w związku partnerskim. (...) przedstawicielki ustawowej zarabia 3.000 zł miesięcznie. Ma starsze dziecko z innego związku, na które ma zasądzone 700 zł alimentów (k. 81). W listopadzie 2015 roku przedstawicielka ustawowa urodziła w 35 tygodniu ciąży drugą córką – H. (k. 12, 100).

Nie posiada żadnego majątku w postaci nieruchomości, jest właścicielką samochodu F. (...) z 1998 roku (k. 2). Pobiera 500 zł z tytułu świadczenia 500+ (k. 82).

Powód wzajemny J. M. ma 40 lat. Posiada wykształcenie wyższe – jest technikiem ruchu turystycznego. Pracuje w Przedsiębiorstwie (...) w L. w pełnym wymiarze czasu pracy. Jego średnie wynagrodzenie wynosi 1.900 zł brutto, tj. 1.389,95 zł netto miesięcznie (k. 54). W 2015 roku uzyskał z pracy u S. M. 15.200 zł przychodu (PIT-11 k. 55-56). S. M. jest ojcem powoda wzajemnego. Obowiązki powoda wzajemnego związane są z załatwianiem kwestii formalnych przy robotach budowlanych, pokrywają się z obowiązkami wykonywanymi w ramach stanowiska kierownika budowy, do którego wykonywania pozwany nie ma jednak stosownych uprawnień (k. 132-133). Powód wzajemny w okresie od maja 2014 roku do 03 maja 2015 roku nie pracował u ojca (k. 115). W okresie od 10 listopada do 03 maja 2015 roku był zarejestrowany jako bezrobotny (k. 116). Przedsiębiorstwo ojca powoda wzajemnego zajmuje się budową przyłączy wodociągowych, zatrudnia kilku pracowników (k. 132). Praca w przedsiębiorstwie ojca jest jedynym zajęciem powoda wzajemnego (k. 132). Powód wzajemny ocenia, że branża budowlana przechodzi kryzys. Poszukiwał innej pracy, m.in. z tego powodu nie pracował u ojca, ale obecnie zrezygnował z dalszych poszukiwań.

Powód wzajemny jest właścicielem mieszkania położonego na U. przy ul. (...) (k. 90-97). Mieszkanie składa się z trzech pokoi, dwóch łazienek i holu, o łącznej powierzchni wraz z przynależnym garażem (...) mkw. (k. 132, 90-91). Czynsz administracyjny za mieszkanie wynosi około 373 zł miesięcznie. Zgodnie z rozliczeniami z kartoteki lokalu, we wrześniu 2016 roku powód wzajemny miał zaległość kwocie ponad 1.586 zł (k. 57-58). W sierpniu 2016 roku MPWiK (...) W. domagało się od powoda wzajemnego zapłaty zaległych należności na kwotę ponad 320 zł (k. 59). W sierpniu 2016 roku powód wzajemny miał także zaległość wobec (...) S.A. w W. na kwotę ponad 346 zł (k. 60). Powód podniósł, że mieszkanie przy ul. (...) zostało wybudowane przez dewelopera w sposób niezgodny ze sztuką budowlaną, budynek ma widoczne wady konstrukcyjne. Mieszkanie jest obciążone kredytem, którego raty spłaca matka pozwanego (k. 44). Powód wzajemny szacuje wartość mieszkania według cen rynkowych na kwotę 7.000 zł za mkw. Ponadto żona powoda wzajemnego jest właścicielem samochodu M. (...) z 2003 roku (k. 133).

Powód pozostaje w związku małżeńskim. Żona powoda otrzymuje 2.700 zł brutt zasiłku macierzyńskiego (k. 44v, 117v, 132). W dniu 31 sierpnia 2016 roku powodowi wzajemnemu urodziło się kolejne dziecko – M. M. (1), która jest wcześniakiem urodzonym w 35 tygodniu i 5 dniu ciąży (k. 48-50, odpis skrócony aktu urodzenia k. 76-77). Małoletnia cierpi na anemię, regularnie robione są jej zastrzyki (k. 133). Powód wzajemny ocenia, że na koszty utrzymania najmłodszej córki składają się leki za 300 zł tygodniowo (k. 133).

Powód wzajemny choruje na astmę oskrzelową. W 2006 roku przeszedł operację w zw. nowotworem jądra (k. 79). Nie ma orzeczonej niezdolności do pracy (k. 132).

Powód wzajemny jest także ojcem małoletniej L. M. urodzonej w dniu (...) ze związku z G. z domu (...) (odpis skrócony aktu urodzenia k. 74), małoletniej M. M. (2) urodzonej w dniu (...) ze związku z M. z domu M. (odpis skrócony aktu urodzenia k. 75). Najmłodsza córka mieszka razem z powodem wzajemnym i jego żoną. Na córkę L. łoży ustalone alimenty w kwocie 400 zł, zaś na drugą przekazuje kwoty zgodnie z ustaleniami z matką dziecka (k. 132). Z jedną z córek powód ma ustalone kontakty, nie odbywają się one regularnie (k. 133). Z małoletnią W. powód wzajemny nie utrzymuje żadnych kontaktów od momentu jej urodzenia (k. 134).

Na małoletnią W. powód wzajemny poza alimentami nie łoży w żaden inny sposób (k.132). Powód wzajemny nie wywiązywał się przez dłuższy czas z regularnego łożenia alimentów. Z tego powodu wszczęto wobec niego egzekucję komorniczą. Powód wzajemny zgodnie ze stanem na dzień 13 czerwca 2016 roku zalegał wobec małoletniej powódki na kwotę ponad 6.500 zł alimentów (k. 98). Kwota ta została spłacona przez powoda wzajemnego jednorazowo po wszczęciu przeciwko niemu egzekucji skierowanej wobec nieruchomości (k. 117-117v). Obecnie alimenty są łożone regularnie.

Powód wzajemny ocenia, że na koszty utrzymania jego rodziny składa się: 1.300 zł na mieszkanie (350 zł prąd, 400 zł czynsz, 150 zł woda), 600 zł na wyżywienie, 100 zł na ubrania. Wskazał, że on opłaca ze swoich zarobków alimenty, reszta wydatków pokrywana jest z zarobków żony, jednak nie wystarczają one na regularne pokrywanie wszystkich rachunków. Korzystają z pomocy rodziny.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy, w tym w szczególności na podstawie: zeznań przedstawicielki ustawowej (k. 131-133), powoda wzajemnego (k. 133-135).

Odnosząc się do zgromadzonego w aktach sprawy niniejszej materiału dowodowego, Sąd uznał zeznania przedstawicielki ustawowej za wiarygodne. W szczególności na wiarę zasługują zeznania M. O. w zakresie w jakim odnoszą się do kosztów utrzymania dziecka w ustalonym i potwierdzonym w toku postępowania przed Sądem zakresie. Również zeznania matki dziecka, odnoszące się do jej aktualnej sytuacji majątkowej, rodzinnej Sąd uznał za wiarygodne i korespondujące z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy niniejszej, w szczególności z zaświadczeniami o zatrudnieniu. Sąd uznał, że złożony w sprawie wypełniony formularz PIT-37, przedstawia sytuację zarobkową matki dziecka za 2015 rok, co potwierdza złożone zaświadczenie od pracodawcy.

Sąd nie znalazł podstaw, aby odmówić wiary również zeznania pozwanego odnoszące się do jego zarobków, kosztów utrzymania oraz posiadanych zobowiązań. Powyższe znajduje bowiem potwierdzenie w przedstawionym przezeń materiale dowodowym, w szczególności w zaświadczeniu o zatrudnieniu oraz deklaracjach podatkowych PIT oraz w złożonych aktach urodzenia dzieci. Sąd miał jednak na uwadze, iż powód wzajemny jest zatrudniony w firmie rodzinnej, należącej do jego ojca i uzyskiwane przez niego wynagrodzenie nie jest adekwatne do wykonywanych obowiązków oraz posiadanych kwalifikacji.

Sąd dał wiarę również pozostałym dowodom z dokumentów przedstawionym przez strony, albowiem nie zostały one zakwestionowane w toku postępowania przed Sądem oraz nie wzbudzały również wątpliwości Sądu co do ich rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści, pomimo iż niektóre z nich zostały złożone w kserokopiach.

Jednocześnie Sąd nie oparł się na załączonych w toku postępowania paragonach (ich kserokopiach), albowiem nie mogą one stanowić dowodu w sprawie niniejszej. Sąd na ich podstawie nie jest w stanie na ich podstawie przeprowadzić dowodu na okoliczność, iż wydatkowane na ich podstawie kwoty zostały poniesione przez strony, na rzecz wskazywanej przez siebie osoby.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo główne zasługuje na częściowe uwzględnienie, zaś powództwo wzajemne podlega oddaleniu.

W myśl art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zgodnie natomiast z art. 135 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka może polegać też w całości lub części na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie.

Żądanie obydwu stron oparte było na tej samej podstawie prawnej, a mianowicie na art. 138 kro, zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przyjmuje się, za uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 roku (III CZP 91/86), że „przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody.”

Granicę obowiązku alimentacyjnego stanowią uzasadnione potrzeby dziecka. „Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Nie będzie to jednak dotyczyło potrzeb będących przejawem zbytku.” (por. Z. Krzemiński, Alimenty i ojcostwo. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III opubl. Lex).

Dotychczasowa kwota alimentów płatnych przez powoda wzajemnego na rzecz małoletniej powódki w wysokości po 500 zł miesięcznie została ustalona ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym dla Warszawy M. w W. z dnia 08 lutego 2007 roku w sprawie o sygn. akt V RC 440/06, a więc ponad dziewięć i pół roku temu.

Porównując sytuację małoletniej powódki i jej matki z chwili wydania poprzedniego orzeczenia, w którym zostały ustalone alimenty z ich aktualną sytuacją, należy stwierdzić, że z uwagi na upływ czasu i związany z tym rozwój dziecka, miesięczny koszt utrzymania małoletniej W. uległ zwiększeniu. Wskazać należy, że w trakcie ustalania dotychczasowej kwoty alimentów małoletnia była w wieku niemowlęcym – miała niespełna rok, zaś obecnie jest dzieckiem w wieku szkolnym (ma 10 lat). Potrzeby dziecka w wieku niemowlęcym co do zasady ograniczają się do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych – zapewnienia wiktu i opierunku. Z kolei w wieku szkolnym dziecko zaczyna mieć potrzeby związane z dodatkowymi zajęciami – małoletnia uczęszcza na zajęcia z akrobatyki i dramy – a koszty zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych także są wyższe, niż w okresie niemowlęcym.

W ocenie Sądu obecnie koszty utrzymania dziecka wynoszą około 1.600 zł miesięcznie. Na kwotę tą Sąd zalicza wydatki szkolne około 90 zł, wyżywienie 300 zł, karata miejska 55 zł, telefon 55 zł, zajęcia dodatkowe 260 zł, środki czystości, fryzjer 50 zł, ubrania – 50 zł, 174 zł miesięcznego kosztu wakacji, 500 zł udziału dziecka w koszcie najmu i opłat eksploatacyjnych, wydatki na leki – około 30 zł, 30 zł na prezenty, składki szkolne itp (k. 9, 104, 134).

Od czasu wydania ostatniego orzeczenia zmianie uległa także sytuacja powoda wzajemnego. Powód w dacie ustalania aktualnej wysokości alimentów był ojcem dwójki dzieci w wieku niemowlęcym. Obecnie jest ojcem czworga dzieci będących w wieku: 10 lat, niespełna 10 lat, 3 lat oraz niemowlęcia w wieku 3 miesięcy. Powód wzajemny mieszka razem z żoną i najmłodszym dzieckiem. Na starsze dzieci łoży alimenty w kwocie po około 400 zł, tj. łącznie po 800 zł plus 500 zł na małoletnią powódkę. Przeznacza na to praktycznie większość swoich deklarowanych dochodów.

Powód wzajemny nadal pracuje w rodzinnym przedsiębiorstwie specjalizującym się przede wszystkim w robotach budowlanych. Nie pracował w tej rodzinnej firmie jedynie w okresie od maja 2014 roku do 03 maja 2015 roku, w owym czasie przez ponad pół roku był zarejestrowany jako bezrobotny. Powód otrzymuje niskie wynagrodzenie za pracę, które wynosi niespełna 1.400 zł netto miesięcznie, jest to więc kwota zbliżona do zarobków powoda wzajemnego sprzed ponad 9 lat.

W ocenie Sądu powód wzajemny posiada możliwości zarobkowe umożliwiające mu zarobkowanie znacznie wyższych kwot niż obecnie uzyskiwane. Na pierwszym miejscu wskazać należy, że powód wzajemny jako ojciec czworga dzieci, będąc osobą zasadniczo bez przeciwwskazań lekarskich ograniczających możliwość pracy (nie stanowią ich podnoszone przez powoda dolegliwości), posiadając wyższe wykształcenie powinien, w przypadku niskiej dochodowości przedsiębiorstwa rodzinnego, szukać zatrudnienia umożliwiającego zarobki na poziomie wyższym niż obecnie otrzymywane. Zauważyć należy, ze obecne zarobki powoda wzajemnego nieznacznie jedynie odbiegają od pensji minimalnej, która to jest wynagrodzeniem typowym dla osób bez wykształcenia, bez szczególnych umiejętności. O posiadaniu przez powoda wzajemnego wyższych możliwości zarobkowych niż otrzymywane wynagrodzenie świadczy okoliczność bycia właścicielem dużego mieszkania położonego na U.. Powód wzajemny ocenił, że metr kwadratowy tego mieszkania jest wart około 7.000 zł. Ponadto zauważyć należy, że kredyt za to mieszkanie spłaca matka powoda wzajemnego – co z pewnością stanowi istotne przysporzenie po stronie powoda wzajemnego.

Odnośnie podnoszonych przez powoda wzajemnego znaczących kosztów utrzymania najmłodszej córki, będącej wcześniakiem, które ograniczają możliwości powoda do łożenia na pozostałe dzieci, Sąd podziela stanowisko strony powodowej, że przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki również ma na swoim utrzymaniu dziecko będące wcześniakiem, a nadto ich wspólne dziecko małoletnia W. również była wcześniakiem, urodzonym w 35 tygodniu ciąży. Nie jest to zatem okoliczność, która odróżnia sytuację powoda wzajemnego od sytuacji przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki głównej. W ocenie Sądu powód jest w stanie łożyć na utrzymanie małoletniej powódki kwotę 800 zł miesięcznie. Jednocześnie pomimo, iż powód wzajemny nie uczestniczy w życiu dziecka, to jego sytuacja oraz możliwości zarobkowe nie pozwalają na orzeczenie wyższej kwoty alimentów, bowiem na on na utrzymaniu jeszcze trójkę małoletnich dzieci. N. fakt urodzenia się kolejnych dzieci osobie zobowiązanej do alimentacji, zgodnie z utrwaloną już linią orzeczniczą Sądu Najwyższego, nie może pozostawać bez wpływu na rozmiar istniejącego po jej stronie obowiązku alimentacyjnego ( por. wyrok SN z dnia 14 maja 2002 r., V CKN 1032/00, LEX nr 55514). Podkreślić jednak należy, że oboje rodzice są obowiązani do utrzymywania dziecka, zaś okoliczność, iż od czasu ostatniego orzeczenia pozwany powołał do życia dwoje kolejnych dzieci nie może stanowić podstawy do zupełnego ograniczania jego obowiązku względem starszych dzieci, który został ustalony na niewygórowanym poziomie. Innymi słowy, powód wzajemny nie może przerzucać konsekwencji swoich działań i niewystarczającej efektywności pracy zarobkowej na drugiego rodzica w sytuacji, gdy powód wzajemny, biorąc pod uwagę sytuację na rynku pracy, jego kwalifikacje i doświadczenie, posiada możliwości zarobkowe pozwalające mu na osiąganie wyższych zarobków. Pamiętać bowiem należy, iż o zakresie świadczeń alimentacyjnych decydują możliwości zarobkowe (majątkowe) osoby zobowiązanej, nie zaś osiągane faktycznie przez nią dochody.

Sytuacja matki małoletniej powódki głównej również uległa zmianie od czasu wydania ostatniego orzeczenia. Przedstawicielka ustawowa w czasie poprzedniego wyrokowania pracowała osiągając wynagrodzenie w wysokości 2.200 zł netto miesięcznie. Małoletnia powódka była jej jedynym dzieckiem, mieszkały razem z dziadkami macierzystymi dziecka. Aktualnie matka małoletniej powódki pozostaje w związku partnerskim, z którego ma roczne dziecko, urodzone jako wcześniak. Zarobki przedstawicielki ustawowej w ostatnim czasie wynosiły od około 2.000 zł netto w okresie rocznego urlopu macierzyńskiego do 2.900 zł netto obecnie.

W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy daje podstawy do uznania, że doszło do istotnej zmiany stosunków uzasadniającej podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej powódki. Małoletnia ma bowiem prawo do pełnego zaspokajania aktualnych uzasadnionych potrzeb na poziomie życia obojga rodziców. Dalsze utrzymanie aktualnej wysokości alimentów, albo obniżenie ich zgodnie z żądaniem powoda wzajemnego, oznaczałoby przerzucenie obowiązku pokrywania kosztów utrzymania dziecka praktycznie wyłącznie ma matkę małoletniej. Przedstawicielka ustawowo nie ma aktualnie możliwości finansowych na pokrycie potrzeb dziecka wyłącznie z własnych środków, co prowadziłoby do ryzyka niezaspokojenia potrzeb dziecka w uzasadnionym zakresie.

Podsumowując powyższe rozważania, Sąd doszedł do przekonania, że koszty zaspokajania uzasadnionych potrzeb małoletniej W. wzrosły i wynoszą obecnie około 1.600 zł miesięcznie. Uzasadnia to podwyższenie alimentów łożonych przez ojca na rzecz córki.

Z uwagi na powyższe Sąd uwzględnił w części powództwo główne oraz oddalił w całości powództwo wzajemne, o czym orzekł w pkt. 1, 2 i 3 orzeczenia. Na podstawie art. 133 § 1 kro, art. 135 kro i art. 138 kro.

O kosztach postępowania w zakresie nieopłaconego powództwa Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc obciążając w pkt 4 powoda wzajemnego jako przegrywającego obowiązkiem uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa nieuiszczonej wcześniej opłaty sądowej w wysokości 180 zł. W zakresie nieuiszczonej opłaty od oddalonego powództwa głównego oraz kosztów zastępstwa procesowego Sąd postanowił nie obciążać powódki głównej. W pkt 6 Sąd orzekł o rygorze natychmiastowej wykonalności zgodnie z art. 333 § 1 kpc.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aneta Wiśniewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie
Data wytworzenia informacji: