Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 9 grudnia 2020 roku

Pozwem z dnia 24 marca 2020 roku (data prezentaty) przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki L. W. K. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wniosła o zasądzenie od pozwanego M. P. na rzecz mał. powódki alimentów w kwocie 2.500 zł miesięcznie płatnych do rąk matki małoletniej do 5-tego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w wypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat. Wraz z pozwem wniesiono o udzielenie zabezpieczenia w kwocie tożsamej z żądaniem głównym. (k. 4-10)

Postanowieniem z dnia 06 kwietnia 2020 roku tut. Sąd udzielił zabezpieczenia poprzez zobowiązanie pozwanego do łożenia tytułem alimentów na rzecz małoletniej powódki kwoty 900 zł miesięcznie (k. 37).

W odpowiedzi na pozew z dnia 1 czerwca 2020 roku (data prezentaty) pozwany M. P., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o oddalenie powództwa. (k. 66 - 72).

Na rozprawie w dniu 7 grudnia 2020 roku pozwany uznał powództwo do kwoty 900 zł miesięcznie, strona powodowa podtrzymała żądanie pozwu. (k. 209 - 215).

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia L. P. urodziła się (...) (k. 13-14). Pochodzi z nieformalnego związku (...). Rodzice małoletniej mieszkali ze sobą do końca lutego 2020 roku, kiedy to matka małoletniej wyprowadziła się z mieszkania zajmowanego wspólnie z pozwanym. Małoletnia została wówczas jeszcze na kolejny dzień z pozwanym i ostatecznie następnego dnia zamieszkała z matką. (k. 210, 212)

Postanowieniem z dnia 4 czerwca 2020 roku wydanym w sprawie sygn. akt V Nsm 251/20 tut. Sąd w trybie zabezpieczenia ustalił miejsce pobytu małoletniej L. P. w każdorazowym miejscu zamieszkania matki W. K..

Postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2020 roku wydanym w sprawie V. N. 251/20 tut. Sąd w trybie zabezpieczenia na czas trwania postępowania ustalił kontakty M. P. z małoletnią L. P. poza miejscem zamieszkania i bez obecności matki:

a)  w każdy nieparzysty weekend roku od piątku od godz. 19:00 kiedy uczestnik odbierze małoletnią z miejsca zamieszkania do niedzieli do godz. 19:00 kiedy to uczestnik odprowadzi małoletnią do miejsca zamieszkania,

b)  w każdą środę, kiedy to uczestnik odbierze małoletnią z placówki edukacyjnej po skończonych zajęciach lub – w przypadku dnia wolnego od zajęć edukacyjnych – od godziny 15:00, kiedy to uczestnik odbierze małoletnią z miejsca zamieszkania do godziny 19:00, kiedy to uczestnik odprowadzi małoletnią do miejsca zamieszkania;

c)  w wakacje letnie 2020 roku – od 23 sierpnia 2020 roku od godz. 09:00 kiedy to ojciec odbierze małoletnią z miejsca zamieszkania do 30 sierpnia 2020 roku do godz. 19:00, kiedy to uczestnik odprowadzi małoletnią do miejsca zamieszkania.

T.. Sądowi z urzędu wiadomo, że w dniu 08 grudnia 2020 r. w sprawie sygn. akt V Nsm 251/20 pomiędzy matką małoletniej powódki, a pozwanym została zawarta ugoda, na mocy której ustalono, że miejscem zamieszkania małoletniej L. P., będzie każdorazowe miejsce zamieszkania jej matki W. K.. Jednocześnie zgodnie z zawartą ugodą, pozwany ma prawo do kontaktu z małoletnią L. P., poza miejscem zamieszkania matki i bez jej obecności:

a.  w nieparzysty weekend roku od czwartku, kiedy odbierze dziecko z przedszkola do poniedziałku, kiedy odprowadzi dziecko do przedszkola, gdyby czwartek był dniem wolnym od zajęć przedszkolnych uczestnik odbierze dziecko od matki o godzinie 15:00 a w przypadku gdyby poniedziałek był dniem wolnym uczestnik odprowadzi dziecko w poniedziałek o godzinie 08:30 ;

b.  w nieparzystym tygodniu we wtorek od odebrania dziecka z przedszkola najwcześniej od godziny 15:00 do godziny 18:30, kiedy odprowadzi małoletnią do miejsca zamieszkania, gdyby wtorek był wolny od zajęć przedszkolnych odbierze dziecko o godzinie 15:00 z miejsca zamieszkania i odprowadzi o godzinie 18:30 do miejsca zamieszkania ;

c.  w parzystym tygodniu roku we wtorki i czwartki od odebrania dziecka z przedszkola najwcześniej od godz. 15:00 do godz. 18:30 kiedy odprowadzi małoletnią do miejsca zamieszkania, gdyby wtorki i czwartki były wolne od zajęć przedszkolnych odbierze dziecko o godz. 15:00 z miejsca zamieszkania i odprowadzi o godz. 18:30 do miejsca zamieszkania;

d.  uczestnik zobowiązuje się do odprowadzenia córki we wtorki i czwartki na zajęcia dodatkowe;

e.  w ferie zimowe w latach nieparzystych w pierwszym tygodniu ferii poczynając od piątku o godz. 15:00 gdzie uczestnik odbierze małoletnią z przedszkola i odprowadzi małoletnią do miejsca zamieszkania w sobotę o godz. 19:00, a w latach parzystych w drugim tygodniu ferii, przy czym uczestnik odbierze małoletnia w sobotę o godz. 19:00 i odprowadzi małoletnią do miejsca zamieszkania w niedzielę o godz. 19:00,

f.  w wakacje letnie, w latach nieparzystych w dniach 1-15 lipca oraz w dniach 1-15 sierpnia, a w latach parzystych w dniach 16-31 lipca i w dniach 16-31 sierpnia, przy czym uczestnik odbierze dziecko o godz. 09:00 z miejsca zamieszkania przy rozpoczęciu kontaktu i odprowadzi o godz. 19:00 do miejsca zamieszkania przy zakończeniu kontaktu;

g.  w Wielkanoc w latach nieparzystych w Niedzielę Wielkanocną od godz. 09:00 do wtorku po świętach do godz. 15:00, natomiast w latach parzystych w S. Wielkanocną od godz. 09:00 do godz. 19:00, przy czym uczestnik odbierze małoletnią z miejsca zamieszkania i odprowadzi do miejsca zamieszkania;

h.  w Boże Narodzenie w latach parzystych od 25 grudnia od godz. 09:00 do 27 grudnia do godz. 15:00, a w latach nieparzystych w dniu 24 grudnia od godz. 09:00 do godz. 19:00, przy czym uczestnik odbierze małoletnią z miejsca zamieszkania i odprowadzi do miejsca zamieszkania;

i.  w weekend majowy w latach nieparzystych od 31 kwietnia od godz. 19:00 do 3 maja do godz. 19:00, przy czym uczestnik odbierze małoletnią z miejsca zamieszkania i odprowadzi do miejsca zamieszkania;

j.  w weekend Bożego Ciała w latach parzystych od środy od godz. 19:00 do niedzieli do godz. 19:00, przy czym uczestnik odbierze małoletnią z miejsca zamieszkania i odprowadzi do miejsca zamieszkania;

Jednocześnie ustalono w pkt 3 w/w ugody, że pozwany M. P. ma prawo do kontaktów telefonicznych z małoletnią po ustaleniu kontaktu z matką oraz zapewni kontakt telefoniczny małoletniej z matką gdy będzie pod jego pieczą, zaś w pkt 4, ustalono, że kontakty ustalone w weekendy oraz w dni tygodnia nie obowiązują w wakacje, ferie oraz święta.

Małoletnia L. P. ma obecnie 4 lata. Uczęszcza do publicznego przedszkola. Zamieszkuje wraz z matką i przyrodnią siostrą u dziadków macierzystych. Jest pod opieką lekarza otolaryngologa i dermatologa, wymaga stosowania specjalistycznych kosmetyków. (k. 166 – 172)

Matka małoletniej wskazuje, że wydatki związane z utrzymaniem małoletniej wynoszą ok. 3500 zł miesięcznie, w co zalicza: udział w kosztach utrzymania mieszkania – 500 zł, media – 50 zł, wyżywienie – 1000 zł, przedszkole – 400 zł, dermokosmetyki – 175 zł, zajęcia dodatkowe – tańce – 130 zł, ferie i wakacje, zabawki, książki – 400 zł, wizyty lekarskie – 400 zł, zajęcia z języka angielskiego – 215 zł; atrakcje w weekendy – 250 zł; udział w kosztach dojazdu – 150 zł. (k. 7 – 8, 211-212)

Przedstawicielka ustawowa W. K. ma 36 lat, pracuje w (...) sp. z o.o. jako specjalista ds. sprzedaży z wynagrodzeniem w wysokości około 5.700 zł miesięcznie. Z PIT-36 wynika, że w roku 2018 osiągnęła dochód w wysokości 87.945,14 zł, przy czym przychód wyniósł 89.368,14 zł, a koszty uzyskania przychodów 1.423,00 zł (k. 17, 18-24). W 2019 roku uzyskała dochód w kwocie 94 340,54 zł. (k. 193 – 201) Jest współwłaścicielką w 30 % mieszkania kupionego wspólnie ze swoimi rodzicami, które z uwagi na ograniczony budżet ma pozostawać niewykończone. Z uwagi na epidemię i restrykcje w branżach hotelowych jej dochód uległ obniżeniu do 4500 zł netto miesięcznie.

Deklaruje, że korzysta z finansowego wsparcia rodziców. Poza małoletnią powódką W. K. ma na utrzymaniu drugą córkę (10 lat). Mieszka wraz z dziećmi. Ojciec drugiej córki zmarł, w konsekwencji córce przysługuje renta rodzinna w wysokości 1110 zł.

Pozwany M. P. ma 41 lat, jest operatorem kamery w (...)ie. Prowadzi własną działalność gospodarczą. W 2019 roku uzyskał dochód w kwocie 130 617,91 zł, a przychód w kwocie 174.942,09 (k. 74- 84), w 2018 roku dochód w kwocie 110 363,49 zł. (k. 85 – 94), zaś w 2017 roku wykazał dochód w kwocie 91 756,43 zł (k. 95 – 103). Od stycznia do kwietnia 2020 roku uzyskał dochód w wysokości 18.163,41 zł. (k. 73) Od czasu rozpoczęcia epidemii od marca 2020 roku pracuje w godz.18:00 – 20.30. Do sierpnia 2020 r. pracował od poniedziałku do czwartku, obecnie uczęszcza do pracy od poniedziałku do piątku. Wskazuje, że obecna sytuacja epidemiczna powoduje znaczne ograniczenia w produkcji telewizyjnej co ma bezpośredni wpływ na jego możliwości zarobkowe. Podnosi, że nie ma możliwości uzyskania dodatkowego wynagrodzenia. Otrzymał od pracodawcy bezzwrotną pożyczkę w kwocie 4.000 zł. W marcu i kwietniu był zwolniony z ZUS-u w ramach pomocy tarczy antykryzysowej. (k. 214) Jest właścicielem nieruchomości położonej przy ul. (...) w W. o pow. 103 m ². Ze środków z ubezpieczenia poprzedniego domku wybudował domek o powierzchni 35 m ² na ogródkach działkowych, część materiałów do budowy domu wykorzystał z firm budowlanych w ramach współpracy reklamowej. Posiada 5 – letni samochód D. D.. Deklaruje, że posiada 2.000 zł oszczędności. Okazjonalnie otrzymuje produkty w ramach barteru, w tym ubrania dla dziecka. (k. 152) Opłaca kredyt hipoteczny w ratach po 2500 zł miesięcznie oraz kredy konsumpcyjny w ratach po 167,70 zł miesięcznie. Zamieszkuje z żoną i jej dwojgiem dzieci z poprzedniego związku. Obecnie pozwany oczekuje narodzin swojego drugiego dziecka, którego termin porodu wyznaczony jest na marzec 2021 r. (k. 152). Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną (k. 152, 213) Żona pozwanego zarabia 4.000 zł miesięcznie oraz otrzymuje po 1000 zł alimentów na każde dziecko. (k. 153)

Od 17 marca do 26 marca 2020 roku po wybuchu epidemii, pozwany w trosce o zdrowie dziecka ograniczył kontakty z córką do videokonferencji. Od 27 marca 2020 roku realizował już częste bezpośrednie kontakty z córką /k. 67-68/. Pomiędzy rodzicami małoletniej dochodziło jednak do nieporozumień w kwestii realizacji kontaktów, które to przedstawiają odmiennie. Pozwany podnosi, że przedstawicielka ustawowa wymusiła na nim podpisanie zgody u notariusza ustalającej zakres kontaktów, a następnie złożyła do Sądu wniosek o zabezpieczenie kontaktów. Przedstawicielka ustawowa z kolei podnosi, że pozwany od kwietnia próbował wbrew jej woli wprowadzić opiekę naprzemienną, miał również nie wywiązywać się z godzin zakończenia kontaktów z córką co spowodowało że złożyła do Sądu wniosek o uregulowanie kontaktów.

Od czasu udzielenia zabezpieczenia w sprawie sygn. akt V Nsm 251/20 z dnia 6 sierpnia 2020 roku pozwany realizował kontakty z małoletnią w sposób ustalony w postanowieniu. Na czas kontaktów pozwanego z córką, matka nie przekazuje pozwanemu żadnych rzeczy córki. Pozwany ponosi koszty utrzymania córki w czasie gdy małoletnia u niego przebywa.

Pozwany w dniu 6 kwietnia 2020 roku rozmowie z przedstawicielką ustawową dobrowolnie zadeklarował płacenie alimentów na córkę po 1000 zł miesięcznie, niezależnie od realizacji kontaktów. (k. 123)

Podnosi, że proponował zapisanie małoletniej L. na dodatkowy angielski w najlepszej szkole na W. co nie spotkało się z aprobatą matki dziecka. Jednocześnie wskazał, że posiada możliwości na umówienie dla małoletniej wizyty u specjalistów w ramach NFZ, co zredukowałoby koszty ponoszenia opłat za prywatne wizyty, na co przedstawicielka ustawowa miała nie wyrazić zgody.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, w szczególności na podstawie zeznań przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki W. K. (k. 210 - 212) i pozwanego M. P. (k. 212- 215), świadków: M. B. (k. 151 -153) i A. K. (k. 153-155)

Sąd dał wiarę zeznaniom przedstawicielki ustawowej małoletniej i pozwanego w zakresie w jakim korespondowały one z całokształtem materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy i nie były kwestionowane przez stronę przeciwną.

Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanych świadków w zakresie w jakim opierały się one na bezpośrednich obserwacjach tych osób, znajdowały potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym oraz nie były kwestionowane przez strony postępowania.

Sąd nie uznał wiarygodności złożonych w sprawie dokumentów w postaci kserokopii paragonów dla wykazania kosztów utrzymania mał. powódki. Paragon bowiem nie zawiera określenia podmiotu, który dokonuje zakupu, i nie określa, na czyją rzecz dany zakup jest dokonany. Stanowią one jedynie dowód dokonania zakupu określonego towaru albo usługi za oznaczoną kwotę, natomiast same w sobie nie świadczą o poniesieniu przez któregoś z rodziców wydatku na rzecz małoletniej L..

Autentyczność pozostałych przedstawionych przez strony dokumentów nie była kwestionowana przez strony, jak również nie wywołała żadnych uzasadnionych wątpliwości Sądu co do ich prawdziwości.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 k.r.o., rodzice mają obowiązek świadczeń względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z treścią art. 135 § 1 i 2 k.r.o., zależy z jednej strony od potrzeb osoby uprawnionej, z drugiej zaś strony od możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Przyjmuje się, za uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 roku (III CZP 91/86), że „przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu – odpowiedni do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody”.

Granicę obowiązku alimentacyjnego stanowią uzasadnione potrzeby uprawnionego. Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą „dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Nie będzie to jednak dotyczyło potrzeb będących przejawem zbytku” (por. Z. Krzemiński, Alimenty i ojcostwo. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III opubl. Lex).

Nie ulega wątpliwości, że pozwany, jako ojciec małoletniej, jest zobowiązany do jej alimentowania. Ustalając wysokość alimentów należy jednak wziąć pod uwagę usprawiedliwione potrzeby dziecka oraz możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego.

Na podstawie zebranego w sprawie materiału oraz w oparciu o zasady logiki i doświadczenia życiowego Sąd ustalając koszty zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki miał na względzie również wiek małoletniej oraz potrzebę zapewnienia jej odpowiednich warunków do prawidłowego rozwoju.

Ważąc powyższe Sąd uznał, że miesięczne koszty utrzymania małoletniej wynoszą około 2.000 zł, na co składają się koszty: udział w kosztach utrzymania mieszkania – 400 zł, wyżywienie – 500 zł, przedszkole – 300 zł, kosmetyki i środki higieniczne – 150 zł, zabawki, książki – 100 zł, odzież i obuwie – 200 zł, leki i wizyty lekarskie – 150 zł, dojazdy – 100 zł, zajęcia dodatkowe – 120 zł.

Sąd uwzględnił koszty związane z partycypacją małoletniej w utrzymaniu mieszkania do kwoty po 400 zł miesięcznie, na którą składa się opłata za czynsz oraz koszty zużycia mediów. W pozostałym zakresie wydatek w tym zakresie nie został dostatecznie udowodniony przez stronę powodową.

Zdaniem Sądu, uwzględniając stan zdrowia małoletniej i konieczność zapewnienia jej specjalistycznej opieki lekarskiej oraz zakupu leków kwota 150 zł zaspokoi potrzeby dziecka w tym zakresie. Sąd uznał udział małoletniej w kosztach utrzymania samochodu i paliwa w wysokości 100 zł.

Sąd uznał koszty wyżywienia małoletniej w wysokości po 500 zł miesięcznie. Małoletnia ma zapewnione posiłki w przedszkolu, ponadto część czasu wolnego spędza pod opieką ojca, który w tych okresach zapewnia jej wyżywienie we własnym zakresie. Kwota po 500 zł miesięcznie pozwoli na zaspokojenie potrzeb dziecka w zakresie wyżywienia w czasie kiedy przebywa ona pod opieką matki. Sąd uznał kwotę po 200 zł miesięcznie za wystarczającą do zapewnienia małoletniej niezbędnego wyposażenia w odzież i obuwie. Należy mieć na względzie, że odzież i obuwie nie są rzeczami jednorazowego użytku. Ponadto jak wynika z zgormadzonego materiału dowodowego pozwany zapewnia córce odzież. Strona powodowa nie udowodniła konieczności wyłącznego używania przez córkę odzieży atestowanej. Jak wynika bowiem z załączonych do akt dokumentów m.in. faktur ze sklepu (...) i H (...), matka małoletniej zakupuje córce ubrania w sieciowych sklepach odzieżowych.

Sąd nie uznał za zasadne uwzględnienie w kosztach utrzymania dziecka kosztów rozrywki, gdyż pozwany podczas kontaktów we własnym zakresie zapewnia jej rozrywkę z tytułu czego ponosi koszty. Koszty opłat za zajęcia dodatkowe Sąd uznał do kwoty 120 zł miesięcznie, co pozwoli małoletniej uczęszczanie na zajęcia po ustaniu stanu epidemii i wznowieniu zajęć. Należy podkreślić, iż pozwany proponował matce małoletniej powódki szkołę, w której małoletnia mogłaby uczyć się bezpłatnie języka angielskiego, ale matka małoletniej nie wyraziła na nią zgody. Koszty chemii i kosmetyków Sąd uwzględnił do wysokości po 150 zł miesięcznie mając na uwadze zalecenia lekarskie do używania specjalistycznych kosmetyków przez małoletnią. Należy również wskazać, że pozwany powinien zapewnić niezbędne preparaty dla dziecka w trakcie kontaktów z córką, tak aby u każdego z rodziców małoletnia miała możliwość używania swoich kosmetyków.

Sąd uwzględnił kwotę po 300 zł tytułem za opłaty za przedszkole, które obejmują wyżywienie oraz dodatkowe opłaty i składki.

Niezasadne jest zdaniem tut. Sądu wliczenie do kosztów utrzymania małoletniej wydatków na wypoczynek wakacyjny i zimowy albowiem każdy z rodziców organizuje mał. powódce wyjazd we własnym zakresie, które samodzielnie finansuje.

Strona powodowa nie wykazała konieczności uczęszczania małoletniej do psychologa, w szczególności nie przedstawiła żadnego zaświadczenia potwierdzającego zasadność uczęszczania małoletniej na psychoterapię.

Przechodząc do możliwości zarobkowych pozwanego, to w ocenie Sądu są one wystarczające do ustalenia partycypacji w kosztach utrzymania małoletniej w kwocie 1000 zł miesięcznie. Sąd miał na uwadze, że pozwany wprawdzie deklaruje obniżenie dochodów z uwagi na ograniczenia zawodowe związane z epidemią jednakże sytuację tę należy uznać za przejściową. Pozwany ma stałą dobrze płatną pracę, posiada majątek, w tym 103 m ² nieruchomość oraz nowo wybudowany domek działkowy. Porusza się 5 letnim samochodem marki D. D., nie posiada też poza małoletnią innych osób na utrzymaniu. Obecnie żona pozwanego jest w ciąży. W ocenie Sądu potrzeby mał. powódki określone na poziomie 2.000 zł miesięcznie nie są wygórowane, odpowiadają rzeczywistym usprawiedliwionym kosztom utrzymania. Małoletnia jest dzieckiem ogólnie zdrowym, ma 4 lata i uczęszcza do publicznego przedszkola. W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że poziom życia dziecka powinien odpowiadać poziomowi życia rodziców. Dziecko ma zatem prawo do życia na podobnej stopie życiowej jak rodzice. Sąd miał również na uwadze, że pozwany prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z obecną żoną, która z poprzedniego związku ma dwoje dzieci. Wskazać również należy, że tut. Sąd ustalając obowiązek alimentacyjny pozwanego uwzględnił jego zaangażowanie w opiekę nad córką i ustalony szeroki zakres kontaktów, w czasie którego ponosi on koszty utrzymania dziecka i wypełnia swój obowiązek alimentacyjny wobec dziecka również poprzez osobiste starania. Ustalone przez rodziców mał. powódki okresy sprawowania opieki nad małoletnią przez każdego z rodziców wskazują na duże zaangażowanie pozwanego, który w ramach tak szerokich kontaktów ponosi duże koszty utrzymania córki z uwagi na konieczność nie tylko zapewnienia wyżywienia, ale odzieży, środków czystości i higieny, leków, zorganizowania rozrywki, wakacji, ferii, długich weekendów, a także w przypadku potrzeby opieki zdrowotnej. Powyższe powoduje, że brak jest podstaw do ustalenia większego udziału pozwanego w kosztach utrzymania mał. powódki. Pozwany zajmował się córką w dużym zakresie czasu w okresie marca, kwietnia, maja 2020r. /k. 67-68/. Konflikty rodziców mał. powódki spowodowały udzielenie zabezpieczenia przez tut. Sąd w zakresie kontaktów, ale ostatecznie szerokie kontakty zostały ustalone ugodą zawartą przez rodziców mał. powódki.

Możliwości zarobkowe i majątkowe matki małoletniej są w ocenie Sądu niższe od pozwanego, przedstawicielka ustawowa ma bowiem na utrzymaniu również drugą córkę z poprzedniego związku, którą wychowuje samotnie. W ocenie Sądu ma ona jednak możliwości zarobkowe na partycypowanie w pozostałych kosztach utrzymania małoletniej L.. Należy podkreślić, iż pozwany oprócz obowiązku łożenia kwoty 1000 zł miesięcznie tytułem alimentów jest zobowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania córki w czasie swoich szerokich kontaktów z małoletnią powódką. Należy podkreślić, iż z uwagi na to, że małoletnia powódka będzie spędzać z pozwanym miesiąc wakacji, tydzień ferii pozostając na jego utrzymaniu i wówczas nie będę m. in. ponoszone opłaty za przedszkole, to środki, które byłyby przeznaczone na opłacenie, np. przedszkola za okresy letnie czy ferie, przedstawicielka ustawowa małoletniej może przeznaczyć na inny cel związany z usprawiedliwionymi potrzebami mał. L. P..

Mając na uwadze powyższe, na mocy art. 133 § 1 k.r.o. i art. 135 § 1 i 2 k.r.o. orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania w zakresie uwzględnionego powództwa orzeczono w punkcie 3 wyroku obciążając tymi kosztami pozwanego na podstawie art. 98 k.p.c.

O kosztach zastępstwa procesowego z uwagi na wynik rozstrzygnięcia Sąd orzekł w pkt 4 sentencji na podstawie art. 100 k.p.c.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł w pkt 5 zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.