Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 7 marca 2016 roku (data prezentaty) małoletnia powódka N. F. reprezentowana przez przedstawicielkę ustawową A. W., zastępowaną przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o podwyższenie alimentów, ustalonych ostatnio wyrokiem Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 24 lipca 2003 roku w sprawie o sygn. akt I C 241/03, utrzymującego ugodę sądową z dnia 3 października 2002 roku zawartą przed Sadem Rejonowym w Sanoku w sprawie o sygn. akt III RC 297/02, ustalającego obowiązek alimentacyjny pozwanego na rzecz małoletniej powódki w kwocie po 300 zł miesięcznie. Strona powodowa wniosła także o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych /k.3, 4/.

Pozwany na rozprawie dnia 29 kwietnia 2016 roku uznał powództwo do kwoty 550 zł miesięcznie /k.35/.

Ostatecznie na rozprawie z dnia 29 kwietnia 2016 roku pełnomocnik strony powodowej cofnął powództwo w zakresie 100 zł i wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 1000 zł natomiast pozwany uznał powództwo do kwoty 550 zł zaś w pozostałej części wniósł o oddalenie powództwa /k. 38/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka N. F. urodziła się (...) w S.. Pochodzi ze związku małżeńskiego zawartego pomiędzy przedstawicielką ustawową powódki A. W. i pozwanym Ł. F. /k. 7 akt sprawy Sądu Okręgowego w Krośnie o sygn. I C 241/03/.

Dotychczasowy obowiązek alimentacyjny pozwanego Ł. F., na rzecz jego małoletniej córki N. F., ustalony został wyrokiem Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 24 lipca 2003 roku w sprawie o sygn. akt I C 241/03, utrzymującego ugodę sądową z dnia 3 października 2002 roku zawartą przed Sądem Rejonowym w Sanoku w sprawie o sygn. akt III RC 297/02, ustalającego obowiązek alimentacyjny pozwanego na rzecz małoletniej powódki w kwocie po 300 zł miesięcznie. Na podstawie przedmiotowego orzeczenia rozwiązano również małżeństwo rodziców małoletniej i ustalono jednocześnie, że miejscem pobytu małoletniej będzie każdoczesne miejsce zamieszkania jej matki /k. 34 akt sprawy Sądu Okręgowego w Krośnie o sygn. I C 241/03/.

W dacie poprzedniego orzeczenia alimentacyjnego sytuacja stron była następująca:

Małoletnia N. F. miała 4 lata. Mieszkała w S. wraz z matką pod której bezpośrednią opieką się znajdowała. Małoletnia uczęszczała do przedszkola. Pozwany płacił na rzecz małoletniej alimenty w kwocie 300 zł miesięcznie zgodnie z ustaloną pomiędzy jej rodzicami ugodą.

Matka małoletniej A. W. miała wówczas 24 lata, z zawodu była ekonomistką. Mieszkała wraz z małoletnią powódką. Była wtedy osobą bezrobotną. Odbywała staż absolwencki w Biurze (...) w S., który rozpoczęła dnia 7 maja 2003 roku, a który to miał trwać do dnia 6 listopada 2003 roku. Z tego tytułu matka małoletniej otrzymywała wynagrodzenie równe wysokości zasiłku dla bezrobotnych. Wnosiła o utrzymanie dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem małoletniej w kwocie 300 zł miesięcznie.

Pozwany Ł. F. miał 28 lat, z zawodu był technikiem informatyki. Spotykał się z małoletnią dwa razy w tygodniu. Wnosił o utrzymanie dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego w kwocie 300 zł miesięcznie. Pozwany prowadził wówczas własną działalność gospodarczą z której deklarował, że jego średnie dochody w 2001 roku wynosiły 958,75 zł natomiast w 2002 roku było to 916,91 zł. Z zaświadczenia wystawionego dnia 4 czerwca 2003 roku przez Urząd Skarbowy w S. wynika, iż pozwany uzyskał w 2001 roku 17.244,32 zł dochodu brutto. Z zaświadczenia wystawionego dnia 4 czerwca 2003 roku przez Urząd Skarbowy w S. wynika, również, iż pozwany uzyskał 17.038,47 zł dochodu brutto w roku 2002.

Aktualnie sytuacja stron jest następująca:

Małoletnia N. F. ma obecnie niespełna 17 lat. Mieszka wraz matką i jej partnerem. W dniu 29 maja 2015 roku (...)Pedagogiczna w S. wydała względem niej orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego na etapie szkoły ponad gimnazjalnej. Podyktowane to było m.in. stwierdzeniem u małoletniej całościowym zaburzeniem rozwojowym - Zespół (...). U małoletniej stwierdzono utrzymujące się zaburzenia integracji sensorycznej, trudności w funkcjonowaniu społecznym oraz w relacjach rówieśniczych i tendencja do izolowania się /k. 3-7, 13-14/. W dniu 6 października 2015 roku Miejski Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w W. wydał wobec małoletniej orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Wynika z niego m.in. że u małoletniej niepełnosprawność istnieje od 12 roku życia. Przedmiotowe orzeczenie wydano do dnia 30 września 2020 roku. Zgodnie z przedmiotowym orzeczeniem małoletnia wymaga zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz techniczne ułatwiające jej funkcjonowanie według zaleceń lekarza specjalisty. Ponadto wskazana została jej częściowa pomoc w korzystaniu z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki /k.12/. Małoletnia powódka potrzebuje także korepetycji z przedmiotów szkolnych z którymi ma największe trudności /k. 5/. Małoletnia ferie spędza u babci. Z powodu jej niepełnosprawności matka małoletniej nie musi zakupywać jej karty miejskiej, którą posiada ona bezpłatnie. Małoletnia zmuszona jest także do uczęszczania raz na dwa tygodnie na dodatkową rehabilitację gdyż nie ma rehabilitacji państwowych, grupowych oraz sensorycznych. Uczęszcza państwowo jedynie na indywidualną terapie raz na tydzień.

Matka małoletniej powódki miesięczny koszt jej utrzymania określiła na około 2000 zł. W jej ocenie miesięczny bieżący koszt utrzymania małoletniej to około 1400- 1500 zł. Wskazała, że na przedmiotowa kwotę składa się: wyżywienie - około 500 zł, czynsz - około 400 zł, ubrania - około 50 zł, lekarstwa - około 100 zł, zajęcia dodatkowe – korepetycje - 50 zł miesięcznie, wyjazdy wakacyjne - około 900 zł jednorazowo (miesięcznie – 75 zł) koszt rehabilitacji dodatkowej na która uczęszcza raz na dwa tygodnie wynosi około 200 zł miesięcznie.

A. W. w utrzymaniu córki pomaga jej siostra i matka. Matka małoletniej podnosi, że nie jest w stanie zaspokoić kosztów utrzymania córki w zakresie terapii sensorycznej, korepetycji z języka angielskiego oraz treningu umiejętności społecznych, który nie jest finansowany przez NFZ /k. 4-7, 17-18, 35-36/.

Matka małoletniej A. W. obecnie ma 37 lat. Ma wyższe wykształcenie, z zawodu jest ekonomistką. Mieszka wraz ze swoim partnerem i małoletnią. W dniu 25 czerwca 2015 roku Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w W. w sprawie o sygn. akt X GU 531/15 ogłosił jej upadłość konsumencką. Powodem tego było niespłacanie przez nią kredytu hipotecznego. Z tego też względu matka małoletniej ma zajęcie komornicze na otrzymywanym przez siebie wynagrodzeniu za pracę. Miesięcznie do ręki otrzymuje zatem około 1300 – 1400 zł zamiast około 2.400 zł netto /k.6, 15, 16, 35-36/

Pozwany Ł. F. ma obecnie 40 lat. Mieszka ze swoją partnerką i jej babcią. Posiada wykształcenie średnie. Deklaruje średni miesięczny dochód na poziomie 1500 zł. Nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej natomiast KRUS opłaca jako ubezpieczenie. Pozwany nie jest też właścicielem gospodarstwa rolnego Na co dzień zajmuje się wykonywaniem różnych zleceń w godzinach od 08:00 do 20:00.

Pozwany kwestionuje miesięczne koszty utrzymania małoletniej. Jego zdaniem koszt wyżywanie małoletniej to - około 350 zł miesięcznie, koszt ubrań - 50 zł, lekarstwa - 40 zł, koszt korepetycji w wysokości 50 zł gdyż są zajęcia grupowe i wówczas są one tańsze w związku z czym wszystkie korepetycje powinny wynosić 100 zł. Kwestionuje również wysokość kosztów wyjazdów małoletniej gdyż matka małoletniej mogłoby przywozić ją do niego i wówczas byłby mniejszy koszt oraz koszt rehabilitacji – gdyż są darmowe.

Z powodu dużej odległości w miejscu zamieszkania pozwanego i małoletniej rzadko widuje się ze swoją córką. Rocznie jest to około 1 miesiąca. Pozwany z okazji różnych świat i urodzin małoletniej wysyła różnego rodzaju prezenty.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie w tym w szczególności: pozwu /k.3-7/ orzeczeniu o niepełnosprawności powódki /k. 12/ orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego /k.13-14/ zaświadczenia o zatrudnieniu i wysokości dochodów matki małoletniej /k.15/ postanowienia Sądu o ogłoszeniu upadłości konsumenckiej matki małoletniej /k.16/ przesłuchania stron /k. 36-38/.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 krio, rodzice mają obowiązek świadczeń względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Jak stanowi natomiast treść art. 135 § 1 i 2 krio, zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zmiana obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z art. 138 krio, możliwa jest w razie zmiany stosunków tzn. wtedy, gdy zmianie ulegają uzasadnione potrzeby uprawnionego albo możliwości zarobkowe zobowiązanego. Zmiana taka musi jednak być istotna.

W ocenie Sądu od dnia poprzedniego orzeczenia alimentacyjnego nastąpiła istotna zmiana, w rozumieniu art. 138 krio, uzasadniająca podwyższenie obowiązku alimentacyjnego pozwanego z kwoty 300 zł miesięcznie do kwoty po 800 zł miesięcznie, począwszy od dnia 7 marca 2016 roku tj. dnia wytoczenia powództwa.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż od dnia poprzednio nałożonego na pozwanego obowiązku alimentacyjnego minęło już niespełna 13 lat. Z samego tego faktu uznać należy, iż potrzeby małoletniej uległy znacznemu zwiększeniu bacząc na to w szczególności, iż wówczas miała ona zaledwie 4 lata. Ponadto niezmiernie istotne jest to, że od poprzednio nałożonego na pozwanego obowiązku alimentacyjnego orzeczono względem małoletniej umiarkowany stopień niepełnosprawności i potrzebę kształcenia specjalnego. Powyższe również wiąże się z dodatkowymi wydatkami na jej utrzymanie.

W ocenie Sądu uzasadnione potrzeby dziecka kształtują się obecnie na poziomie kwoty około 1600 zł. Zdaniem Sądu kwestionowane przez pozwanego koszty utrzymania małoletniej nie zasługują na uwzględnienie. Podawane przez niego twierdzenia w tym względzie opierają się jedynie na zwykłej polemice ze stroną powodową. Pozwany na poparcie swych twierdzeń nie przedstawił żadnego dowodu na co sam zresztą wskazywał składając zeznania w charakterze strony. Ponadto nadmienić trzeba, że kwoty podawane przez stronę powodową jako koszty bieżącego utrzymania małoletniej wynoszące około 1.400 zł nie są wygórowane i odpowiadają w pełni wydatkom związanymi z małoletnią w tym wieku i z takimi problemami zdrowotnymi. Natomiast zdaniem Sądu strona powodowa nie wykazała ażeby pozostałe wydatki na małoletnią w postaci m.in. terapii sensorycznej, korepetycji z języka angielskiego oraz treningu umiejętności społecznych wynosiły pozostałą dochodzoną przez powódkę kwotę.

W ocenie Sądu obecne możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają mu na obciążenie go obowiązkiem alimentacyjnym w kwocie 800 zł miesięcznie. Pozwany co prawda nie ma stałej pracy, jednakże utrzymuje się ze zleceń. Ponadto pozwany, nie jest początkującym pracownikiem i ma pewne doświadczenie zawodowe, a zawód technika informatyki powinien mu zagwarantować dochód wyższy aniżeli przez niego wskazywany. Zważyć też trzeba na to, że pozwany nie przedstawił żadnego dokumentu wskazującego rzeczywistą wysokość jego dochodów..

Mając na uwadze powyższe okoliczności, uwzględniając uzasadnione potrzeby dziecka oraz możliwości zarobkowe i majątkowe rodziców małoletniego, wkład osobisty każdego z rodziców w wychowanie i opiekę nad synem, Sąd na mocy art. 133 § 1 krio w zw. z art. 135 § 1 i 2 krio w zw. z art. 138 krio, orzekł, jak w sentencji.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.