Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 17 lutego 2020 roku (data prezentaty) małoletni powodowie: G. K. i A. K., reprezentowani przez przedstawicielkę ustawową K. K. (1), wnieśli o podwyższenie, od pozwanego K. K. (2), alimentów ustalonych ugodą mediacyjną z dnia 14 września 2017 roku, zatwierdzoną postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w W. z dnia 2 października 2017 roku, w sprawie o sygn. akt V RCo 85/17, z kwot po 500 zł miesięcznie do kwot po 2 000 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich powodów. Powodowie wnieśli także o zasądzenie od pozwanego, kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych /pozew k. 4 – 9/.

Pozwany K. K. (2) wniósł o oddalenie powództwa. Ostatecznie uznał powództwo do kwoty po 1 100 zł miesięcznie na rzecz każdego z dzieci oraz wniósł o zasądzenie od powodów, na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych /odpowiedź na pozew k. 110 – 111, protokół k. 203/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dotychczasowa wysokość obowiązku alimentacyjnego K. K. (2), na rzecz małoletnich powodów G. K. i A. K., ustalona została ugodą mediacyjną z dnia 14 września 2017 roku, zatwierdzoną postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w W. z dnia 2 października 2017 roku, w sprawie o sygn. akt V RCo 85/17, na kwoty po 500 zł miesięcznie na rzecz każdego z dzieci. W dacie ugody małoletni powodowie mieszkali z matką w mieszkaniu pozwanego. Koszty utrzymania mieszkania, średnio około 1 000 zł miesięcznie, pokrywał w całości pozwany. Pozwany finansował także koszty utrzymania dzieci, w tym zajęcia karate syna. Swój wkład finansowy w koszty utrzymania dzieci pozwany oceniał na kwotę około 4 000 zł miesięcznie, w tym – poza alimentami i kosztami utrzymania mieszkania – hipotetyczna wartość najmu mieszkania, jakie matka małoletnich musiałby wynająć dla siebie i dzieci tj. 2 000 zł miesięcznie.

Od czerwca 2019 roku dzieci mieszkają z matką w mieszkaniu matki, którego miesięczny koszt utrzymania wynosi około 950 zł, w tym: czynsz 776 zł, opłata za prąd około 130 zł, Internet 43 zł. Matka małoletnich nabyła mieszkanie za środki pochodzące z darowizny od rodziców, z finansowej pomocy rodzeństwa oraz z kredytu odnawialnego. Spłaca pożyczkę zaciągniętą u siostry w kwocie 50 000 zł, w ratach po 1 200 zł miesięcznie, odsetki od kredytu odnawialnego po 50 zł miesięcznie oraz raty za telewizor (wart 3 000 zł) po 300 zł miesięcznie.

Małoletni G. K. ma 12 lat. Ma koślawość kolan, wiotką postawę. Stałe koszty utrzymania małoletniego G. kształtują się na poziomie kwoty około 1 750 zł miesięcznie w tym: udział w kosztach utrzymania mieszkania około 300 zł, edukacja szkolna 80 zł, wyżywienie (z uwagi na wymiar kontaktów z ojcem) około 600 zł, leki, suplementy 20 zł, środki pielęgnacyjne i chemiczne 50 zł, fryzjer 20 zł, ubrania 150 zł, obuwie 50 zł, rozrywka 50 zł, książki, gry, art. papiernicze, zabawki 70 zł, język angielski 240 zł, harcerstwo 50 zł.

Przez ostatnie kilka miesięcy małoletni nie uczęszczał na basen, którego koszt w przeszłości wynosił 200 zł miesięcznie. Zaczął ponownie uczęszczać od 17 maja 2021 roku. Aktualnie uczęszcza na zajęcia A., których koszt wynosi około 100 zł miesięcznie. Na zajęcia A. małoletniego zapisał ojciec i ojciec pokrywa koszt zajęć.

Małoletnia A. K. ma 8 lat. Nie ma problemów zdrowotnych. Jeździ konno. W przeszłości rodzice pokrywali koszty jazdy konnej po połowie, następnie małoletnia uczęszczała na jazdy w ramach pakietu wykupionego przez dziadków macierzystych, a pozwany finansował koszty jazd konnych córki w innych stajniach. W połowie października 2020 roku matka wykupiła córce 10 lekcji jazdy konnej. Małoletnia uczęszczała na jazdę konną do grudnia 2020 roku, a koszt jazd wynosił 400 zł miesięcznice. Od stycznia 2021 roku małoletnia nie uczęszcza na jazdę konną z uwagi na brak środków u matki na zakup karnetu. Po wznowieniu jazd konnych pozwany zapewnia, poza alimentami, finansowanie połowy kosztów tych zajęć. Aktualnie małoletnia uczęszcza na plastykę; koszt zajęć to 240 zł miesięcznie. Pozwany pokrywa ¾ kosztów plastyki, ponieważ zajęcia odbywają się w dniu jego kontaktów (środy), a płatności dokonuje się bezpośrednio przed zajęciami.

Stałe koszty utrzymania małoletniej A. kształtują się na poziomie kwoty około 1 550 zł, w tym: udział w kosztach utrzymania mieszkania około 300 zł, edukacja szkolna 50 zł, wyżywienie (z uwagi na wymiar kontaktów z ojcem) około 600 zł, leki, suplementy 20 zł, środki pielęgnacyjne i chemiczne 50 zł, fryzjer 20 zł, ubrania 150 zł, obuwie 50 zł, rozrywka 50 zł, książki, gry, art. papiernicze, zabawki 50 zł, język angielski 230 zł.

/odpisy skrócone aktu urodzenia k. 11 – 12, postanowienie k. 13, protokół z mediacji k 14 – 16, korespondencja e – mailowa k. 17 – 19, wydruk z (...) k. 28, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 40, faktury k. 41 – 42, 52 – 68, 75 – 84, 149, 152 – 153, zawiadomienie o wysokości miesięcznych opłat k. 44, historia płatności k. 45 – 46, potwierdzenie przelewu k. 47, 49 – 51, 151, podanie k. 48, elektroniczne zestawienie operacji k. 61 – 74, przesłuchanie przedstawicielki ustawowej k. 203 – 207, przesłuchanie pozwanego k. 250 – 255/.

K. K. (1) ma 40 lat. Pracuje w (...) Sp. z o.o., na stanowisku koordynator działu administracji i windykacji, z przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 5 071 zł netto. Ponadto prowadzi także działalność gospodarczą, w ramach której prowadzi szkolenia BHP i (...). Roczny przychód z działalności szacuje na kwotę około 10 000 zł /zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 40, 210, przesłuchanie przedstawicielki ustawowej k. 205/. W 2018 roku uzyskała dochód w kwocie 24 853,98 zł, a z działalności gospodarczej w kwocie 6 464,14 zł, a w 2019 roku uzyskała dochód w kwocie 86 139,78 zł /zeznania podatkowe k. 212 – 234/.

Korzysta z rehabilitacji z uwagi na problemy z kręgosłupem. Oprócz własności mieszkania zajmowanego z dziećmi, jest także właścicielką działki zabudowanej domkiem letniskowym o powierzchni około 30 m ². Działkę otrzymała w darowiźnie od rodziców. Jest także właścicielką samochodu marki T. (...), rok produkcji 2007. W 2020 roku otrzymała darowiznę w ojca, w kwocie 50 000 zł. Środki przeznaczyła, między innymi, na ocieplenie domku letniskowego /przesłuchanie przedstawicielki ustawowej k. 204/.

K. K. (2) ma 41 lat. Z zawodu jest informatykiem. Prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą A. K. K. (2). Aktualnie zatrudnia 3 osoby. Głównym źródłem dochodu pozwanego jest serwis motocykli, sprzedaż, stacjonarna i internetowa, części i akcesoriów motoryzacyjnych. Jest właścicielem lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w W. (49 m ²), lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem gospodarczym i piwnicą przy ul. (...) w W. (61 m ²) oraz miejsca garażowego, samodzielnego, w budynku przy ul. (...). Mieszka sam w mieszkaniu przy ul. (...), a mieszkanie przy ul. (...) wynajmuje. Jest także właścicielem 17 – letniego samochodu marki B.. Posiada dwa samochody firmowe, dostawcze (16 i 8 lat) oraz, od 3 lat, 34 – letni jacht. Jacht znajduje się na M. w G.. Miesięczny koszt M. to aktualnie 700 zł. Jacht jest czarterowany. W 2020 roku przyniósł dochód w kwocie 4 000 zł i nie generuje kosztów utrzymania. Pozwany korzysta wypoczynkowo z jachtu. Spodziewa się, za około 3 lata, rocznego przychodu z czarteru w kwocie około 20 000 zł. Od 2016 roku pozwany nie uczestniczy w rajdach samochodowych /wydruk z (...) k. 28, przesłuchanie pozwanego k. 250 – 254/.

W 2018 roku pozwany uzyskał dochód w kwocie 70 541,85 zł (przy kosztach uzyskania przychodu w kwocie 1 440 994,67 zł), w 2019 roku w kwocie 45 245,64 zł (przy kosztach uzyskania przychodu w kwocie 1 248 812,47 zł), a z działalności wykonywanej osobiście 1 422,42 zł, w 2020 roku uzyskał dochód z działalności gospodarczej w kwocie 69 124,26 zł (przy kosztach uzyskania przychodu 1 453 592,12 zł), a z najmu nieruchomości 19 454 zł /zeznania podatkowe k. 276 – 286/. Pozwany wystąpił do ZUS o zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek za marzec – maj 2020 roku i uzyskał zwolnienie. W lutym 2020 roku zaciągnął kredyt w kwocie 50 000 zł, który zapewnił przetrwanie firmie pozwanego. Kredyt spłacił po sprzedaży przyczepy kempingowej. Aktualny średni miesięczny dochód, z najmu i działalności gospodarczej, ocenia na kwotę 6 000 – 6 500 zł netto. W 2017 roku pozwany zaciągnął pożyczkę od ojca, w kwocie 380 000 zł, na zakup mieszkania. Pożyczkę spłaca w ratach, średnio po 1 000 zł miesięcznie. Ponadto, posiada kredyt odnawialny związany z działalnością gospodarczą, w kwocie 150 000 zł. Ponosi koszty utrzymania mieszkania w kwocie około 800 – 900 zł (czynsz 688,86 zł, energia elektryczna około 100 zł, abonent telefoniczny 35 zł, telewizja kablowa), wyżywienia około 600 – 700 zł . Koszty benzyny (częściowo) i utrzymania telefonów wlicza w koszty prowadzenia działalności gospodarczej /wniosek k. 245 – 246, przesłuchanie pozwanego k. 251 – 253/.

Poza małoletnimi powodami pozwany nie posiada innych dzieci. Pozwany spotyka się z dziećmi w każde wtorki i środy od godz. 16:00 do godz. 20:00 oraz w co drugi weekend od piątku od godz. 16:00 do niedzieli do godz. 20:00. Spędza z dziećmi połowę ferii oraz wakacji, choć w 2020 roku spędził z dziećmi jedynie 8 – 9 dni wakacji. Pozostałą część wakacji dzieci spędziły na obozach, koloniach, półkoloniach. Przez tydzień półkolonii pozwany codziennie odbierał córkę i wieczorem przywoził do matki. Od wybuchu pandemii dzieci spędzały z ojcem więcej czasu, częściej nocowały u ojca. W 2019 roku pozwany dofinansował koszty kolonii dzieci. W sierpniu 2020 roku dofinansował obóz sportowy córki w kwocie 1 440 zł. Pozostałe koszty, około 7 000 zł, poniosła matka. Pozwany uznał, że skoro od kwietnia do czerwca 2020 roku dzieci nie miały zajęć dodatkowych, to matka powinna przeznaczyć zaoszczędzone w ten sposób środki na obozy małoletnich. Poza alimentami, jesienią 2020 roku kupił dzieciom, na raty, dwa komputery. Dzieci otrzymały od ojca także narty. Na Boże Narodzenie 2019 roku sprezentował synowi telefon komórkowy wart około 1 000 zł. W 2020 roku kupił córce rower. Sporadycznie kupował dzieciom ubrania, obuwie. Zakup ubrań pozostawia matce dzieci. Pozwany nie partycypuje w kosztach wyprawki szkolnej oraz składkach szkolnych. Na prośbę matki dzieci organizuje wizyty lekarskie dzieci i/lub bierze w nich udział. Sfinansował koszt (120 zł) jednej wizyty syna u fizykoterapeuty.

Pozwany płaci alimenty ustalone postanowieniem zabezpieczającym. Dodatkowo ponosi koszt abonamentu medycznego dzieci w LuxMed w kwocie około 90 zł miesięcznie, zapewniający dzieciom opiekę stomatologiczną, fizykoterapię i rehabilitację. Po wybuchu pandemii pozwany ciął koszty prowadzenia działalności gospodarczej i, między innymi, zawiesił okresowo płatność za pakiet. Pozwany opłaca w całości zajęcia A. syna oraz ¾ kosztów zajęć plastycznych córki. Koszty języka angielskiego dzieci oraz basenu pokrywa w całości matka małoletnich. Sfinansował synowi zakup sprzętu do A., dotychczas za łączną kwotę około 2 000 zł. Wyjeżdża z synem na poligony, forty i ponosi koszty dojazdów. Opłaca koszty telefonów dzieci, w kwocie 58 zł miesięcznice oraz matki dzieci w kwocie 40 zł miesięcznie. Wpłacił zaliczkę na obóz wakacyjny syna w 2021 roku. Zaliczkę na ten cel wpłaciła także matka małoletniego. Przed zabezpieczeniem alimentów ponosił połowę kosztów języka angielskiego dzieci i ¾ kosztów zajęć dodatkowych dzieci. W czasie choroby dzieci pozostają pod opieką dziadków macierzystych. Zdarzały się pojedyncze dni opieki ojca.

Średni miesięczny koszt utrzymania dzieci, także w czasie opieki pozwanego, pozwany ocenia na kwoty po około 1 500 zł, w tym koszt wyżywienia i ubrania po około 1 000 zł. Pozwany chciał łożyć po 1 100 zł alimentów na dziecko. Dodatkowo zapewnia finansowanie kosztów A. syna, połowy kosztów jazdy konnej córki, dofinansowanie kosztów zajęć plastycznych córki oraz samodzielnych wyjazdów wakacyjnych dzieci /lista operacji k. 112 – 118, potwierdzenie wykonania przelewu k. 119 – 123, 248 – 249, potwierdzenie wykonania przelewu k. 189, przesłuchanie przedstawicielki ustawowej k. 205 – 206, informacja o wysokości opłat k. 247, przesłuchanie pozwanego k. 250 – 255/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie w/w materiału dowodowego.

Sąd pominął wiosek dowodowy pełnomocnika powódek z pkt V pozwu
(o dopuszczenie dowodu z rachunków bankowych pozwanego) na podstawie art. 235 ² § 2 pkt 2 k.p.c., uznając ten dowód za nieistotny dla rozstrzygnięcia sprawy.

Dokumenty zgromadzone w aktach sprawy Sąd uznał za wiarygodny materiał dowodowy. Nie były one kwestionowane przez żadną ze stron, zaś Sąd nie znalazł podstaw by czynić to z urzędu.

Miesięczny koszt utrzymania każdego z dzieci matka określiła na kwoty po 2 000 zł miesięczne. Oceny usprawiedliwionych potrzeb dzieci Sąd dokonał w oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, ale także zasady logiki i doświadczenia życiowego.

Stałe koszty utrzymania małoletniej A. wynoszą około 1 550 zł, w tym: udział w kosztach utrzymania mieszkania około 300 zł, edukacja szkolna 50 zł, wyżywienie (z uwagi na liczbę dni kontaktów z ojcem) około 600 zł, leki, suplementy 20 zł, środki pielęgnacyjne i chemiczne 50 zł, fryzjer 20 zł, ubrania 150 zł, obuwie 50 zł, rozrywka 50 zł, książki, gry, art. papiernicze, zabawki 50 zł, język angielski 230 zł. Ruchome koszty utrzymania małoletniej to: jazda konna, która do grudnia 2020 roku generowała koszt 400 zł miesięcznie. Aktualnie miejsc jazd konnych zajęły zajęcia plastyczne z opłatnością 240 zł miesięcznie. Koszty jazdy konnej pokrywali po połowie rodzice, a koszty zajęć plastycznych w ¾ finansuje pozwany. Rodzice małoletniej są zgodni co do wznowienia jazd konnych córki, a pozwany gwarantuje finansowanie połowy kosztów jazd konnych.

Stałe koszty utrzymania małoletniego G. wynoszą około 1 750 zł w tym: udział w kosztach utrzymania mieszkania około 300 zł, edukacja szkolna 80 zł, wyżywienie (z uwagi na wymiar kontaktów z ojcem) około 600 zł, leki, suplementy 20 zł, środki pielęgnacyjne i chemiczne 50 zł, fryzjer 20 zł, ubrania 150 zł, obuwie 50 zł, rozrywka 50 zł, książki, gry, art. papiernicze, zabawki 70 zł, język angielski 240 zł, harcerstwo 50 zł. Przez ostatnie kilka miesięcy małoletni nie uczęszczał na basen, na który wrócił od 17 maja 2021 roku. Wcześniej basen generował koszt 200 zł miesięcznie. Aktualnie uczęszcza na zajęcia A., których koszt wynosi około 100 zł miesięcznie. Całkowity koszt tych ostatnich zajęć finansuje pozwany i deklaruje ich dalsze finansowanie.

W ocenie Sądu dotychczasowa postawa pozwanego w kwestii finansowania i organizacji zajęć dodatkowych dzieci, czyni stanowisko pozwanego w tym względzie wiarygodnym.

Sąd nie kwestionuje udziału małoletnich w kosztach utrzymania mieszkania. Bezspornie w dacie zawarcia ugody to pozwany pokrywał pełne koszty utrzymania mieszkania zajmowanego przez małoletnich i ich matkę. Odnosząc się do stanowiska strony powodowej, iż to zachowanie pozwanego doprowadziło do wyprowadzki z lokalu pozwanego, podnieść należy, że stanowisko to nie znalazło potwierdzenia. Jak wynika z wyrywkowej korespondencji e – mailowej rodziców dzieci, z czerwca 2018 roku, matka małoletnich zażądała (na wyłączność) kluczy do mieszkania pozwanego, na co pozwany nie wyraził zgody i poinformował matkę dzieci, że powinna pomyśleć o nabyciu lub najmie mieszkania, wówczas będzie miała mieszkanie na wyłączność. Stanowisko powodów, iż w dacie zawarcia ugody pozwany łożył na utrzymanie dzieci kwotę 4 000 zł, i taką powinien łożyć nadal, nie znajduje akceptacji Sądu. W dacie ugody, pozwany łożył na utrzymanie dzieci kwotę 2 000 zł miesięcznie, w tym 1 000 zł alimentów oraz około 1 000 zł w formie kosztów utrzymania mieszkania. Z uwagi na brak możliwości najmu mieszkania, zajmowanego przez dzieci i ich matkę, suma dochodów pozwanego była niższa o kwotę około 2 000 zł miesięcznie, ale w żaden sposób nie można uznać, iż pozwany przekazywał na utrzymanie dzieci kwotę 4 000 zł miesięcznie.

W pozostałym zakresie Sąd nie kwestionuje zeznań rodziców małoletnich.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Jak stanowi natomiast treść art. 135 § 1 i 2 kro, zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego. W takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Przyjmuje się, za uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 roku
(III CZP 91/86), że „przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień
- prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody”.

Zmiana obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z art. 138 kro, możliwa jest
w razie zmiany stosunków tzn. wtedy, gdy zmianie ulegają uzasadnione potrzeby uprawnionego albo możliwości zarobkowe zobowiązanego. Zmiana taka musi jednak być istotna i musi ona nastąpić nie wcześniej, niż po uprawomocnieniu się wyroku zasądzającego alimenty, albowiem powództwo nie może zmierzać do weryfikacji prawomocnego orzeczenia sądu, dotyczącego obowiązku alimentacyjnego (wyrok SN z dnia 25 maja 1999 roku, sygn. akt I CKN 274/99, wyrok SN z dnia 27 maja 1999 roku, sygn. akt I CKN 687/98).

W ocenie Sądu powództwo o alimenty zasługuje na częściowe uwzględnienie. Niewątpliwie od dnia ugody alimentacyjnej wzrosły usprawiedliwione potrzeby dzieci. Możliwości zarobkowe rodziców małoletnich nie uległy istotnej zmianie, ale zauważalny jest istotny wzrost zarobków matki małoletnich.

Zdaniem Sądu udział pozwanego w opiece i wychowaniu małoletnich należy uznać za bardzo istotny. Pozwany jest zaangażowanym rodzicem, a ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd na potrzeby przedmiotowego postępowania dowodzą, że udział pozwanego w życiu dzieci nie sprowadza się jedynie do zaspokajania potrzeb materialnych dzieci. Mając na uwadze powyższe zaangażowanie pozwanego, także finansowe, Sąd uznał, że udział pozwanego w kosztach utrzymania każdego dziecka powinien wynosić 1 100 zł miesięcznie. Taka wysokość alimentów pozwoli na pokrywanie istotnej części stałych kosztów utrzymania dzieci. Możliwości zarobkowe matki małoletnich pozwalają na sfinansowanie pozostałych kosztów utrzymania dzieci. Przypomnieć należy także, że matka małoletnich pobiera świadczenie 500 plus na dzieci. Oczywiście świadczenia wychowawcze nie wpływają na zakres świadczeń alimentacyjnych (135 § 3 pkt 3 kro) ale nie ulega wątpliwości, że środki te powinny zostać przeznaczone na potrzeby dzieci. Zatem matka małoletnich będzie posiadała środki na sfinansowanie zajęć dodatkowych dzieci, nawet gdyby w przyszłości pozwany wycofał się z partycypacji w kosztach jazdy konnej córki czy finansowania zajęć A. syna.

Reasumując, na podstawie powyższych rozważań, orzeczono jak w sentencji.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. Zgodnie z treścią w/w przepisu, w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Mając na uwadze charakter przedmiotowego postępowania oraz jego wynik, Sąd przejął nieuiszczoną opłatę sądową na rachunek Skarbu P. oraz nie obciążył powodów kosztami zastępstwa procesowego pozwanego.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 k.p.c.

sędzia Marzena Rzońca