Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

UZASADNIENIE

Na podstawie materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy, sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 marca 2016 roku obwiniony T. Ś. zatrzymał pojazd marki M. o numerze rejestracyjnym (...) przy ulicy (...) w W.. W miejscu tym obowiązuje znak drogowy B-36 „zakaz zatrzymywania się” z tabliczką T-24, która wskazuje, że pojazd pozostawiony w miejscu, w którym obowiązuje zakaz wyrażony tym znakiem, zostanie usunięty z drogi na koszt właściciela. Wobec ujawnienia o godz. 14.18 powyższego faktu przez funkcjonariusza Straży Miejskiej i z racji nieobecności kierowcy, samochód M. został odholowany na parking depozytowy przy ul. (...).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: notatkę urzędową (k. 1), dyspozycję usunięcia pojazdu (k. 2), dokumentację fotograficzną (k. 3-4).

Przesłuchany w toku postępowania wyjaśniającego (k. 6) obwiniony nie przyznał się do winy i odmówił przyjęcia mandatu. Stwierdził, że uważa holowanie pojazdu za niezasadne i niezgodne z prawem.

Sąd uznał wyjaśnienia obwinionego wyłącznie za przyjętą przez niego linię obrony i nie przyznał im waloru wiarygodności. Jego wyjaśnienia stoją bowiem w sprzeczności ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, który potwierdza popełnienie przez obwinionego zarzuconego mu czynu.

Sąd uznał za wiarygodny dokumentarny materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, tj. notatkę urzędową (k. 1), dyspozycję usunięcia pojazdu (k. 2), dokumentacją fotograficzną (k. 3-4). W sprawie nie ujawniły się bowiem żadne okoliczności mogące świadczyć o tym, że okoliczności w nim przedstawione są nieprawdziwe.

Wykroczenie z art. 92 § 1 k.w. popełnia ten, kto nie stosuje się do znaku lub sygnału drogowego albo do sygnału lub polecenia osoby uprawnionej do kierowania ruchem lub do kontroli ruchu drogowego. Zgodnie z § 28 ust.2 Rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 roku, w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1393 z późn.zm.), znak B-36 oznacza zakaz zatrzymywania się, a dołączona do niego tabliczka T-24 wskazuje, że pojazd pozostawiony w miejscu, w którym obowiązuje zakaz wyrażony tym znakiem, zostanie usunięty z drogi na koszt właściciela.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że obwiniony swoim zachowaniem popełnił wykroczenie kwalifikowane z art. 92 § 1 k.w. T. Ś. zaparkował bowiem w obszarze, w którym obowiązywał znak B-36 z dołączoną tabliczka T-24, w związku z tym jego samochód został odholowany. Nie ulega wątpliwości, że obwiniony był świadomy, że popełnia wykroczenie – zaparkował bowiem bezpośrednio przed znakiem D-18 oznaczającym parking. Obwiniony mógł się więc spodziewać, że jego zachowanie spotka się z odpowiednią reakcją ze strony uprawnionych organów (w tym przypadku straży miejskiej). Zaparkowanie przez obwinionego w tym miejscu mogło utrudniać widoczność przy wyjeździe z pobliskiej posesji.

Zważyć należy, iż znak B-36 wraz z tabliczką T-24, usytuowany jest po północnej stronie jezdni ul. (...), tuż za skrzyżowaniem tejże ulicy z ulicą (...). Pomiędzy skrzyżowaniem ul. (...) z ul. (...), a znajdującym się również po północnej stronie ul. (...) miejscem, w którym obwiniony zatrzymał swój pojazd, nie ma żadnych skrzyżowań, a więc nie zachodzi sytuacja wyrażona w §32 ust. 2 omawianego rozporządzenia, tj. odwołanie zakazu zatrzymywania wyrażonego znakiem B-36. Zważyć należy również, że obwiniony zatrzymał należący do niego, samochód poza dwoma wyznaczonymi przy ul. (...) strefami parkowania, tym samym wyczerpał on ustawowe znamiona przypisanego mu wykroczenia albowiem nie zastosował się do obowiązujących w miejscu zatrzymania pojazdu znaków drogowych, a zgodnie z treścią art. 46. 1 pkt 4 ustawy prawo o ruchu drogowym, kierujący pojazdem jest obowiązany stosować sposób zatrzymania lub postoju wskazany znakami drogowymi.

Sąd wymierzając obwinionemu karę grzywny rozważył wszelkie okoliczności wymienione w art. 33 kw, a zwłaszcza stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego obwinionemu, stopień i rodzaj winy, mając na względzie zasady prewencji indywidualnej i ogólnej. Obwiniony zaparkował bezpośrednio przed znakiem oznaczającym przyzwolenie na parkowanie i z niewiadomych przyczyn liczył na pobłażliwość ze strony Sądu. W ocenie sądu kara 300 zł grzywny jest karą adekwatną w świetle ww. okoliczności i możliwości finansowych obwinionego i powinna uświadomić mu naganność jego zachowania i spełni rolę prewencyjną.

Z uwagi na niskie dochody Sąd nie obciążył obwinionego T. Ś. kosztami procesu.