Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 928/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżona

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. S. (1)

W dniu 08 listopada 2022 r. w W. przy ul. (...) umyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, określone w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym w ten sposób, że znajdując się w stanie nietrzeźwości: I badanie wykazało 1,01 mg/l, II badanie wykazało 0,92 mg/l, III badanie wykazało 0,98 mg/l, IV badanie wykazało 0,73 mg/l, V badanie wykazało 0,79 mg/l, VI badanie wykazało 0,66 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował samochodem marki B. (...) nr rej. (...) po drodze publicznej,

tj. o czyn z art. 178a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 8 listopada 2022 r. M. S. (1) na skrzyżowaniu ul. (...) w W., poruszając się lewym skrajnym pasem ruchu pojazdem marki B. (...) nr. rej. (...) nie zachowała należytej ostrożności podczas zmiany pasa ruchu na środkowy w wyniku czego zawadziła prawym lusterkiem o lusterko lewe pojazdu służbowego K. nr rej. (...). Funkcjonariusze Policji znajdujący się w pojeździe K. wydali kierującej polecenie zatrzymania się do kontroli w najbliższym możliwym miejscu.

Szkic miejsca wypadku drogowego

17

Protokoły oględzin

18- 19

Zeznania D. W.

20-21, 96- 97

wyjaśnienia M. S. (1)

30, 96

Po zatrzymaniu pojazdu marki B. na stacji benzynowej (...) przy ul. (...) w W. M. S. (2) miała problemy z utrzymaniem równowagi. Kobieta została przebadana na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu urządzeniem Alkosensor IV z następującymi wynikami: I badanie o godz. 16:57 – 1,01 mg/l, II badanie o godz. 17:15- 0,92 mg/l, III badanie o godz. 17:33- 0,98 mg/l.

Protokół zatrzymania

2

Protokoły badania stanu trzeźwości

5- 8

Zeznania D. W.

20-21, 96- 97

Wyjaśnienia M. S. (1)

30, 96

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1 - 2

Wyjaśnienia M. S. (1)

Sąd dał wiarę w całości wyjaśnieniom oskarżonej, które ocenił jako spójne i konsekwentne. Jej wyjaśnienia znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, w tym między innymi w protokołach badania stanu trzeźwości oraz zeznaniach D. W..

1- 2

Zeznania D. W.

Zeznania D. W. stanowiły wartościowe źródło dowodowe. Jego depozycje były jasne i logiczne, a nadto korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonej oraz dowodami z dokumentów zgromadzonych w toku postępowania.

1- 2

Dowody z dokumentów, m.in. protokół zatrzymania, protokoły badania stanu trzeźwości

Nie budziły wątpliwości Sądu. Nie były kwestionowane przez strony postępowania.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Dokumenty z k. 52- 61

Odpisy wyroków warunkowo umarzających postępowanie karne oraz opinia biegłego sądowego z zakresu oceny stanu technicznego alkomatów A.-sensor IV CM oraz Alkometr A 2.0 jako dokumenty niezwiązane ze stanem faktycznym niniejszej sprawy nie zostały przez Sąd uwzględnione przy ustalaniu faktów.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

M. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Do znamion strony przedmiotowej przestępstwa z art. 178 a § 1 k.k. należy prowadzenie pojazdu w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości. Chodzi więc o kierowanie pojazdu na wszystkich drogach, które z racji swojego przeznaczenia służą ruchowi pojazdów i pieszych. Inaczej mówiąc, chodzi tu nie tylko o drogi publiczne w rozumieniu ustawy o drogach publicznych, ale o każde miejsce, w którym odbywa się ruch pojazdów, pod warunkiem że jest do takiego ruchu przeznaczone. Przestępstwo to ma charakter formalny. Do jego znamion nie należy skutek w postaci np. sprowadzenia katastrofy. Jest ono dokonane w momencie uruchomienia pojazdu i rozpoczęcia jazdy.

Definicja legalna stanu nietrzeźwości znajduje się w art. 115 § 16 k.k. Zgodnie z tym przepisem stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż kierowanie samochodu osobowego marki B. (...) o nr rej. (...) po ulicach (...) stanowiło realizację znamienia „prowadzenia pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym”. Wynik badań na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przekraczał wartość określoną w art. 115 § 16 k.k., co oznacza, iż M. S. (1) prowadząc ww. samochód osobowy znajdowała się w stanie nietrzeźwości.

Irrelewantna z punktu widzenia realizacji znamion strony przedmiotowej jest odległość, którą oskarżona przejechała po uruchomieniu silnika pojazdu, a okoliczność ta wpływa jedynie na stopień społecznej szkodliwości czynu.

Przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. może zostać popełnione jedynie umyślnie, zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. M. S. (1) była świadoma, że znajduje się
w stanie nietrzeźwości, a decydując się na jazdę pojazdem mechanicznym w takim stanie objęła swoją wolą realizację wszystkich znamiona strony przedmiotowej występku z art. 178 a § 1 k.k. W związku z powyższym, uznać należało, że oskarżona działała z zamiarem bezpośrednim.

Reasumując, M. S. (1) swoim działaniem wypełnił wszelkie ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 k.k.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. S. (1)

I

1

Przy wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 § 1 i 2 k.k.

Stopień społecznej szkodliwości czynu należało ocenić jako ponadprzeciętny. Przy tej ocenie Sąd miał na względzie, to że:

- naruszonym dobrem prawnym było bezpieczeństwo w komunikacji;

- natężenie ruchu na ul. (...) w momencie zdarzenia było duże;

- oskarżona przejechała pojazdem krótki odcinek drogi;

- M. S. (1) nie zachowała ostrożności i przy zmianie pasa ruchu zahaczyła lusterkiem o inny pojazd, co świadczy o wpływie spożytego alkoholu na technikę jazdy oskarżonej;

- wartość stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu oskarżonej wynosiła 1,01 mg/l;

- zakaz prowadzenia pojazdów w stanie nietrzeźwości jest podstawową zasadą ruchu drogowego;

- oskarżona działała w zamiarze bezpośrednim.

Stopień winy M. S. (1) należało ocenić jako wysoki. Oskarżona jest osobą, od której ze względu na wiek, stopień dojrzałości
i rozwoju intelektualnego można wymagać zachowania zgodnego z normami prawnymi. Nie zachodziły przy tym okoliczności wyłączające winę czy bezprawność czynów. M. S. (1) w chwili popełnienia przypisanego jej czynu była w pełni poczytalny. Stan nietrzeźwości, w który oskarżona się wprowadziła był zwykłym upiciem, którego skutki powinna przewidzieć na podstawie wiedzy ogólnej i własnych doświadczeń.

Do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył to, że:

- oskarżona przyznała się do popełnienia przypisanego jej czynu,

- wyraziła szczery żal i skruchę,

- oskarżona nie była dotychczas karana,

- oskarżona nie popełniała wcześniej wykroczeń drogowych.

Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności obciążających w niniejszej sprawie.

Czyn z art. 178a § 1 k.k. jest zagrożony karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Dokonując wartościowania powyższych okoliczności Sąd wymierzył oskarżonej karę 150 stawek dziennych grzywny.

Sąd stanął na stanowisku, że wskazany wymiar kary będzie dla oskarżonej wymiernie dolegliwy. Z jednej strony uświadomi oskarżoną, że jej czyn spotkał się z odpowiednią reakcją wymiaru sprawiedliwości, co zapobiegnie ponownemu popełnieniu przez nią przestępstwa
w przyszłości, osiągając w ten sposób cele zapobiegawcze i wychowawcze. Jednocześnie kara ta w szerszym aspekcie ma również za zadanie uświadomić społeczeństwu nieopłacalność zachowań niezgodnych
z prawem, realizując w tym zakresie cele prewencji generalnej. Z drugiej natomiast strony wymierzona kara nie przekracza stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonej.

Określając wysokość stawki dziennej grzywny, Sąd miał na względzie treść art. 33 § 3 k.k. Sąd uwzględnił osiągane przez oskarżoną dochody, uwzględniając, iż w chwili obecnej ze względu na niemożność prowadzenia pojazdu możliwości zarobkowe M. S. (1) są niższe. Również Sąd wziął pod uwagę ciężką sytuację rodzinną oskarżonej, która jest obciążona kosztami pobytu schorowanego ojca w domu opieki. Mając na względzie powyższe, Sąd ustalił wysokość stawki dziennej grzywny na kwotę 20 zł.

M. S. (1)

II.

1

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczył oskarżonej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 8 listopada 2022 r. od godz. 17.00 do godz. 21:15.

M. S. (1)

III.

1

Sąd na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonej obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Orzekając zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w tym wymiarze, Sąd miał na uwadze stopień szkodliwości społecznej czynu i winy oskarżonej. W opinii Sądu, orzeczony okres stosowania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych będzie dla oskarżonej dolegliwym środkiem karnym, a przez to skłoni M. S. (1) do refleksji i zmiany swojego postępowania.

M. S. (1)

IV.

1

Sąd na podstawie art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczył oskarżonej okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 8 listopada 2022 r. do dnia 18 maja 2023 r.

M. S. (1)

V.

1

Sąd w oparciu o art. 43a § 2 k.k. w zw. z art. 39 pkt. 7 k.k. orzekł wobec oskarżonej środek karny w postaci obowiązku uiszczenia świadczenia pieniężnego w kwocie 5 000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Rozstrzygnięcie to ma charakter obligatoryjny. W przekonaniu Sądu powyższa kwota jest adekwatna do aktualnych możliwości finansowych oskarżonej, a także uwzględnia stopień winy i społecznej szkodliwości czynu. Nałożony na oskarżoną obowiązek uiszczenia świadczenia pieniężnego będzie stanowił odczuwalną dotkliwość i przez to sprawi, że oskarżona będzie przestrzegała porządku prawnego w przyszłości.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Obrońca oskarżonej w toku postępowania wnioskował o warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec M. S. (1).

Poczyniona wyżej analiza stopnia społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonej uniemożliwiała skorzystanie z instytucji warunkowego umorzenia postępowania, a to z uwagi na brak spełnienia przesłanek określonych w art. 66 § 1 k.k.

Warunkowe umorzenie postępowania jest środkiem polegającym na rezygnacji z prowadzenia postępowania karnego, tj. odstąpienia od skazania i ukarania sprawcy uznanego za winnego przestępstwa, jest więc środkiem reakcji karnoprawnej na przestępstwo. Odstąpienie od skazania
i ukarania następuje równocześnie z nałożeniem na sprawcę przestępstwa określonych obowiązków próby (art. 67 k.k.). Korzystanie z tego środka probacyjnego wymaga więc od Sądu przekonania, że już samo jego zastosowanie jest dla sprawcy wystarczającą dolegliwością, gdyż będąc świadomy, że jest poddany próbie, nie popełni on żadnego nowego przestępstwa, przez co zostaną osiągnięte cele polityki karnej.

Przesłanki warunkowego umorzenia postępowania karnego zostały określone w przepisie art. 66 k.k. Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa (art. 66 § 1 k.k.). Odnosząc powyższe przesłanki warunkowego umorzenia postępowania do okoliczności niniejszej sprawy wskazać należy, że okoliczności popełnienia czynu przez oskarżoną nie budzą wątpliwości. W ocenie Sądu przeszkodą do zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania w stosunku do oskarżonego jest fakt, iż społeczna szkodliwość czynu, którego dopuściła się oskarżona jest znaczna. Przede wszystkim wskazać należy oskarżona w środku dnia poruszał się w stanie nietrzeźwości samochodem ruchliwą ulicą (...) w W.. Nie ma znaczenia, że prędkość z jaką się poruszała była niewielka. Wynikało to bowiem z przyczyny zewnętrznych (korek na drodze). O ocenie Sądu oskarżona miała świadomość, że może znajdować się w stanie nietrzeźwości. Podkreślić należy, że czyn wypełniający znamiona występku z art. 178a § 1 k.k. charakteryzuje się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Nadal bowiem, mimo wieloletnich kampanii edukacyjnych, jednym z głównych problemów na polskich drogach są nietrzeźwi kierujący, a alkohol jest jedną z głównych przyczyn wypadków drogowych, które niejednokrotnie mają tragiczne skutki.

Na marginesie wskazać należy, że oskarżona ma możliwość prowadzenia działalności gospodarczej mimo orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Ponadto ma ona również możliwość odwiedzania swojego ojca w ośrodku, który jest położony na terenie W.. Istnieje bowiem możliwość dotarcia do tego ośrodka środkami komunikacji publicznej.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI.

Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonej M. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 400 złotych tytułem kosztów sądowych. Na wskazaną wyżej kwotę złożyły się:

- 50 zł- wydatki Skarbu Państwa w postępowaniu przygotowawczym;

- 20 zł- ryczałt za doręczenia wezwań i innych pism- § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. Nr 108, poz. 1026 ze zm.);

- 30 zł- wysokość opłaty za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego - § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz. U poz. 861 ze zm.)

- 300 zł- opłata od skazania na karę grzywny – art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.)

Podpis