Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 821/21

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Czyn przypisany oskarżonemu P. N. (1)

W dniu 6 października 2020 roku w W. puścił w obieg uprzednio podrobiony dokument, uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej w postaci weksla własnego z dnia 14 września 2017 roku, opiewającego na kwotę 2.880.000 PLN poprzez złożenie go w Sądzie Okręgowym w Warszawie XVI Wydział Gospodarczy wraz z pozwem o zapłatę w postępowaniu nakazowym o sygn. (...),

tj. czyn z art. 310 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

P. N. (1) i P. N. (2) prowadzili wspólne interesy w latach poprzedzających datę czynu.

fakt bezsporny

W trakcie tej współpracy P. N. (1) miał dostęp do wzorów podpisów P. N. (2).

W roku 2018 rozstali się w atmosferze konfliktu. Finalnie na rzecz P. N. (2) zasądzono kwotę 720.000 zł z weksla in blanco wystawionego przez P. N. (1) na zabezpieczenie ich umowy (wyrok z września 2019 r., prawomocny listopad/grudzień 2020 r.).

zeznania P. N. (2) (k. 15-16, 177-180)

W dniu 6 października 2020 r. P. N. (1) złożył w Sądzie Okręgowym w Warszawie XVI Wydział Gospodarczy wraz z pozwem o zapłatę w postępowaniu nakazowym weksel wystawiony przez P. N. (2) z dnia 14 września 2017 roku, opiewający na kwotę 2.880.000 złotych (sygn. (...) ).

Skutkiem powyższego stało się wydanie w dniu 31 grudnia 2020 r. nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z weksla na w/w kwotę.

fakt bezsporny

dokumentacja sprawy (...) (k. 5v-13)

weksel w kopercie (k. 67) akt (...)

(w załączeniu)

P. N. (2) weksla takiego nigdy nie wystawił.

Weksel został sfałszowany.

Podpis złożony na wekslu został, co prawda, nakreślony przez P. N. (2) na danym podłożu, jednakże „druk komputerowy powstał wtórnie, po złożeniu dowodowego podpisu”.

opinie biegłego z zakresu pisma ręcznego i dokumentów:

- pisemna

(k. 62-65),

- ustna w post. przygotowawczym (k. 106-107),

- ustna na rozprawie

(k. 180-191)

zeznania P. N. (2) (k. 15-16, 177-180)

P. N. (1) nie był uprzednio karany, został skazany jednokrotnie po dacie przypisanego mu w tej sprawie czynu.

karta karna

(k. 159)

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

P. N. (2) dostarczył osobiście weksel P. N. (1) w 2017 r.

Wygląd weksla był dziwny, ale weksel miał treść, formę i podpis.

Opiewał na kwotę „ dotyczącą analiz i kierunków rozwoju” firmy (...), za „ wiele czynności mogących zwiększyć wartość” tej firmy dokonanych przez P. N. (1).

Weksel został podpisany przez P. N. (2) w obecności P. N. (1).

wyjaśnienia P. N. (1)

(k. 80, 176)

oraz stanowisko wobec opinii

(k. 191-193)

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

zeznania P. N. (2)

wiarygodne:

- potwierdzone miarodajnymi dowodowo opiniami biegłego z zakresu pisma ręcznego i dokumentów

wyjaśnienia oskarżonego

P. N. (1)

wiarygodne jedynie w zakresie bezspornym:

- potwierdzonym dokumentami z akt sprawy (...)

- niekwestionowanie faktu uprzedniej współpracy i znajomości z P. N. (2)

opinie biegłego

z zakresu pisma ręcznego i dokumentów

miarodajne:

- strony miały możliwość bezpośredniego wyjaśnienia swych wątpliwości na rozprawie, zadając pytania biegłemu

- w ocenie Sądu opinie nie zawierają wad w rozumieniu art. 201 k.p.k. (wnioski końcowe zostały szczegółowo i należycie uzasadnione)

dokumenty w aktach sprawy

miarodajne:

ich autentyczność i treść niekwestionowana przez strony

karta karna

miarodajna:

dokument urzędowy, treść niekwestionowana przez strony

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

wyjaśnienia oskarżonego P. N. (1)

niewiarygodne w przeważającej części (oprócz wskazanej powyżej):

- wobec kategorycznego wniosku biegłego, iż podpis P. N. (2) na papierze, na którym znajduje się treść weksla został złożony przed nadrukowaniem fragmentu treści weksla, z którym się krzyżował - wykazana została nieprawdziwość linii obrony oskarżonego,

- niezależnie od wniosków biegłego wygląd dokumentu „weksla” wskazuje wyraźnie, iż został on sfałszowany (o czym dalej)

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Podstawa prawna skazania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd podzielił poprawność kwalifikacji prawnej, zaproponowanej przez oskarżyciela publicznego – jej oczywistość nie budzi zastrzeżeń i nie wymaga głębszych rozważań. Również strony jej nie kwestionowały. Weksel potwierdza istnienie prawa majątkowego, jest zatem papierem wartościowym - dokumentem uprawniającym do otrzymania sumy pieniężnej, o którym mowa w art. 310 § 1 k.k.

Znamiona przestępstwa z § 2 tego przepisu zostały niewątpliwie wyczerpane przez P. N. (1) w klasyczny niemal sposób - poprzez złożenie go w sądzie z pozwem o zapłatę należności z niego wynikającej.

Kwestię kluczową stanowiło jedynie to, czy weksel jest oryginalny czy też został podrobiony.

Sąd uznał za w pełni miarodajne trzy opinie biegłego z zakresu pisma ręcznego i dokumentów, który nie miał wątpliwości, iż podpis P. N. (2) został złożony na dokumencie wcześniej, niż nadrukowano fragment treści, z którą się krzyżował (k. 66). Już sam ten wniosek wykazywał niewiarygodność twierdzeń oskarżonego, iż P. N. (2) podpisał wypełniony weksel w jego obecności. Sąd nie stracił tu z oczu okoliczności, iż krzyżujące się z oryginalnym podpisem słowa (...) oraz linia ponad nimi nadrukowane są innym tonerem niż pozostała treść „weksla”, co wskazuje, iż papier, na którym znajduje się ten podpis musiał trafić do drukarki drugi raz. Nadto słowa te i linia ponad nimi nie są równolegle nadrukowane wobec pozostałej treści. Zdaniem Sądu, mamy tu do czynienia albo z poprawieniem „dzieła” poprzez wyraźne wskazanie danych rzekomego wystawcy, albo w odwrotnej kolejności z próbą nadruku tych danych jako pierwsze celem zweryfikowania najbardziej wiarygodnego sposobu drukowania reszty treści. Niezależnie od kolejności nie pozostawia, w opinii Sądu, żadnych wątpliwości to, iż jest to dokument w całości sfałszowany. Świadczy o tym wyraźnie wygląd tego „weksla”. Pomijając okoliczność, iż zobowiązanie do uiszczenia należności w ogromnej, jak na realia społeczeństwa polskiego, kwocie 2 milionów 880 tysięcy złotych byłoby udokumentowane na „świstku” papieru, jakim niewątpliwie jest ten „weksel” wskazać należy, iż:

- ta kartka obcięta jest wyraźnie nożyczkami ze wszystkich stron, widać wyraźne nierówne cięcia pośrodku jej górnej krawędzi i po prawej stronie krawędzi dolnej,

- krawędzie nie zostały nawet obcięte równolegle względem siebie (ani krawędzie pionowe ani poziome nie są względem siebie równoległe),

- wyraźnie widać, iż osoba dokonująca fałszerstwa miała kłopot z umieszczeniem tekstu w dostępnej przestrzeni – nagłówek Weksel został obcięty od góry i to nierówno nożyczkami, nie użyto nawet nożyczek na tyle długich, by dokonać tego jednym cięciem;

- kartka niewątpliwie została nadrukowana dwukrotnie, co już samo w sobie budzi wątpliwości co do autentyczności treści na niej zawartej.

Zdaniem Sądu, nie ulega żadnych wątpliwości, iż kartka stanowiąca dowód rzeczowy została przez nieustalonego sprawcę wycięta z dokumentu, na którym znajdował się oryginalny podpis P. N. (2), następnie zaś nadrukowano na niej pozostałe treści. Oskarżony dokumentu tego nie odebrał zatem od P. N. (2), a co za tym idzie miał pełną świadomość puszczając go w obieg, że jest to dokument sfałszowany.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

W punkcie I wyroku Sąd wymierzył oskarżonemu P. N. (1) karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary sąd wziął pod uwagę:

a)  zagrożenie ustawowe czynu:

art. 310 § 2 k.k. - kara pozbawienia wolności od roku do 10 lat

b)  okoliczności obciążające:

-

znaczny stopień winy oskarżonego, któryzy umyślnie z zamiarem bezpośrednim kierunkowym popełnił przypisany mu czyn, działał przemyślanie i w sposób ukierunkowany;

-

znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu;

-

karalność, jednak nie uprzednia w stosunku do czynu;

c)  brak okoliczności łagodzących.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe okoliczności oraz dyrektywy wymiaru kary Sąd na podstawie art. 310 § 2 k.k. uznał, za adekwatną wobec oskarżonego, uwzględniającą zarówno stopień jego winy, jak i społeczną szkodliwość czynu, karę orzeczoną jak wyżej. Kara została orzeczona niemal w najniższym możliwym wymiarze i stosunkowo łagodnie tylko i wyłącznie z uwagi na to, iż przed popełnieniem przypisanego mu czynu oskarżony nie był karany. Zdaniem Sądu jest to kara sprawiedliwa, adekwatna do okoliczności popełnienia przypisanego oskarżonemu czynu, do stopnia jego społecznej szkodliwości oraz do stopnia winy oskarżonego.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

1.6. inne zagadnienia

7.  KOszty procesu

W punkcie II wyroku:

na podstawie art. 627 k.p.k. zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki postępowania i opłatę od kary mimo orzeczenia bezwzględnej kary pozbawienia wolności - w ocenie Sądu brak jest podstaw do obciążania Skarbu Państwa kosztami postępowania wywołanego bezprawnym i zawinionym zachowaniem oskarżonego. P. N. (1) w żaden sposób nie wykazał, że jego sytuacja materialna uzasadnia poniesienie kosztów postępowania przez podatników.