III K 689/18 - uzasadnienie Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z 2018-12-14

III K 689/18

UZASADNIENIE

W stosunku do M. K. wszczęto z urzędu postepowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

Wobec M. K. pozostają do wykonania w całości lub części kary:

1.  kara 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 5.09.2017 r., sygn. III K 214/17;

2.  kara 1 roku pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 4.10.2017 r., sygn. III K 277/17;

3.  kara 1 roku ograniczenia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 18.03.2016 r., sygn. III K 90/16, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym;

4.  kara 1 roku ograniczenia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 26.09.2016 r., sygn. III K 373/16, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

Sąd zważył, co następuje:

Przy wydawaniu wyroku łącznego Sąd oparł się na aktualnie obowiązujących przepisach, bowiem wszystkie skazania dotyczyły przestępstw popełnionych po 1 lipca 2015 r.

Zgodnie z art. 85 § 1 i 2 kk, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną. Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 kk, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Art. 86 § 1 kk stanowi, iż Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

Zgodnie z treścią art. 87 § 1 kk, w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności Sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

Z aktualnych danych o karalności, kopii orzeczeń i informacji o pobytach skazanego w zakładzie karnym wynika, że połączeniu będą podlegały jako obecnie wykonywane lub oczekujące na wykonanie następujące kary:

1.  kara 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 5.09.2017 r., sygn. III K 214/17;

2.  kara 1 roku pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 4.10.2017 r., sygn. III K 277/17;

3.  kara 1 roku ograniczenia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 18.03.2016 r., sygn. III K 90/16, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym;

4.  kara 1 roku ograniczenia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 26.09.2016 r., sygn. III K 373/16, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

Zgodnie z art. 86 § 1 kk Sąd miał możliwość orzeczenia względem skazanego kary od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa – to jest od 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności (pkt 1) do ich sumy. Przy zastosowaniu reguł określonych w art. 87 § 1 kk suma kar podlegających łączeniu obejmuje odpowiednio kary: 1 rok i 2 miesiące pozbawienia wolności (1), 1 rok pozbawienia wolności (2), 6 miesięcy pozbawienia wolności (3), 6 miesięcy pozbawienia wolności (4), czyli łącznie wymiar kary przy zastosowaniu kumulacji wynosiłby 3 lata i 2 miesiące pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 85a kk, orzekając karę łączną, Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Z opinii z dnia 21 sierpnia 2018 r. (k.14) wynika, że skazany z umiarkowanym krytycyzmem wypowiada się na temat popełnionych przestępstw. Był raz nagradzany regulaminowo, nie był karany dyscyplinarnie. Skazany jest zatrudniony nieodpłatnie, powierzone obowiązki wykonuje sumiennie. Karę odbywa w systemie zwykłym. Prognoza penitencjarna skazanego jest pozytywna.

Biorąc powyższe pod uwagę, wskazać należy, iż w postawie skazanego zachodzi pewien pozytywny proces, jeżeli chodzi o krytyczny stosunek do popełnionych czynów.

Zdaniem Sądu nie można pomijać faktu, iż pomimo młodego wieku (ur. (...)) M. K. był czterokrotnie karany za przestępstwa, w tym trzykrotnie za przestępstwa przeciwko mieniu. Wskazuje to na znaczny stopień lekceważenia przez skazanego porządku prawnego i w konsekwencji na stałe wchodzenie w konflikt z prawem. Zauważyć przy tym należy, iż w trzech wyrokach skazujących objętych wyrokiem łącznym Sądy orzekały już kary łączne, w tym wyroki w sprawie III K 214/17 i III K 277/17 obejmowały po trzy przestępstwa z art. 279 § 1 kk.

Popełnienie wielu przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Absorpcję kar należy bowiem stosować ostrożnie, biorąc pod uwagę negatywną przesłankę prognostyczną jaką jest popełnienie kilku przestępstw.

W ocenie Sądu wymierzenie kary przy zastosowaniu pełnej absorbcji byłoby nieadekwatne do popełnionych czynów i niesprawiedliwe z punktu widzenia kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Kara, także orzeczona w wyroku łącznym, powinna wpływać na przekonanie, że popełnianie przestępstw nie może ujść bezkarnie i spotyka się ze sprawiedliwą karą. Zdaniem Sądu wymierzenie kary łącznej w oparciu o zasadę absorpcji byłoby działaniem zbyt pobłażliwym wobec kryminalnej przeszłości skazanego i mogłoby zniweczyć postępujący efekt wychowawczy orzeczonych kar jednostkowych. Wydanie takiego orzeczenia w ocenie Sądu naruszałoby ponadto poczucie sprawiedliwości i kłóciłoby się z oddziaływaniem na świadomość prawną społeczeństwa.

Z tych względów Sąd wymierzył skazanemu M. K. karę łączną w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności. W ocenie Sądu w sposób istotny, o blisko rok i 2 miesiące, skrócono okres, który skazany spędziłby w warunkach izolacji więziennej. W ocenie Sądu orzeczona kara łączna w dostateczny sposób wpłynie na przyszłą postawę skazanego względem porządku prawnego.

Sąd na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia go wolności, w tym:

a.  w sprawie III K 90/16 od dnia 12.09.2015 r. godz. 22:30 do dnia 13.09.2015 r. godz. 13:10;

b.  w sprawie III K 373/16 od dnia 12.07.2015 r. godz. 21:00 do dnia 13.07.2015 r.

c.  w sprawie III K 277/17 od dnia 24.10.2016 r. godz. 6:50 do dnia 25.10.2016 r. godz. 16:10 oraz w dniu 16.11.2016 r. od godz. 7:30 do godz. 13:20;

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. D. J. tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu kwotę 120,- zł podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług.

Kosztami postępowania w sprawie wydania wyroku łącznego obciążono Skarb Państwa.

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iga Dubaj
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie
Data wytworzenia informacji: