Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 675/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Czyn przypisany oskarżonej M. P.

w dniu 18 lutego 2021 roku w W. na terenie uczelni (...) przy ul. (...) kierowała wobec G. Ś. groźby pozbawienia życia lub zdrowia, które wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę ich spełnienia, tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W okresie od października 2019 r. do lutego 2021 r. M. P. pozostawała w nieformalnym związku z D. Ś., z którego strony mają wspólne dziecko (ur. (...)). Para zamieszkiwała na ul. (...) wraz z matką kobiety.

Między konkubentami dochodziło do nieporozumień za które strony wzajemnie się oskarżały i obarczały winą.

M. P. miała pretensje do G. Ś. (zamieszkałej w T.) za to, że nie układa jej się w związku z D..

Dnia 16 lutego 2021 r. doszło do kolejnej sprzeczki między konkubentami, w trakcie której D. Ś. miał nadepnąć kobiecie na stopę.M. P. wezwała na miejsce zdarzenia patrol Policji.

D. Ś. kilkukrotnie nagrywał swoją partnerkę w trakcie kłótni kiedy ta wpadała w niepohamowaną złość i wyzywała jego matkę od ,, kurew jebanych” czy też życzyła jej aby ,, zdychała kurwa w najgorszych katuszach za to, że się urodziła”.

Dnia 18 lutego 2021 r. M. P. po kolejnej kłótni z partnerem przyjechała na teren uczelni (...) w W. przy ul. (...) w W., gdzie ten pracował.

W trakcie spotkania kobieta groziła jego matce – G. Ś. pozbawieniem życia lub zdrowia (,, zlikwiduje ją”), wykonując przy tym palcem gest podcinania gardła.

Ok. godz. 18.40 D. Ś. zadzwonił do swojej matki G. Ś., aby poinformować ją o groźbach ze strony swojej byłej partnerki.

Groźby wzbudziły u G. Ś. uzasadnioną obawę, że mogą zostać spełnione.

Oskarżona M. P. ma 29 lat, posiada wyższe wykształcenie, z zawodu jest psychologiem. Pracuje jako pomoc w gabinecie stomatologicznym, w którym osiąga dochód brutto w wysokości ok. 2000 złotych miesięcznie. Jest rozwiedziona, ma dwoje dzieci na utrzymaniu. Oskarżona nie jest osobą karaną sądownie.

Biegli psychiatrzy nie stwierdzili u oskarżonej objawów upośledzenia umysłowego. Rozpoznali u oskarżonej występowanie w przeszłości epizodów zbliżonych w obrazie klinicznym do zaburzeń depresyjnych oraz m.in. zaburzenia adaptacyjne i depresyjne w dok. med. Stan psychiczny oskarżonej nie znosił ani nie ograniczał jej zdolności rozpoznania znaczenia czynu oraz zdolności pokierowania swoim postępowaniem. Zdolność do prowadzenia własnej obrony nie jest zaburzona.

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

2.  OCENA DOWODÓW

2.2.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonej za wiarygodne w tej części, która dotyczy faktu pozostawania w związku nieformalnym z i tego, że mieli wspólne dziecko. Wyjaśnienia oskarżonej w wyżej wskazanej części zostały potwierdzone zeznaniami D. Ś. i G. Ś..

Częściowo zeznania świadka G. Ś.

Sąd uznał za spójne, logiczne i konsekwentne, z wyjątkiem fragmentu opisanego w sekcji 2.2 . Świadek rzeczowo wskazała, iż oskarżona groziła jej pozbawieniem życia lub zdrowia pokazując przy tym palcem gest podcinanego gardła. Sąd uznał za wiarygodne również zeznania pokrzywdzonej, w których wskazała, iż boi się oskarżonej i spełnienia jej gróźb zwłaszcza że wcześniej oskarżona mówiła do jej syna, że znajdzie się na (...)ie ale również dlatego, że oskarżona zna jej adres zamieszkania.

Zeznania świadka D. Ś.

Sąd uznał za spójne, logiczne i konsekwentne. Opisał rzeczowo słowa (,,zlikwiduje ją”) oraz gest oskarżonej (podcinania gardła), który kierowała pod adresem jego matki. Zeznania świadka są logiczne, konsekwentne, szczere, świadek nie wykazuje tendencji do bezpodstawnego obciążania oskarżonej.

Zeznania świadka B. K.

Wiarygodne na okoliczność nieporozumień w związku oskarżonej i jej relacji z D. Ś.. Podnieść należy, że świadek jest matką pokrzywdzonej, a zatem osobą dla niej najbliższą, jednakże jak wskazała świadek w swoich zeznaniach „nie dziwię się, że tak powiedziała. To (…) zbierało się od dłuższego czasu i M. w końcu wybuchła”.

Częściowo zeznania A. C. i K. Ć.

Wiarygodne na okoliczność nieporozumień w związku oskarżonej

Opinia

Opinia biegłych psychiatrów i psychologa zasługiwała na wiarę, gdyż została sporządzona zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa, w sposób rzetelny, logiczny i szczegółowy. Opierając się na własnym doświadczeniu zawodowym oraz dorobku nauki biegli udzielili wyczerpujących odpowiedzi na wszystkie stawiane pytania oraz postawili trafne wnioski. Z żadnym z uczestników postępowania nie łączył ich stosunek zależności, a w sprawie nie ujawniły się okoliczności, które nakazywałyby uznać, że opiniował

li nierzetelnie. W tych okolicznościach, Sąd doszedł do przekonania, że przedmiotowa opinia w pełni zasługiwała na przymiot wiarygodności.

Pozostałe dowody wskazane w stanie faktycznym

Nie budziły wątpliwości Sądu także pozostałe dowody, zgromadzone w niniejszej sprawie. Żadna ze stron nie podnosiła wobec zgromadzonych dokumentów zarzutów, nikt nie kwestionował w ich zakresie podpisów i treści.

2.3.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej

Sąd nie uwzględnił wyjaśnień, w których oskarżona nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu uznając - w ślad za pozostałym zgromadzonym i uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym - iż treść tych wyjaśnień stanowi wyłącznie linię obrony oskarżonej.

Oskarżona w swoich wyjaśnienia skupiła się przede wszystkim na formułowaniu szeregu zarzutów pod adresem pokrzywdzonej i jej syna przy jednoczesnym nieustannym usprawiedliwianiu swojego postępowania. W swoich wyjaśnieniach oskarżona zarzucała pokrzywdzonej brak wsparcia, a partnerowi agresywne zachowanie, nieodpowiedzialność, brak łożenia na utrzymanie dzieci. Oskarżona odnosząc się do stawianego jej zarzutu tłumaczyła, że cała sytuacja jest zwykłym pomówieniem jej o groźby, ponieważ powiedziała D. Ś., że złoży na niego zawiadomienie w związku z nadepnięciem jej na stopę. Oskarżona wyraziła przekonanie, że ,, D. ją ubiegł i chciał się zemścić”.

Z protokołu oględzin rzeczy (k. 33-34) wynika, że oskarżona niejednokrotnie wypowiadała niecenzuralne słowa pod adresem pokrzywdzonej:

-,, a twoja matka niech zdycha kurwa w najgorszych katuszach”

-,,twoja matka jest starą, pierdoloną kurwą i życzę jej żeby zdychała w najgorszych katuszach”

-,,niech zdycha kurwa jebana”

-,,jak ja tę kurwę, twoją matkę złapię to ją po prostu ona zgnije…w piekle stara kurwa za to co mi zrobiła”.

Częściowo zeznania A. C.

W zakresie, w jakim świadek kwestionuje sprawstwo oskarżonej w zakresie zarzucanego jej czynu, depozycjom świadka należało odmówić przymiotu wiarygodności. Wskazać należy, że w tym zakresie zeznania świadka pozostają w sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonej oraz świadka D. Ś.

Częściowo zeznania K. Ć.

W zakresie, w jakim świadek kwestionuje sprawstwo oskarżonej w zakresie zarzucanego jej czynu oraz starań pokrzywdzonej o ułożenie relacji z pokrzywdzoną depozycjom świadka należało odmówić przymiotu wiarygodności. Wskazać należy, że w tym zakresie zeznania świadka pozostają w sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonej oraz świadka D. Ś..

Częściowo zeznania

G. S.

Zeznania świadka złożone w toku rozprawy głównej w zakresie, w jakim wskazała, że oskarżona naśle na nią mafię. W tym zakresie bowiem zeznania świadka nie korespondują z uprzednio złożonymi zeznaniami.

Nagranie z płyty (k. 28)

Bez znaczenia dla czynienia ustaleń faktycznych w sprawie albowiem z uwagi na uszkodzenie wewnętrznej strony płyty nie można było jej odczytać.

Pismo z L. (...) K. 121-122

Bez znaczenia dla czynienia ustaleń faktycznych w sprawie albowiem ewentualne naruszenie nietykalności cielesnej nie jest przedmiotem niniejszego postępowania

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

2.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu oskarżona M. P. swoim zachowaniem wyczerpała znamiona podmiotowe i przedmiotowe przestępstwa stypizowanego w art. 190 § 1 k.k.

Sprawcą występku opisanego w art. 190 § 1 k.k. jest ten, kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Dobrem chronionym przy ww. przestępstwie jest wolność człowieka w sensie psychicznym, tj. wolność od poczucia obawy i strachu popełnienia przestępstwa na jego szkodę lub szkodę osoby najbliższej (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 2007 roku, IV KK 273/06).

Czynność sprawcza omawianego przestępstwa polega na grożeniu innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub osoby dla niej najbliższej. Groźba jest zatem zapowiedzią spowodowania określonej dolegliwości, tj. wykonania czegoś, co zagrożony odczuje jako przykrość (krzywdę), a co wzbudzi u osoby zagrożonej uzasadnione poczucie obawy, że może się realnie zdarzyć. Groźba jest zatem rodzajem oddziaływania na psychikę ofiary przez przedstawienie jej zła (szkody), które ją spotka ze strony sprawcy lub innej osoby, na którą sprawca ma realny wpływ, i jest zdolny ją w bliżej nieokreślonym czasie wypełnić. W świetle utrwalonych poglądów doktryny i orzecznictwa nie budzi wątpliwości, że groźba może zostać wyrażona nie tylko słownie, ale również w postaci gestu, jak chociażby podcinania gardła.

Ochronie podlega zatem poczucie bezpieczeństwa człowieka w związku z jego subiektywnym odczuciem zagrożenia. Przepis art. 190 § 1 kk nie określa formy groźby, sprawca może zatem grozić słowem (ustnie), pismem, gestem lub jakimkolwiek innym zachowaniem świadczącym o tym, że sprawca chce wzbudzić w zagrożonym uzasadnioną obawę, że popełni przestępstwo na jego szkodę lub wobec jego osoby najbliższej. Groźba jest przestępstwem materialnym, ponieważ do jego znamion należy wystąpienie skutku polegającego na wzbudzeniu u adresata groźby uzasadnionej obawy, że zostanie ona spełniona. Obawa ta ma miejsce wówczas, gdy pokrzywdzony traktuje groźbę poważnie i uważa jej spełnienie za realne, mając podstawy do takiego poglądu. Niebezpieczeństwo spełnienia groźby nie musi zatem obiektywnie istnieć, wystarczy że obiektywna jest groźba ( postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 2010 roku, V KK 351/09, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 grudnia 2002 r., IV KKN 508/99).

Nie ulega zatem wątpliwości, że zachowanie oskarżonej M. P. , wyczerpuje wszystkie znamiona przestępstwa określonego w art. 190 § 1 k.k. Zachowanie oskarżonej istotnie naruszyło poczucie bezpieczeństwa pokrzywdzonej. Całe zdarzenie było dla niej traumatycznym przeżyciem.

Oskarżona działała z winy umyślnej i w zamiarze bezpośrednim. Groźba ze strony oskarżonej wzmocniona gestem poderżnięcia gardła wywołała w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę jej spełnienia i narażała ją na stres. W ocenie Sądu G. Ś. w realiach niniejszej sprawy istotnie mogła obawiać się spełnienia gróźb przez M. P. . Oskarżona jak wynika z zeznań D. Ś. i dołączonych przez niego nagrań niejednokrotnie wpadała w niepohamowaną złość i wulgarnie wypowiadała się o pokrzywdzonej:

-,, a twoja matka niech zdycha kurwa w najgorszych katuszach”

-,,twoja matka jest starą, pierdoloną kurwą i życzę jej żeby zdychała w najgorszych katuszach”

-,,niech zdycha kurwa jebana”

-,,jak ja tę kurwę, twoją matkę złapię to ją po prostu ona zgnije…w piekle stara kurwa za to co mi zrobiła”.

a w inkryminowanym dniu groziła jej pozbawieniem życia lub zdrowia, wykonując przy tym gest poderżnięcia gardła. Pokrzywdzona z uwagi na wcześniejsze problemy depresyjne oskarżonej obawiała się spełnienia tych gróźb zwłaszcza, że oskarżona obwiniała ją o niepowodzenia w związku z jej synem, a nadto wiedziała ona gdzie mieszka.

Przestępstwo groźby karalnej skierowane jest właśnie przeciwko wolności człowieka w sferze psychicznej, tj. poczucia bezpieczeństwa, rozumianego jako wolność od strachu i obawy o naruszenie innych jego - lub osób mu najbliższych - dóbr. Sąd podziel stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w postanowieniu z dnia 25.05.2006r., sygn. IV KK 403/05, OSNwSK 2006/1/1123, iż dobrem chronionym przepisem art. 190 § 1 k.k. jest wolność w sensie subiektywnym, czyli poczucie wolności, wolność od obawy, strachu. Jest to przestępstwo materialne - skutkiem jest uzasadniona obawa adresata groźby, że będzie ona spełniona, zatem wystarczy, że pokrzywdzony uważa, iż niebezpieczeństwo spełnienia groźby jest realne i ma on podstawy do takiego poglądu. Niebezpieczeństwo realizacji groźby nie musi obiektywnie istnieć. Obiektywna musi być tylko groźba. Również w postanowieniu z dnia 23.02.2006r., III KK 262/05 Sąd Najwyższy uznał, że dla bytu przestępstwa z art. 190 § 1 k.k. nie ma znaczenia, czy jego sprawca chce w przyszłości zrealizować groźby, ale czy urzeczywistnia zamiar wywołania obawy (u osób pokrzywdzonych) spełnienia gróźb.

Sąd w przedmiotowej sprawie nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które wyłączałyby możliwość przypisania winy oskarżonej. Należy bowiem wskazać, że oskarżona jest osobą pełnoletnią, dojrzałą, poczytalną, nie działała pod wpływem błędu (opinia sądowo psychiatryczno-psychologiczna k. 149-151). Można więc było od niej wymagać zachowania zgodnego z obowiązującymi normami prawnymi, a jej postępowania nie usprawiedliwiają żadne okoliczności ekstremalne. Oskarżona działała z zamiarem bezpośrednim, będąc w pełni świadom podejmowanych działań, a także ich skutków.

Wobec powyższego przypisanie winy oskarżonej jest w przekonaniu Sądu w pełni uzasadnione.

4.  KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Punkt I wyroku:

Przy wymiarze kary sąd wziął pod uwagę

1.  ustawowe zagrożenie za przestępstwo z art. 190 § 1 k.k. karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2;

2.  znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, na który składa się: naruszenie istotnego dobra prawnego, jakim jest poczucie bezpieczeństwa stojącego wysoko w hierarchii dóbr chronionych prawem;

3.  znaczny stopień winy oskarżonej, która w chwili czynu była osobą dojrzałą i poczytalną, a więc w pełni zdolną do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem, działała w normalnej sytuacji motywacyjnej, w której można było oczekiwać od niej zachowania zgodnego z prawem;

4.  działanie z zamiarem bezpośrednim;

5.  działanie bez powodu, nie wyrażenie jakiejkolwiek skruchy i nie przeproszenie pokrzywdzonej,

6.  okoliczności łagodzące:

-brak uprzedniej karalności (informacja z KRK k. 172)

-ustabilizowany tryb życia

Wobec powyższego Sad wymierzył oskarżonej M. P. karę 80 stawek dziennych, ustalają wysokość jednej stawki na 20 złotych;

Sąd uznał, iż kara grzywny będzie karą proporcjonalną do stopnia zawinienia, stopnia szkodliwości społecznej czynu, a ponadto spełni swe cele wychowawcze i zapobiegawcze, a także uczyni zadość potrzebom w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i choć niska, będzie dla oskarżonej odczuwalną dolegliwością. Wymierzając oskarżonej karę grzywny, Sąd kierował się zasadą prymatu kar wolnościowych nad karami izolacyjnymi, a jej wymiar dostosował do możliwości finansowych i zarobkowych oskarżonej. Oskarżona pracuje zarobkowo, ma dwoje dzieci na utrzymaniu, stąd też orzeczona wobec niej grzywna może być przez nią realnie uiszczona. Jednocześnie kara w orzeczonym wymiarze jest w ocenie Sądu karą sprawiedliwą i spełni założone jej cele w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej. Zdaniem Sądu, tak wymierzona kara spełni wszystkie swoje cele w zakresie prewencji indywidualnej, albowiem wzbudzi refleksję u sprawcy połączoną w tym, konkretnym wypadku ze wzbudzeniem w sobie przekonania nieopłacalności łamania prawa i z całą pewnością wpłynie na jej sposób życia, eliminując ewentualny zamiar popełnienia kolejnego przestępstwa, co rodzić już będzie, a czego musi mieć świadomość, surowszą odpowiedzialność.

1.  1INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

6. INNE ZAGADNIENIA

7.  KOSZTY PROCESU

Punkt II wyroku:

Sąd zasądził od oskarżonej kwotę 160 złotych tytułem opłaty, zwalniając ją od wydatków, przejmując je w tym zakresie na rachunek Skarbu Państwa. Sąd miał na uwadze, że w związku z niewysokimi dochodami oskarżonej i orzeczeniem kary grzywny, nie będzie ona w stanie uiścić całości kosztów sądowych.

8.  1PODPIS