Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 390/17

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. K.

1.  w dniu 9 sierpnia 2014 r., w miejscu nieustalonym, ze skutkiem w miejscowości Ś., województwo (...),
w celu osiągnięcia korzyści majątkowej działając wspólnie
i w porozumieniu z M. P. (1) w imieniu firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. doprowadzili M. K. (1) właściciela firmy (...) z siedzibą w Ś. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem
w kwocie (...) zł wprowadzając go w błąd co zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, w ten sposób, że zlecili M. K. (1) wykonanie transportu ładunku owoców z Hiszpanii do Polski za kwotę (...) zł zatajając przed nim, że jest to usługa uprzednio powierzona firmie (...) sp. z o.o. przez pierwotnego zleceniodawcę firmę (...) sp. z o.o. za kwotę znacznie niższą, wynoszącą (...) zł, a następnie po prawidłowo wykonanym transporcie przez M. K. (1) pobrali od firmy (...) sp. z o.o. ustaloną należność przeznaczając ją na własny cel i nie wywiązując się w żadnej mierze z zobowiązań zlecenia wobec M. K. (1),

tj. o czyn art. 286 § 1 k.k.;

2.  w dniu 14 sierpnia 2014 r., w miejscu nieustalonym, ze skutkiem w miejscowości Ś., województwo (...),
w celu osiągnięcia korzyści majątkowej działając wspólnie
i w porozumieniu z M. P. (1) w imieniu firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. doprowadzili M. K. (1) właściciela firmy (...) z siedzibą w Ś. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem
w kwocie (...) zł wprowadzając go w błąd co zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, w ten sposób, że zlecili M. K. (1) wykonanie transportu ładunku owoców z Hiszpanii do Polski za kwotę (...) zł zatajając przed nim, że jest to usługa uprzednio powierzona firmie (...) sp. z o.o. przez pierwotnego zleceniodawcę firmę (...) z siedzibą w (...) sp. z o.o. za kwotę znacznie niższą, wynoszącą (...) zł, a następnie po prawidłowo wykonanym transporcie przez M. K. (1) pobrali od firmy (...) ustaloną należność przeznaczając ją na własny cel i nie wywiązując się w żadnej mierze z zobowiązań zlecenia wobec M. K. (1),

tj. o czyn art. 286 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. K. (1) jest właścicielem firmy (...)
z siedzibą w miejscowości Ś.. Na początku sierpnia 2014 r. znalazł na portalu (...) (...) ogłoszenie dotyczące zlecenia wykonania usługi transportowej. Ogłoszenie to zamieściła firma (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Zlecenie dotyczyło transportu produktów z Hiszpanii do Polski. M. K. (1) skontaktował się telefonicznie ze spedytorem z firmy (...) sp. z o.o.
z siedzibą w W. – M. P. (1). Podczas rozmowy ustalono warunki wykonania transportu
i płatności. Zlecenie wykonania usługi nr 109/08 zostało przesłane mailem po kilku godzinach. Transport zgodnie
z umową miał kosztować 2 950 euro. Po wykonaniu tej usługi (...) podjął się w dniu 14 sierpnia 2014 r. wykonania kolejnego zlecenia ze strony (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Zlecenie to miało nr 115/08. Po wykonaniu ww. usług (...) wystawił fakturę nr (...) na kwotę (...) złotych oraz fakturę (...) r na kwotę (...) złotych. Po upływie terminu płatności M. K. (1) skontaktował się z firmą (...) sp. z o.o. M. P. (1) poinformował M. K. (1), aby ten skontaktował się z J. Z., który był zatrudniony jako spedytor w firmie (...) sp. z o.o. Ten zobowiązał się do uiszczenia zaległych należności w terminie 5 dni. Mimo tych zapewnień faktury nie zostały opłacone, a M. K. (1), mimo podejmowanych prób, nie udało się już później skontaktować z tą firmą.

M. K. (1) ustalił, że (...), tj. firma, która zleciła (...) transport w ww. dniach, zapłaciło firmie (...) sp. z o.o. za wykonanie ww. usługi równowartość(...) euro. M. K. (1) działał zatem jako podwykonawca firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W..

zeznania M. K. (1)

k. 1 - 2, 192,

725-726

zlecenia transportowe

k. 3-6

zlecenie transportowe

k. 12

licencja nr (...) na wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy

k. 20

faktura nr (...)

k. 24

list przewozowy

k. 25

faktura nr (...)

k. 26

list przewozowy

k. 27

faktura VAT (...)

k. 42

zeznania S. B.

k. 66-67, 794-795

zlecenie transportowe, faktura VAT (...), potwierdzenie przelewu

k. 68, 69, 70

Konto podmiotu (...) sp. z o.o. zostało zarejestrowane w Systemie (...) w dniu 20 grudnia
2013 r. (...) ten służy pozyskiwaniu zleceń w branży transportowej. Przy profilu (...) sp. z o.o. zostało zarejestrowanych pięć kont pochodnych na dane: M. P. (1), J. Z., E. S., B. P. oraz M. G.. Konto zostało zablokowane w dniu 7 listopada 2014 r.
w związku z wypowiedzeniem umowy o świadczenie usług drogą elektroniczną przez administratora Systemu (...).

informacja

k. 94-96

Jak wynika z dokumentacji bankowej osobami uprawnionymi do korzystania z rachunków bankowych prowadzonych przez Bank (...) S.A. na rzecz spółki (...) sp. z o.o. byli R. K. oraz J. Z.. Umowa została podpisana przez R. K. oraz J. Z.. Faktyczny dostęp do rachunku bankowego miał jednak J. Z., który z tego rachunku opłacał m.in. alimenty na rzecz swoich dzieci.

informacja z banku

k. 102-138

wyjaśnienia R. K.

k. 222-223, 345-346, 665-666

Wszystkie decyzje gospodarcze w spółce (...) sp. z o.o. podejmował J. Z.. To on bowiem kierował działalnością spółki. Kontaktował się
z zewnętrznym biurem księgowym w sprawach finansowych. Podejmował decyzję dotyczące funkcjonowania spółki. M. P. (1) był spedytorem, który w tym zakresie podejmował decyzje w porozumieniu z J. Z.. R. K. nie był obecny w siedzibie spółki, jak również nie podejmował żadnych decyzji dotyczących funkcjonowania spółki, w tym przyjmowania zleceń czy płatności należności względem kontrahentów. Inne osoby pracujące w firmie nie widziały nigdy R. K. w siedzibie spółki.

częściowo zeznania M. P. (1)

k. 182-183, 992,

zeznania E. S.

k. 204, 751-752

zeznania B. P.

k. 456-457

zeznania E. B.

k. 526-527, 792

zeznania M. G.

k. 545-546, 793

Wyrokiem nakazowym z dnia 20 września 2017 r. Sąd Rejonowy w Łukowie, sygn. akt (...), uznał M. P. (1) za winnego tego, że:

- w dniu 9 sierpnia 2014 r., w miejscu nieustalonym, ze skutkiem w miejscowości Ś., województwo (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej działając wspólnie
i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami w imieniu firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą
w W. doprowadzili M. K. (1) właściciela firmy (...) z siedzibą w Ś. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w kwocie (...) zł wprowadzając go w błąd co zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, w ten sposób, że zlecili M. K. (1) wykonanie transportu ładunku owoców z Hiszpanii do Polski za kwotę (...) zł zatajając przed nim, że jest to usługa uprzednio powierzona firmie (...) sp. z o.o. przez pierwotnego zleceniodawcę firmę (...) sp. z o.o. za kwotę znacznie niższą, wynoszącą (...) zł, a następnie po prawidłowo wykonanym transporcie przez M. K. (1) pobrali od firmy (...) sp. z o.o. ustaloną należność przeznaczając ją na własny cel i nie wywiązując się w żadnej mierze z zobowiązań zlecenia wobec M. K. (1), przy czym czynu tego dopuścił się
w warunkach recydywy,

tj. czyny wyczerpującego znamiona art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

- w dniu 14 sierpnia 2014 r., w miejscu nieustalonym, ze skutkiem w miejscowości Ś., województwo (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej działając wspólnie
i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami w imieniu firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą
w W. doprowadzili M. K. (1) właściciela firmy (...)
z siedzibą w Ś. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w kwocie (...) zł wprowadzając go w błąd co zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, w ten sposób, że zlecili M. K. (1) wykonanie transportu ładunku owoców z Hiszpanii do Polski za kwotę (...) zł zatajając przed nim, że jest to usługa uprzednio powierzona firmie (...) sp. z o.o. przez pierwotnego zleceniodawcę firmę (...) z siedzibą w (...) sp. z o.o. za kwotę znacznie niższą, wynoszącą (...) zł, a następnie po prawidłowo wykonanym transporcie przez M. K. (1) pobrali od firmy (...) ustaloną należność przeznaczając ją na własny cel i nie wywiązując się w żadnej mierze z zobowiązań zlecenia wobec M. K. (1), przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach recydywy,

tj. czyny wyczerpującego znamiona art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

Przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k. wymierzono mu karę 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 25 złotych, zaś na podstawie art. 46 § 1 k.k. nałożono na niego obowiązek naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonego M. K. (1) poprzez zapłatę kwoty 30 473,59 złotych.

wyrok Sądu Rejonowego
w Łukowie z dnia 20 września 2017 r., sygn. akta (...)

k. 916,

akta sprawy

(...)

W dniu 27 lipca 2011 r. została zawarta umowa spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością (...) sp. z o.o. Spółka została wpisana do KRS 09 września 2011 r. pod nr (...).

Podczas nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników w dniu 10 czerwca 2013 r. odwołano z zarządu spółki M. K. (2), a powołano R. K. do zarządu spółki na funkcję prezesa zarządu. Stosowna zmiana została wpisana do KRS w dniu 10 lipca 2013 r.

Aktem notarialnym z dnia 07 listopada 2013 r. dokonano zmiany umowy spółki poprzez zmianę jej nazwy na (...) sp. z o.o. Wniosek do Krajowego Rejestru Sądowego został podpisany przez R. K.,
a następnie został złożony w dniu 08 listopada 2013 r. do Sądu. Po tej dacie brak jest innych wniosków lub dokumentów, które zostałyby złożone przez ww. do akt rejestrowych W aktach rejestrowych spółki brak jest sprawozdań finansowych podpisanych przez R. K.. W tym zakresie były wszczynane postępowania przymuszające, które nie doprowadziły do złożenia ww. dokumentów.

akta KRS spółki (...) sp. z o.o. (kserokopia)

Załącznik do akta III K 390/17

J. Z. urodził się (...)
w T.. Posiada wykształcenie wyższe. Z zawodu jest doradcą ds. nieruchomości. Pracuje w firmie zajmującą się obrotem nieruchomościami. Osiąga dochód w wysokości około 3000 zł. Jest rozwiedziony. Ma dzieci w wieku 18 i 16 lat. Ciąży na nim obowiązek alimentacyjny w wysokości 1500 zł miesięcznie. Nie leczył się psychiatrycznie ani odwykowo. Był uprzednio karany za przestępstwa niealimentacji.

dane osobopoznawcze

k. 844 - 845

informacja

z Krajowego Rejestru Karnego

k. 955

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

R. K.

1.  w dniu 9 sierpnia 2014 r., w miejscu nieustalonym, ze skutkiem w miejscowości Ś., województwo (...),
w celu osiągnięcia korzyści majątkowej działając wspólnie
i w porozumieniu z J. Z. w imieniu firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. doprowadzili M. K. (1) właściciela firmy (...) z siedzibą w Ś. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w kwocie (...) zł wprowadzając go w błąd co zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, w ten sposób, że zlecili M. K. (1) wykonanie transportu ładunku owoców z Hiszpanii do Polski za kwotę (...) zł zatajając przed nim, że jest to usługa uprzednio powierzona firmie (...) sp. z o.o. przez pierwotnego zleceniodawcę firmę (...) sp. z o.o. za kwotę znacznie niższą, wynoszącą (...) zł, a następnie po prawidłowo wykonanym transporcie przez M. K. (1) pobrali od firmy (...) sp. z o.o. ustaloną należność przeznaczając ją na własny cel i nie wywiązując się w żadnej mierze z zobowiązań zlecenia wobec M. K. (1), tj. o czyn art. 286 § 1 k.k.,

2.  w dniu 14 sierpnia 2014 r., w miejscu nieustalonym, ze skutkiem w miejscowości Ś., województwo (...),
w celu osiągnięcia korzyści majątkowej działając wspólnie
i w porozumieniu z J. Z. w imieniu firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. doprowadzili M. K. (1) właściciela firmy (...) z siedzibą w Ś. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem
w kwocie (...) zł wprowadzając go w błąd co zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, w ten sposób, że zlecili M. K. (1) wykonanie transportu ładunku owoców z Hiszpanii do Polski za kwotę (...)zł zatajając przed nim, że jest to usługa uprzednio powierzona firmie (...) sp. z o.o. przez pierwotnego zleceniodawcę firmę (...) z siedzibą w (...) sp. z o.o. za kwotę znacznie niższą, wynoszącą (...) zł, a następnie po prawidłowo wykonanym transporcie przez M. K. (1) pobrali od firmy (...) ustaloną należność przeznaczając ją na własny cel i nie wywiązując się w żadnej mierze z zobowiązań zlecenia wobec M. K. (1),

tj. o czyn art. 286 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd uznał, iż brak jest dowodów, które wskazywałyby na to, że R. K. działał wspólnie i w porozumieniu z J. Z.,
a w szczególności, aby miał wiedzę o zdarzeniach objętych zarzutem.

Dowody wymienione
w punkcie 1.1.1.

-----------

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia R. K.

Podczas przesłuchania w toku postępowania przygotowawczego R. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że z firmą (...) sp. z o.o. ma tyle wspólnego, że był jej honorowym prezesem. Z tego tytułu nie otrzymywał wynagrodzenia. Według jego wiedzy wszelkie decyzje w spółce podejmował J. Z., który nieoficjalnie jest właścicielem firmy. W 2014 r. sprawami transportu zajmowała się osoba o nazwisku P. ( protokół przesłuchania - k. 222-223). Podczas kolejnego przesłuchania oskarżony uzupełnił, że nie osiągnął żadnych korzyści z pełnienia funkcji prezesa zarządu, a zgodził się na jej pełnienie grzecznościowo z uwagi na życzliwość wobec J. Z.. Zaprzeczył, aby podejmował decyzje dotyczące działalności firmy. Przyznał, że podpisał dokumenty dotyczące założenia rachunków bankowych, ale nie miał do nich dostępu. Wszelką dokumentację przekazał J. Z. ( protokół przesłuchania - k. 344-345). W toku postępowania sądowego oskarżony podtrzymał uprzednio składane wyjaśnienia ( protokół rozprawy - k. 665-666). W ocenie Sądu wyjaśnienia te zasługują na miano wiarygodnych, albowiem są one spójne, logiczne i konsekwentne. Wyjaśnienia te korespondują z zeznaniami świadków, którzy byli zatrudnieni w spółce (...) sp. z o.o. Świadkowie ci zeznali, że osoba oskarżonego nie jest im znana i nie widzieli jej nigdy w siedzibie spółki.

częściowo zeznania M. P. (1)

W ocenie Sądu na miano wiarygodnych - co do zasady - zasługują zeznania M. P. (1). Przesłuchany w charakterze świadka początkowo zeznał on, że nadzór nad jego osobą sprawował prezes firmy, tj. R. K.. Prezes dwa razy w tygodniu przyjeżdżał do firmy i dokonywał kontroli dokumentacji, a po jej analizie wydawał dyspozycje co do dalszych ruchów. Na stanowisku spedytora pracowały 4 osoby, a nad nimi był menadżer, tj. J. Z., który dostawał polecenia od prezesa. Wskazał, że decyzje biznesowe, w tym dotyczące płatności za wykonane usługi, podejmował R. K. ( protokół przesłuchania - k. 182-183). Podczas przesłuchania w na rozprawie w dniu 15 czerwca 2021 r. świadek doprecyzował, że R. K. właściwie widział tylko jeden raz, bo przyjechał na spotkanie firmowe . To od J. Z. miał informację, że prezes bywa w W. dwa razy w tygodniu i że to prezes podejmuje decyzje w firmie ( protokół rozprawy - k. 992). W ocenie Sądu zeznania świadka złożone przez niego w postepowaniu sądowym korespondują z zeznaniami innych świadków, którzy wskazywali, że R. K. nie przebywał w siedzibie firmy. Podkreślić należy, że to J. Z. przekazywał innym osobom informacje o roli R. K. w firmie.

zeznania B. P.

W ocenie Sadu zeznania B. P. zasługują na miano wiarygodnych. Zeznała, że M. P. (1) był jej bezpośrednim przełożonym. Nie zna R. K. oraz J. Z., ani na posiada żadnych informacji dotyczących zleceń objętych aktem oskarżenia (protokół przesłuchania k. 456-457).

zeznania E. B.

Na miano wiarygodnych zasługują zeznania E. B., która zeznał, że jako księgowa prowadziła księgowość firmy (...) sp. z o.o. Świadek nie była pracownikiem spółki. Pracowała w zewnętrznym biurze księgowym. W tych sprawach kontaktowała się z J. Z.. Zeznała, że faktury nr (...) nie wpłynęły do biura księgowego. Nie zna przyczyn niezapłacenia należności wynikających z ww. faktur ( protokoły - k. 526-527, 792).

zeznania M. G.

Na miano wiarygodnych zasługują zeznania M. G.. Świadek zeznała, że w firmie (...) sp. z o.o. był zatrudniona przez miesiąc na stanowisku młodszego spedytora. Jej szefem była osoba o imieniu M.. Nie zna oskarżonych. Nie posiada wiedzy na temat zlecenia wykonania usług transportowych firmie PHU (...). Nigdy nie widziała oskarżonego R. K. ( protokoły - k. 545-546, 793).

zeznania E. S.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania E. S.. Świadek zeznała, że osobami decyzyjnymi w firmie był M. P. (1), który przedstawiał się początkowo jako M. N. oraz J. Z., który przedstawiał się jako R. K.. Świadek nie miała wiedzy na temat realizacji usług objętych zarzutem ( protokół przesłuchania - k. 204). W toku postępowania sądowego podtrzymała uprzednio składane zeznania. Jednocześnie wskazała, że J. Z. podpisywał się na dokumentach nieswoim nazwiskiem ( protokół rozprawy - k. 751-752).

zeznania M. K. (1)

Na miano wiarygodnych zasługują zeznania pokrzywdzonego, albowiem są one spójne, logiczne i znajdują potwierdzenie
w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym w postaci dokumentów.

zeznania S. B.

W ocenie Sądu zeznania tego świadka zasługują na miano wiarygodnych, albowiem są one spójne i logiczne, a nadto korespondują z dokumentacją przedłożoną przez świadka, która potwierdza uiszczenie zapłaty za wykonaną usługę transportową. Świadek zeznał m.in., że zlecił firmie (...) sp. z o.o. wykonanie około 5 transportów, które zostały wykonane prawidłowo. Kontaktował się z M. P. (1), B. P. oraz mężczyzną o imieniu Z.. Wpłacił kwotę 1843 euro netto z tytułu wykonanej usługi.

zeznania Ż. K.

Świadek zeznała, że nie zna szczegółów współpracy firmy (...) z firmą (...) sp. z o.o. Z tego co wie, to J. Z. odebrał pieniądze za wykonaną usługę transportową. Nie była świadkiem odbioru pieniędzy. Nie potrafi opisać J. Z. ( protokół przesłuchania - k. 84-85). W aktach znajduje się potwierdzenie wypłaty gotówki z podpisem J. Z.. W toku postępowania sądowego świadek potwierdziła uprzednio składne zeznania ( protokół rozprawy - k. 752). Zeznania tego świadka zasługują na miano wiarygodnych, albowiem są one spójne, logiczne i znajdują potwierdzenie
w dokumentach znajdujących się w aktach sprawy.

zlecenia, faktury

Są to dokumenty prywatne, których treść nie była kwestionowana przez strony postępowania, a Sąd nie znalazł podstaw, aby uznać te dokumenty za niewiarygodne.

akta rejestrowe spółki

odpis wyroku, informacja z K.

Dokumenty urzędowe

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia J. Z.

W ocenie Sądu na miano niewiarygodnych zasługują wyjaśnienia J. Z.. Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że w firmie (...) sp. z o.o. był zatrudniony na ¼ etatu jako doradca ds. nieruchomości. Do jego zadań należało poszukiwanie terenów inwestycyjnych. Wskazał, że właścicielami firmy byli R. K. i P. K. (1). Osobą decyzyjną był R. K.. Wyjaśnił, gdy on pracował w firmie, to wówczas ta firma zajmowała się ona działalnością związaną z nieruchomościami komercyjnymi. Ponadto firma świadczyła usługi transportowe. Wyjaśnił, że nie posiada żadnej wiedzy na temat realizacji umowy z (...). Wyjaśnił, że zdarzał się, że kilkukrotnie odbierał pieniądze od kontrahentów, ale wpłacał je do kasy firmy ( protokół przesłuchania - k. 314-315). W toku postępowania sądowego oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i podtrzymał uprzednio składane wyjaśnienia ( protokół rozprawy k. 882-883). W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym w postaci zeznań świadków, którzy wskazywali, że to oskarżony miał decyzyjny głos w firmie. Świadczy o tym także to, że dysponował on rachunkiem bankowym spółki i z tego rachunku były wykonywane płatności dotyczące alimentów na rzecz dzieci J. Z.. Ponadto to oskarżony kontaktował się z biurem księgowym. Wyjaśnienia oskarżonego zmierzają w sposób oczywisty do umniejszenia jego roli w ww. firmie. Tymczasem przesłuchani świadkowie wskazują, że to J. Z. pełnił nadzór na spedytorami. Ponadto były takie sytuacje, że oskarżony podpisywał się nieswoim imieniem i nazwiskiem, używając danych współoskarżonego.

zeznania P. K. (2)

Świadek nie zna firmy (...) sp. z o.o., ani nie zna oskarżonych.

zeznania K. K.

Świadek nie zna firmy (...) sp. z o.o., ani nie zna oskarżonych.

zeznania P. K. (1)

Świadek nie posiadał istotnych informacji w sprawie.

zeznania M. K. (3)

Świadek wprawdzie zna oskarżonych, jednakże nie posiada informacji dotyczących funkcjonowania spółki. Zeznał, że to on poznał R. K. z J. Z..

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

J. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

J. Z. został oskarżony o to, że:

- w dniu 9 sierpnia 2014 r., w miejscu nieustalonym, ze skutkiem w miejscowości Ś., województwo (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. w imieniu firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. doprowadzili M. K. (1) właściciela firmy (...) z siedzibą w Ś. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w kwocie (...) zł wprowadzając go w błąd co zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, w ten sposób, że zlecili M. K. (1) wykonanie transportu ładunku owoców z Hiszpanii do Polski za kwotę (...) zł zatajając przed nim, że jest to usługa uprzednio powierzona firmie (...) sp. z o.o. przez pierwotnego zleceniodawcę firmę (...) sp. z o.o. za kwotę znacznie niższą, wynoszącą (...) zł, a następnie po prawidłowo wykonanym transporcie przez M. K. (1) pobrali od firmy (...) sp. z o.o. ustaloną należność przeznaczając ją na własny cel i nie wywiązując się w żadnej mierze z zobowiązań zlecenia wobec M. K. (1), tj. o czyn art. 286 § 1 k.k.;

- w dniu 14 sierpnia 2014 r., w miejscu nieustalonym, ze skutkiem w miejscowości Ś., województwo (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej działając wspólnie
i w porozumieniu z R. K. w imieniu firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. doprowadzili M. K. (1) właściciela firmy (...) z siedzibą w Ś. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w kwocie (...) zł wprowadzając go w błąd co zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, w ten sposób, że zlecili M. K. (1) wykonanie transportu ładunku owoców z Hiszpanii do Polski za kwotę (...) zł zatajając przed nim, że jest to usługa uprzednio powierzona firmie (...) sp. z o.o. przez pierwotnego zleceniodawcę firmę (...) z siedzibą w (...) sp. z o.o. za kwotę znacznie niższą, wynoszącą (...) zł, a następnie po prawidłowo wykonanym transporcie przez M. K. (1) pobrali od firmy (...) ustaloną należność przeznaczając ją na własny cel i nie wywiązując się w żadnej mierze z zobowiązań zlecenia wobec M. K. (1), tj. o czyn art. 286 § 1 k.k.

Zgodnie z treścią art. 286 § 1 k.k. odpowiedzialność karną ponosi ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwoliło uznać oskarżonego J. Z. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, z tym jednak ustaleniem, że dopuścił się on ich w wspólnie i w porozumieniu z M. P. (1), a nie z R. K..

Wszystkie decyzje gospodarcze w spółce (...) sp. z o.o. podejmował J. Z.. To on kierował działalnością spółki. Kontaktował się z biurem księgowym w sprawach księgowych. Podejmował decyzję dotyczące funkcjonowania spółki. M. P. (1) był spedytorem, który w tym zakresie podejmował decyzje w porozumieniu z J. Z.. R. K. nie był obecny w siedzibie spółki, jak również nie podejmował żadnych decyzji dotyczących funkcjonowania spółki, w tym przyjmowania zleceń czy płatności należności względem kontrahentów. Inne osoby pracujące w firmie nie widziały nigdy R. K.
w siedzibie spółki. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala uznać, że to J. Z. i M. P. (1) dopuścili się czynów objętych aktem oskarżenia. M. P. (1) tylko raz spotkał R. K., a informacje, że to R. K. decyduje w sprawach spółki posiadał od J. Z..

J. Z. miał nieograniczony dostęp do konta firmowe, z którego opłacił alimenty na rzecz swoich dzieci. Nie był to wydatek w żaden sposób powiązany z funkcjonowaniem spółki. To J. Z. kontaktował się z biurem księgowym.

Oskarżony J. Z. działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Celowo wprowadził w błąd pokrzywdzonego co do zamiaru wywiązania się z zawartej umowy w zakresie zapłaty za wykonaną umowę przewozu towarów. Oskarżony zobowiązał się uiścić należność wynikającą z wystawionych faktur w terminie 5 dni. Faktury te jednak nie zostały opłacone, a późniejsze próby nawiązania kontaktu z firmą (...) sp. z o.o. okazały się bezskuteczne. Faktury wystawione przez pokrzywdzonego nie trafiły do biura księgowego.

Powyższe okoliczności w sposób niebudzący wątpliwości pozwalają uznać, że oskarżony J. Z. dopuścił się zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

II

R. K.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

R. K. został oskarżony o to, że:

- w dniu 9 sierpnia 2014 r., w miejscu nieustalonym, ze skutkiem w miejscowości Ś., województwo (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej działając wspólnie
i w porozumieniu z J. Z. w imieniu firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. doprowadzili M. K. (1) właściciela firmy (...) z siedzibą w Ś. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w kwocie (...) zł wprowadzając go w błąd co zamiaru wywiązania się z warunków zawartej umowy, w ten sposób, że zlecili M. K. (1) wykonanie transportu ładunku owoców z Hiszpanii do Polski za kwotę (...) zł zatajając przed nim, że jest to usługa uprzednio powierzona firmie (...) sp. z o.o. przez pierwotnego zleceniodawcę firmę (...) sp. z o.o. za kwotę znacznie niższą, wynoszącą (...) zł, a następnie po prawidłowo wykonanym transporcie przez M. K. (1) pobrali od firmy (...) sp. z o.o. ustaloną należność przeznaczając ją na własny cel i nie wywiązując się w żadnej mierze z zobowiązań zlecenia wobec M. K. (1), tj. o czyn art. 286 § 1 k.k.,

- w dniu 14 sierpnia 2014 r., w miejscu nieustalonym, ze skutkiem w miejscowości Ś., województwo (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej działając wspólnie
i w porozumieniu z J. Z. w imieniu firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. doprowadzili M. K. (1) właściciela firmy (...) z siedzibą w Ś. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w kwocie (...) zł wprowadzając go w błąd co zamiaru wywiązania się
z warunków zawartej umowy, w ten sposób, że zlecili M. K. (1) wykonanie transportu ładunku owoców z Hiszpanii do Polski za kwotę (...) zł zatajając przed nim, że jest to usługa uprzednio powierzona firmie (...) sp. z o.o. przez pierwotnego zleceniodawcę firmę (...) z siedzibą w (...) sp. z o.o. za kwotę znacznie niższą, wynoszącą (...) zł, a następnie po prawidłowo wykonanym transporcie przez M. K. (1) pobrali od firmy (...) ustaloną należność przeznaczając ją na własny cel i nie wywiązując się w żadnej mierze z zobowiązań zlecenia wobec M. K. (1), tj. o czyn art. 286 § 1 k.k.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwoliło ustalić, że oskarżony R. K. nie popełnił zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów. Mimo że formalnie był on członkiem zarządu (...) sp. z o.o., to jednak nie miał żadnego wpływu na działania podejmowane przez M. P. (1) oraz J. Z.. Osoby te nie konsultowały z nim podejmowanych działań. Oskarżony R. K. nie miał dostępu do rachunków bankowych spółki. Oprócz wyjaśnień J. Z., który twierdził, że R. K. podejmował faktycznie decyzje w spółce (...) sp. o.o., brak jest jakichkolwiek obiektywnych dowodów to potwierdzających. Wprawdzie M. P. (1) zeznał, że R. K. był dwa razy w tygodniu w siedzibie spółki, zapoznawał się z dokumentacją i podejmował następnie decyzji, to jednak należy podkreślić, że M. P. (1) posiadał te informacje od J. Z.. Świadek spotkał R. K. tylko jeden raz. Ponadto wskazać należy, że gdy pojawiły się problemy z płatnością za wykonaną usługę, to M. P. (1) przekazał pokrzywdzonemu, aby ten kontaktował się z J. Z.. W rozmowie telefonicznej J. Z. zapewnił pokrzywdzonego, że wszystkie należności zostaną uregulowane w terminie 5 dni. Świadczy to o pozycji oskarżonego J. Z. w spółce. Gdyby bowiem był jedynie zwykłym pracownikiem spółki, to wówczas przekazałby zapewne kontakt do prezesa, tj. R. K.. Tak się jednak nie stało.

Powyższe ustalenia prowadzą do wniosku, że oskarżony R. K. był „słupem”, który pełnił funkcje prezesa zarządu spółki jedynie w dokumentach złożonych do Krajowego Rejestru Sądowego, a faktycznie nie miał żadnego wpływu na działalność spółki. Z tych też względów Sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. Z.

I

I

Wymierzając oskarżonemu karę za popełniony czyn, Sąd kierował się dyrektywami opisanymi w art. 53 § 1 k.k., tj. względami prewencji ogólnej oraz szczególnej, miał na uwadze warunki i właściwości osobiste oskarżonego, baczył aby dolegliwość kary była adekwatna do wagi czynu i stopnia zawinienia.

Czyn z art. 286 § 1 k.k. zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności.

Zgodnie z treścią art. 37a k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami C.-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem C.-19 (Dz.U. z 2020 r., poz. 1086 ze zm.) jeżeli ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, można zamiast tej kary orzec grzywnę albo karę ograniczenia wolności, o której mowa w art. 34 § 1a pkt 1 lub 4 k.k.

Przepis art. 91 § 1 k.k. stanowi, że jeżeli sprawca popełnia w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę określoną w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z tych przestępstw, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Sąd nie doszukał się żadnych okoliczności wyłączających winę oskarżonego. Jest on osobą dorosłą, poczytalną, a zatem z pewnością zdawał sobie sprawę z przestępczego charakteru swojego czynu. Stąd stopień zawinienia należy ocenić jako wysoki.

Stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu w ocenie Sądu należało uznać za wysoki. Oskarżony działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

Mając na uwadze stopień winy, jak również stopień społecznej szkodliwości czynu, jak również inne okoliczności mające wpływ na wymiar kary, Sąd wymierzył oskarżonemu J. Z. karę 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Kara ta, w ocenie Sądu, spełni swe cele w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej, a także będzie właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa. Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie brak było podstaw, aby wymierzyć oskarżonemu karę pozbawienia wolności, nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Z informacji z Krajowego Rejestru Karnego wynika, że oskarżony J. Z. był wprawdzie w przeszłości karany, ale czterokrotnie przypisano mu odpowiedzialność za przestępstwo wyczerpujące znamiona występku z art. 209 § 1 k.k. W tej sytuacji Sąd uznał, iż zasadnym będzie orzeczenie kary ograniczenia wolności ww. wymiarze. Z uwagi na aktualną sytuację finansową oskarżonego Sąd uznał, iż bezcelowym będzie wymierzenie oskarżonemu kary grzywny.

J. Z.

III

III

Zgodnie z treścią art. 46 § 1 k.k. w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Na podstawie art. 46 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami Covid-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem Covid-19 (Dz.U. z 2020 r., poz. 1086 ze zm.) w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd nałożył na oskarżonego J. Z. obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz M. K. (1) kwoty 30 473,59 zł solidarnie z M. P. (1), skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 20 września 2017 r., sygn. akt (...).

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. Z.

IV

IV

Na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. P. kwotę 756 złotych powiększoną o stawkę należnego podatku od towarów i usług (...) tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu J. Z. na etapie postępowania sądowego. Podstawę prawną ustalenia należnego wynagrodzenia stanowiły przepisy § 17 ust. 2 pkt 2 oraz § 20 rozporządzenie z dnia 3 października 2016 r. Ministra Sprawiedliwości
w sprawie ponoszenia przez skarb państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tekst jedn.
z 2019 r. poz. 18 ze zm.)

R. K.

V

V

Na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. P. (2) kwotę 1 260 (jeden tysiąc dwieście sześćdziesiąt) złotych powiększoną o stawkę należnego podatku od towarów i usług (...) tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu R. K. na etapie postępowania sądowego. Podstawę prawną ustalenia należnego wynagrodzenia stanowiły przepisy § 17 ust. 2 pkt 2 oraz § 20 rozporządzenie
z dnia 3 października 2016 r. Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez skarb państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tekst jedn. z 2019 r. poz. 18 ze zm.).

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyrok u

Przytoczyć okoliczności

VI

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił J. Z. z obowiązku ponoszenia kosztów postępowania, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.
W ocenie Sądu aktualna sytuacja finansowa oskarżonego nie pozwala na uiszczenie przez niego kosztów postępowania. Z tych samych względów Sąd nie orzekł kary grzywny, tak jak miało to miejsce w wyroku nakazowym.

VII

Na podstawie 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania w zakresie dotyczącym oskarżonego R. K. Sąd obciążył Skarb Państwa, albowiem w razie uniewinnienia oskarżonego koszty procesu ponosi w sprawach z oskarżenia publicznego - Skarb Państwa, z wyjątkiem należności z tytułu udziału adwokata lub radcy prawnego w charakterze pełnomocnika pokrzywdzonego, oskarżyciela posiłkowego albo innej osoby.

Podpis