III K 146/21 - uzasadnienie Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z 2022-09-28
UZASADNIENIE |
|||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
III K 146/21 |
|||||||||||
1. USTALENIE FAKTÓW |
|||||||||||||
1.1 Fakty uznane za udowodnione |
|||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||
1.1.1 |
S. C. |
Czyny przypisane: I. w nieustalonym czasie, jednak nie wcześniej niż w styczniu 2019 roku i nie później niż do nieustalonego dnia w styczniu 2020 roku w W., działając w zamiarze aby D. P. dokonał czynu zabronionego polegającego na handlu bronią i amunicją bez wymaganego zezwolenia, ułatwił mu popełnienie wskazanego czynu poprzez odebranie od D. P. jednej sztuki broni oraz 50 sztuk amunicji, a następnie przekazanie ww. broni i amunicji K. K., tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 263 § 1 k.k. II. w okresie od nieustalonego dnia w 2019 roku do nieustalonego dnia w styczniu 2020 roku w W., działając wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie znaczną ilością środków odurzających w postaci marihuany w łącznej ilości 7 kilogramów oraz substancji psychotropowych w postaci kokainy w łącznej ilości nie mniejszej niż 400 gramów, w ten sposób, że wskazane powyżej substancje psychotropowe oraz środki odurzające nabywał od K. K., a następnie przekazywał odpłatnie D. P. oraz innym nieustalonym osobom, tj. o czyn czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii III. w dniu 14 lipca 2020 roku w W. przy ul. (...) posiadał wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, środki odurzające w postaci marihuany o łącznej wadze nie mniejszej niż 14,32 g brutto, tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii |
|||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||
S. C. utrzymywał kontakty z K. K., od którego od 2019 roku do stycznia 2020 roku nabywał marihuanę w ilości od 10 do 300 gramów jednorazowo. Cena za 1 gram wynosiła 25 zł. Łącznie w powyższym okresie nabył nie mniej niż 7 kilogramów marihuany. Ponadto w tożsamym okresie S. C. nabywał od K. K. kokainę w ilości od 1 do 20 gramów jednorazowo. Cena za 1 gram wynosiła 250 złotych zł. Łącznie we wskazanym okresie nabył 400 gramów kokainy. S. C. nabyte narkotyki przekazywał odpłatnie w nieustalonej cenie innym osobom celem dalszej dystrybucji. S. C. od 2019 roku utrzymywał również kontakty z D. P.. D. P. był zainteresowany nabywaniem marihuany. Wobec tego S. C. poinformował K. K. o tym, że D. P. jest zainteresowany nabyciem marihuany, a w zamian może zaproponować broń. Na początku S. C. trzykrotnie sam spotkał się z D. P. w W. i sprzedał mu każdorazowo po 300 gram marihuany. Ustalił cenę marihuany o 1 zł wyższą niż cena, jaką sam zapłacił. Następnie poznał D. P. z K. K., którzy od tego momentu kontaktowali się już indywidualnie. W styczniu 2020 roku K. K., po dokonaniu uzgodnień z D. P., poprosił S. C. o odebranie od niego przesyłki. S. C. zgodził się i przywiózł K. K. paczkę pochodzącą od D. P., w której znajdowała się przerobiona broń będąca repliką broni B. z jednym magazynkiem i 50 sztukami amunicji. K. K. w zamian za broń przekazał D. P. 300 gram marihuany. Z uwagi na podejrzenia wobec S. C. o uczestniczenie w obrocie narkotykami w dniu 14 lipca 2020 roku funkcjonariusze policji udali się do jego mieszkania w W. pod adres przy ul. (...) mieszkanie nr (...). W mieszkaniu przebywał S. C., P. W. i A. W.. W czasie, gdy pukano do drzwi, S. C. wyrzucił z balkonu na trawnik zawiniątko foliowe z zawartością suszu roślinnego o masie 1,90 g netto ( waga brutto z opakowaniem wynosiła 2,45 g). Ponadto w łazience dokonał wyrzucenia do muszli sedesowej 10 g suszu koloru zielonobrunatnego. W momencie gdy na miejsce przyjechała straż pożarna celem wyważenia drzwi mężczyźni je otworzyli. Funkcjonariusze policji dokonali zatrzymania znajdujących się w mieszkaniu osób i dokonali przeszukania. Ujawniono w muszli sedesowej pozostałości suszu koloru zielonobrunatnego i zabezpieczono 0,66 g ( waga brutto mokrego suszu z opakowaniem wynosiła 3,10 g). Ponadto w mieszkaniu znajdowało się hermetyczne opakowanie z przeźroczystej folii z zawartością suszu koloru zielonobrunatnego o masie 1,21 g netto ( waga brutto z opakowaniem wynosiła 2,82 g), dwa zawiniątka foliowe z zawartością suszu koloru zielono-brunatnego o masie 1,30 g i 1,09 g netto ( waga brutto z opakowaniem wynosiła łącznie 2,85 g) oraz zawiniątko z folii aluminiowej z zawartością zbrylowanej plastycznej substancji koloru brązowego o masie 1,47 g netto ( waga brutto z opakowaniem wynosiła 2,50 g). Łącznie ujawniono 15,5 g netto suszu koloru zielono-brunatnego oraz 1,47 g netto zbrylowanej plastycznej substancji koloru brązowego. Zabezpieczone susze roślinne koloru zielono-brunatnego to ziele konopi innych niż włókniste, które są wymienione w wykazie środków odurzających grupy I-N i IV-N stanowiących Załącznik nr 2 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 roku. Materiał w postaci bryłki substancji stałej koloru ciemnobrązowego to zaś żywica konopi, która również jest wymieniona w wykazie środków odurzających grupy I-N i IV-N ww. załącznika do rozporządzenia. |
Częściowo wyjaśnienia S. C. |
170v-171, 197v, 199v-200, 260-263 276-280 (konfrontacja z K. K.), 507v-508, 509v-510 |
|||||||||||
Zeznania K. K. |
8, 10, 20, 23-25, 29-30, 70-72, 276-280 (konfrontacja z S. C.), 508-509v |
||||||||||||
Zeznania D. P. |
90, 96, 101-103 |
||||||||||||
Zeznania P. W. |
140v141, 602-603 |
||||||||||||
Zeznania A. W. |
144-145 (odczytane na rozprawie k. 623) |
||||||||||||
Tablice poglądowe |
11-12, 26-27, 83-84, 98-99 |
||||||||||||
Protokół przeszukania mieszkania |
120-122 |
||||||||||||
Protokoły oględzin trawnika i łazienki |
123-130 |
||||||||||||
Protokoły oględzin notatnika, narkotyków i telefonu |
34-68, 147-163, 287-314 |
||||||||||||
Opinia biegłego z zakresu z badań chemicznych |
225-229 |
||||||||||||
Opinia pisemna i uzupełniająca sądowo-psychiatryczna |
285-286, 582-583 |
||||||||||||
Informacja z K. |
614 |
||||||||||||
1.2 Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||
1.1.1 |
S. C. |
Jak w pkt. 1.1.1. |
|||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||
Nie wykazano, że S. C. uczestniczył w obrocie środkami odurzającymi w postaci marihuany w łącznej ilości nie mniejszej niż 10 kilogramów. |
Zeznania K. K. |
276-280 (konfrontacja z S. C.), 508-509v |
|||||||||||
2. OCENA DOWODÓW |
|||||||||||||
2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||||||||||
Częściowo wyjaśnienia S. C. |
Wyjaśniania oskarżonego S. C. są wiarygodne w części. Oskarżony potwierdził kupowanie od K. K. marihuany i kokainy dla siebie oraz trzy razy dla D. P.. Wyjaśnił, że marihuanę sprzedał D. P. o 1 zł drożej niż cena za jaką ją kupił. Ponadto potwierdził, że wiedział, iż D. P. sprzedawał broń, bo otrzymał od niego propozycję jej zakupu. Wiedział, że D. P. był zainteresowany marihuaną od K. K. w zamian za broń i potwierdził, że uczestniczył w przekazaniu K. K. przesyłki od D. P.. Przyznał się do posiadania narkotyków w dniu zatrzymania, które nie pochodziły od K. K.. Wyjaśnienia oskarżonego w powyższym zakresie były częściowo bezsporne oraz logiczne, przy czym zostały potwierdzone w zeznaniach K. K., D. P., P. W. i A. W.. Część wyjaśnień miała potwierdzenie również w materiale nieosobowym. |
||||||||||||
Zeznania K. K. |
Zeznania świadka K. K. są wiarygodne. Świadek szczegółowo omówił proceder wprowadzania do obrotu marihuany i kokainy. Opisał swoje kontakty z oskarżonym S. C. i D. P.. Potwierdził, że S. C. trzy razy zakupił od niego marihuanę w ilości 300 g z przeznaczeniem dla D. P., a przy pozostałych transakcjach kontaktował się z D. P. osobiście. Świadek dostarczył informacji o ilości sprzedawanych S. C. narkotyków, co wynikało z prowadzonych notatek oraz pamięci. Były to różne ilości, najmniej 1 gram kokainy i 10 gr marihuany, a najwięcej 300 gr marihuany, 20 g kokainy. Ostatecznie zeznał, że było to łącznie 7 kg oraz 400 gram kokainy. Zeznania świadka były co do zasady spójne, jednolite i opisywały proceder przestępczy obciążający samego świadka. Zeznania w zakresie ilości sprzedanych oskarżonemu narkotyków Sąd uznał za wiarygodne z tego względu, że dołączone do akt sprawy notatki świadka wskazują na to, że oskarżony wielokrotnie kupował od niego duże ilości narkotyków. Mając na uwadze, że świadek początkowo wskazywał na wartość 10 kg marihuany to, przyjmując wersję korzystniejszą dla oskarżonego w myśl zasady domniemania niewinności, Sąd przyjął za wiarygodną wartość niższą - 7 kg. |
||||||||||||
Częściowo zeznania D. P. |
Zeznania świadka M. P. są wiarygodne. Świadek potwierdził znajomość z K. K., którego poznał poprzez S. C. w październiku 2019 roku. Potwierdził, że dokonywał transakcji z S. C. i K. K.. Zeznania te są jasne, pełne, logiczne, konsekwentne, a także potwierdzone w nieosobowym materiale dowodowym. |
||||||||||||
Zeznania P. W. |
Zeznania świadków P. W. i A. W. są wiarygodne w całości. Potwierdzone zostały w wyjaśnieniach oskarżonego oraz dokumentacji z miejsca zatrzymania. Świadkowie potwierdzili, że oskarżony wyrzucił z balkonu zawiniątko marihuany oraz wyrzucił do sedesu w łazience marihuanę, która mogła stanowić 10 gram. Zostało to potwierdzone w dokumentacji oraz na wykonanych zdjęciach z miejsca zatrzymania. Zeznania w tym zakresie są wzajemnie spójne, jasne i logiczne. |
||||||||||||
Zeznania A. W. |
|||||||||||||
Opinia biegłego z zakresu z badań chemicznych |
Opinie są jasne, pełne, brak w nich sprzeczności. |
||||||||||||
Opinia pisemna i uzupełniająca sądowo-psychiatryczna |
|||||||||||||
Dokumentacja |
Dokumenty i dokumenty urzędowe nie budzą wątpliwości co do rzetelności i autentyczności, nie były kwestionowane przez strony. |
||||||||||||
2.2.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
|||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||||||||||
Częściowo wyjaśnienia S. C. |
Sąd uznał za niewiarygodne w części wyjaśnienia oskarżonego S. C., który nie przyznał się do czynu I i częściowo do czynu II. W zakresie, w jakim odwołał swoje wcześniejsze wyjaśnienia i wskazał, że złożył je pod naciskiem policji, która namówiła go, aby przyznał się do większej ilości narkotyków, a także w zakresie, w jakim podważył zeznania K. K. twierdząc, że policja kazała świadkowi zeznawać na niekorzyść oskarżonego, to wyjaśnienia te są nieprzekonywające. Sąd nie znajduje podstaw do stwierdzenia jakichkolwiek nacisków ze strony policji wobec oskarżonego. Pozbawione logiki jest dla Sądu, że oskarżony, jako osoba świadoma i co do której nie stwierdzono żadnych okoliczności wpływających na jego świadomość mógł przyznać się do czynów, których nie popełnił. Podkreślenia wymaga, że oskarżony w zakresie stawianych mu zarzutów niezmiennie wyjaśniał w podobny sposób. Jedyne rozbieżności dotyczą ilości nabywanych od K. K. narkotyków, przy czym za każdym razem utrzymywał, że nie zgadza się z ilością wskazaną w zarzucie, a ilości, do których się przyznawał były zmienne i niczym niepotwierdzone. Ponadto, nawet analizując pierwotne wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim oskarżony przyznał się do zakupu marihuany dla siebie do maksymalnie 10 razy o masie 50-100 gram i tylko na własny użytek to te wyjaśnienia niewiarygodne są również z uwagi na zabezpieczone notatki K. K.. W notatnikach oskarżony oznaczony był jako (...), (...) lub (...). Analiza notatników wskazuje na to, że dokonał z nim 18 transakcji, przy czym częściowo notatniki są nieczytelne oraz nie stanowią wszystkich możliwych transakcji. W notatniku świadek zapisywał głównie transakcji w wyniku których klient zaciągał u niego dług. W notatnikach zapisane są wysokie wartości transakcji, co wskazuje na to, że oskarżony kupował duże ilości narkotyków, w tym: „ (...), (...), 1700” - k. 39; „ (...)” - k. 46; „9700” - k. 47; „ (...), 500” - k. 49; „2250, 1200, 1200” – k. 53; „2500” - k. 56; „1900, 1650, 2800, 2400” - k. 67; „2800, 2650, 2400” – k. 68. Oskarżony odwołał swoje wyjaśnienia w zakresie, w jakim wskazał na przestępczą działalność innych osób. Wyjaśnienia w tym zakresie i tak pozostawały bez znaczenia dla niniejszej sprawy. Jednocześnie za przyjętą przez oskarżonego linie obrony należało uznać zaprzeczanie przezeń świadomości odnośnie przekazywania broni palnej i amunicji między K. K. a D. P., a to z uwagi na depozycje obu mężczyzn, których m. in. w tym celu poznał i skontaktował oskarżony. Z tych względów, mając na uwadze zasady logiki, w ocenie Sądu wersja oskarżonego jest niewiarygodna i stanowi jedynie przyjętą przez niego linię obrony. |
||||||||||||
3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
|||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
||||||||||||
☒ |
3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
I, II i III |
S. C. |
||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
W zakresie czynu I oskarżony S. C. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona występku z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 263 § 1 k.k. W art. 263 § 1 k.k. mowa jest o handlu bronią lub amunicją bez wymaganego zezwolenia. W świetle art. 18 § 3 k.k. odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji. Oskarżony S. C. skontaktował K. K. z D. P., w celu umożliwienia mu zakupu broni palnej i amunicji, następnie odebrał od D. P. jedną sztukę broni oraz 50 sztuk amunicji i przekazał K. K.. W ten sposób ułatwił D. P. dokonanie sprzedaży tejże broni i amunicji pośrednicząc w tej transakcji. W zakresie czynu II oskarżony S. C. wyczerpał znamiona występku z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. Przepis art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje zachowanie polegające na m.in. uczestniczeniu w obrocie środkami odurzającymi. Uczestniczenie w obrocie polega na przyjęciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, odpłatnie lub nieodpłatnie, celem późniejszego ich przekazania innej osobie, niebędącej konsumentem. W przypadku gdy odbiorcą jest konsument zachodzi udzielenie środka psychoaktywnego innej osobie (art. 58 lub 59) (wyrok SA w Katowicach z 27.6.2002 r., II AKa 201/02; wyrok SA w Białymstoku z 20.3.2001 r., II AKa 34/01; wyrok SA w Lublinie z 9.2.2004 r., II AKa 7/04) Wypełnienie znamion ust. 3 ww. przepisu ma miejsce wtedy gdy przedmiotem czynu jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych. Dekodując znaczenie terminu "znaczna ilość środka odurzającego", należy odnotować, że zgodnie z wiodąca linią orzeczniczą Sądu Najwyższego znaczna ilość narkotyków to taka, która wystarcza do jednorazowego odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób (postanowienie SN z dnia 23 września 2009 r., I KZP 10/09; wyrok SN dnia 14 lipca 2011 r., IV KK 127/11, wyrok SA we Wrocławiu z dnia 2 lutego 2012 r., II AKa 413/11). W niniejszej sprawie Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony S. C. uczestniczył w obrocie znaczną ilością środków odurzających w postaci marihuany w łącznej ilości nie mniejszej niż 7 kilogramów oraz substancji psychotropowych w postaci kokainy w łącznej ilości 400 gramów. Ilość wprowadzonego do obrotu środka odurzającego pozwala na odurzenie setek osób, a wobec tego zostało wypełnione znamię znacznej ilości. W zakresie zmiany ilości narkotyków Sąd dokonał ustaleń na podstawie zeznań świadka K. K. i wyjaśnień oskarżonego S. C.. Oskarżony niezmiennie zaprzeczał nabyciu 10 kg marihuany, wskazując na nabycie, oprócz marihuany dla D. P., jedynie kilkukrotnie na własny użytek. Mając na uwadze już wcześniej poczynione rozważania w zakresie wiarygodności wyjaśnień oskarżonego S. C. oraz wiarygodności zeznań świadka K. K. Sąd dokonał ustaleń na podstawie zeznań świadka, co do ilości najkorzystniejszej dla oskarżonego, uwzględniając zasadę domniemania niewinności. Z tego względu Sąd zmienił tę ilość z 10 kg na 7 kg. W zakresie czynu III oskarżony S. C. wyczerpał znamiona występku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. Do znamion ustawowych tego występku należy posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych wbrew przepisom ustawy. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii szczegółowo reguluje cele w jakich środki odurzające i substancje psychotropowe mogą być używane oraz podmioty mogące posiadać takie preparaty. Oskarżony nie mieści się w ich zakresie. Karalnym jest każdy przypadek posiadania środka odurzającego lub substancji psychotropowej „wbrew przepisom ustawy”, także w celu samodzielnego zażycia, jeżeli sprawca posiada ten środek lub substancję w ilości pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie w dawce dla nich charakterystycznej, zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek. Czyn oskarżonego wyczerpał zatem wszelkie ustawowe znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy. S. C. bez wątpienia umyślnie i w zamiarze bezpośrednim, wbrew przepisom ustawy, bez uprawnienia, posiadał środki odurzające, należące do grupy I-N i IV-N, opisane w załączniku nr 1 do powołanej ustawy. Niewątpliwie oskarżony zdawał sobie sprawę z nielegalności posiadania narkotyków. Wskazuje na to fakt, że w dniu zatrzymania próbował zacierać ślady poprzez wyrzucenie części narkotyków do sedesu w łazience. Podkreślenia również wymaga, że nie zostało wykazane, aby posiadane, w dniu zatrzymania, przez oskarżonego narkotyki stanowiły część narkotyków będących przedmiotem czynu uczestniczenia w obrocie środkami odurzającymi. Oskarżony wyjaśnił, że narkotyki te nie pochodziły od świadka K. K.. W zakresie wszystkich ww. czynów nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby poddać w wątpliwość poczytalność oskarżonego w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu. Rozpoznano uzależnienie od marihuany i szkodliwe używanie alkoholu. Stan ten w odniesieniu do zarzucanych mu czynów nie znosił ani nie ograniczał zdolności rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem. Nie stwierdzono choroby psychiatrycznej ani upośledzenia umysłowego (opinia sądowo-psychiatryczna, k. 285-286, 582-583). |
|||||||||||||
☐ |
3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem |
||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
☐ |
3.3. Warunkowe umorzenie postępowania |
||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
|||||||||||||
☐ |
3.4. Umorzenie postępowania |
||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
|||||||||||||
☐ |
3.5. Uniewinnienie |
||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
|||||||||||||
4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE |
|||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||
S. C. |
I, II i III |
I, II i III |
Przy wymiarze kary sąd wziął pod uwagę 1. zagrożenie ustawowe czynu z art. 263 § 1 k.k. - na karę pozbawienia wolności od roku do lat 10; 2. zasadę z art. 19 k.k. zgodnie, z którą Sąd wymierza karę za pomocnictwo w granicach zagrożenia przewidzianego za sprawstwo; 3. zagrożenie ustawowe czynu z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - na karę pozbawienia wolności od lat 2 do 12 lat; 4. zagrożenie ustawowe czynu z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - na karę pozbawienia wolności do lat 3; 5. znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów, na który składa się rodzaj dobra prawnego naruszonego przez oskarżonego, tj. zdrowie publiczne, ochrona przed uzależnieniem oraz nielegalnym rozpowszechnianiem środków odurzających, a także porządek publiczny, uczestniczenie w obrocie kokainy czyli środka psychotropowego, który należy do narkotyków twardych, powodujących groźne skutki uboczne oraz duża ilość wszystkich środków, w których obrocie uczestniczył jak i ilość tych, które posiadał w dniu zatrzymania, popełnienie czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wysoki stopień zdemoralizowania w bardzo młodym wieku; 6. znaczny stopień winy oskarżonego, który w chwili czynu był osobą dojrzałą i poczytalną, a więc w pełni zdolnym do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem, działał w normalnej sytuacji motywacyjnej, w której można było oczekiwać od niego zachowania zgodnego z prawem; 7. okoliczności obciążające: próba zacierania śladów w dniu zatrzymania poprzez wyrzucanie marihuany do sedesu w łazience; 8. okoliczności łagodzące: niekaralność (informacja z K. k. 614), Wobec powyższego Sad wymierzył oskarżonemu S. C. kary: 1. na podstawie art. 263 § 1 k.k. w zw. z art. 19 § 1 k.k. - 1 roku pozbawienia wolności; 2. na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii - 3 lata i karę grzywny 300 stawek dziennych, ustalają wysokość jednej stawki na 50 złotych; 3. na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii - 6 miesięcy pozbawienia wolności. Ustalając stawkę dzienną grzywny orzeczoną za czyn II, sąd wziął pod uwagę dochody oskarżonego, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Uwzględniając powyższe w przekonaniu Sądu orzeczone wobec oskarżonego kary jednostkowe są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów, zaś ich dolegliwość nie przekracza stopnia jego zawinienia. Jednocześnie kary spełniają swe cele w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej, a także będą właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa. |
||||||||||
S. C. |
IV |
I, II i III |
Wymierzając S. C. karę łączną 4 lat pozbawienia wolności Sąd uwzględnił: 1. zaistnienie realnego zbiegu przestępstw, za które w punktach I-III części dyspozytywnej wyroku wymierzono oskarżonemu kary tego samego rodzaju; 2. brzmienie art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu sprzed nowelizacji ustawą z dnia 19 czerwca 2020 roku (Dz. U. z 2020r. poz. 1086) w zw. z art. 4 § 1 k.k., który regulował niższy minimalny próg kary łącznej; 3. możliwość orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności od 3 do 4 lat i 6 miesięcy; 4. potrzebę połączenia kar na zasadzie częściowej absorbcji z uwagi na naruszenie tych samych istotnych dóbr prawnych w przypadku czynów II i III, tj. zdrowie publiczne oraz bliski związek czasowy wszystkich czynów, ale naruszenie innego dobra prawnego w zakresie czynu I, tj. porządku publicznego; 5. cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego: kara łączna na zasadzie częściowej absorbcji najskuteczniej zapobiegnie powrotowi oskarżonego do przestępstwa; 6. potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, które na gruncie przedmiotowej sprawy przemawiają przeciwko łagodności wymiaru kary łącznej; kara łączna na zasadzie całkowitej absorpcji mogłaby wywoływać niepożądane wrażenie większej ,,opłacalności” popełniania wielu przestępstw, aniżeli przestępstwa pojedynczego. |
||||||||||
S. C. |
VI |
I-III |
Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa i zarządził zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci zabezpieczonych środków odurzających opisanych szczegółowo w wykazie dowodów rzeczowych V/65/20/N/ (...) poz. 1-4 k. 329. |
||||||||||
5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU |
|||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||
S. C. |
V |
IV |
Stosownie do dyspozycji art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, tj. od 14 lipca 2020 roku 16:30 do 4 marca 2021 roku godz. 16:00. |
||||||||||
6. INNE ZAGADNIENIA |
|||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę |
|||||||||||||
7. KOSZTY PROCESU |
|||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||
VIII |
Sąd uznał, że możliwości zarobkowe oskarżonego są na tyle dobre, że obciążył go wydatkami sądowymi i opłatą od kary. Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd zasądził kwotę 3949,52 złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 3400 złotych tytułem opłaty. |
||||||||||||
6. PODPIS |
|||||||||||||
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie
Data wytworzenia informacji: