Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 13 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy dla W. M.w W. II W. C. w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Uchman

po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2016 r. w W. na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela D. P.Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko dłużnikowi J. L.

na skutek skargi dłużnika na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla m. W. M. R. w postaci postanowienia z dnia 19 października 2015 r. w zakresie ustalenia opłaty egzekucyjnej

postanawia:

zmienić pkt 3 zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że opłatę egzekucyjną ustalić na kwotę 169,49 zł oraz podatek VAT na kwotę 38,98 zł.

SSR Ewa Uchman

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2015 r. (data stempla pocztowego) dłużnik J. L. wniósł skargę na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla m. W. M. R. podjętą w sprawie egzekucyjnej o sygn. akt Km 852/15 w postaci postanowienia z dnia 19 października 2015 r. w zakresie ustalenia opłaty egzekucyjnej na kwotę 363,41 zł oraz podatku VAT na kwotę 83,58 zł oraz obciążenia tymi kosztami dłużnika. W uzasadnieniu J. L. wskazał, że przy ustaleniu opłaty egzekucyjnej komornik winien zastosować art. 49 ust. 2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, niewłaściwe zaś jest zastosowanie przez komornika art. 49 ust. 1 tej ustawy. Ponadto dłużnik podniósł, iż kwota 363,41 zł zdefiniowana przez komornika jako opłata egzekucyjna nie stanowi równowartości 5% świadczenia pozostałego do wyegzekwowania ani też 1/20 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

W odpowiedzi na powyższą skargę Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla m. W. M. R. wniosła o jej oddalenie jako bezzasadnej.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 8 września 2015 r. wierzyciel D. P.Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. złożył Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym dla m. W. M. R. wniosek o wszczęcie i przeprowadzenie egzekucji przeciwko dłużnikowi J. L. na podstawie tytułu wykonawczego w postaci opatrzonego klauzulą wykonalności nakazu zapłaty z dnia 21 maja 2015 r. wydanego przez Sąd Rejonowy dla m. W.w W. w sprawie o sygn. akt XVII GNc 1226/15. Wierzyciel wskazał, iż na kwotę podlegającą egzekucji składają się: 1.709,70 zł tytułem należności głównej wraz z odsetkami, koszty postępowania sądowego obejmujące opłatę sądową w kwocie 30 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 600 zł oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, a także koszty postępowania klauzulowego w kwocie 66 zł (wniosek o wszczęcie egzekucji – k. 1-2 akt egzekucyjnych o sygn. akt Km 852/15).

W toku postępowania egzekucyjnego Km 852/15 Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla m. W. M. R. podjęła szereg czynności celem wyegzekwowania należności wierzyciela, m. in. dokonała zajęcia wierzytelności przysługujących dłużnikowi względem Naczelnika Urzędu Skarbowego W. – U. oraz zajęcia rachunków bankowych dłużnika. Komornik podjął również szereg czynności celem odnalezienia majątku dłużnika (k. 18-44 akt egzekucyjnych o sygn. akt Km 852/15).

W dniu 15 października 2015 r. wierzyciel wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego, bowiem dłużnik dokonał spłaty zadłużenia. Jednocześnie wierzyciel cofnął wniosek o wszczęcie egzekucji w zakresie odsetek żądanych od należności głównej. Wierzyciel D.Sp. z o.o. z siedzibą w W. podniósł, iż dłużnik dokonał na jego rzecz zapłaty kwoty 2.935,34 zł. Wierzyciel zaliczył kwotę 1.709,70 zł na poczet należności głównej, 600 zł na poczet kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu sądowym, kwotę 47 zł na poczet kosztów procesu, 150 zł na poczet kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu egzekucyjnym, 66 zł na poczet kosztów postępowania klauzulowego oraz 362,64 zł na poczet wydatków wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym (pismo wierzyciela – k. 60-61 akt sprawy egzekucyjnej o sygn. akt Km 852/15).

Postanowieniem z dnia 19 października 2015 r. komornik umorzył postępowanie egzekucyjne na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c. oraz ustalił koszty postępowania egzekucyjnego na łączną kwotę 720,21 zł. Na wskazaną kwotę złożyły się: koszty doręczenia środków pieniężnych w kwocie 1,00 zł, koszty uzyskiwania informacji w kwocie 85,47 zł, koszty doręczenia korespondencji w kwocie 120,58 zł, koszty poszukiwania majątku dłużnika w kwocie 66,17 zł, opłata stosunkowa w kwocie 363,41 zł oraz podatek VAT od opłaty egzekucyjnej w kwocie 83,58 zł. Przedmiotowymi kosztami został obciążony w całości dłużnik (postanowienie komornika z dnia 19 października 2015 r. – k. 62 akt sprawy egzekucyjnej o sygn. akt Km 852/15).

Powyższe postanowienie w zakresie ustalenia opłaty egzekucyjnej wraz z podatkiem VAT zostało zaskarżone przez dłużnika.

Stosownie do treści art. 770 zd. 1 k.p.c. dłużnik powinien zwrócić wierzycielowi koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji. Zgodnie zaś z przepisem art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2011 r. nr 231, poz. 1376 ze zm.), w celu pobrania opłat komornik wydaje postanowienie, w którym wzywa dłużnika do uiszczenia należności z tego tytułu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Postanowienie po uprawomocnieniu się podlega wykonaniu w drodze egzekucji bez zaopatrywania w klauzulę wykonalności.

Stosownie do treści art. 49 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 15% wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższej niż 1/10 i nie wyższej niż trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jednakże w przypadku wyegzekwowania świadczenia wskutek skierowania egzekucji do wierzytelności z rachunku bankowego, wynagrodzenia za pracę, świadczenia z ubezpieczenia społecznego, jak również wypłacanych na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zasiłku dla bezrobotnych, dodatku aktywizacyjnego, stypendium oraz dodatku szkoleniowego, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 8% wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższej niż 1/20 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

Zgodnie z treścią art. 49 ust. 2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela oraz na podstawie art. 823 k.p.c. komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 5% wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania, jednak nie niższej 1/20 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jednakże w razie umorzenia postępowania na wniosek wierzyciela zgłoszony przed doręczeniem dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 1/20 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

Stosownie zaś do treści art. 46 ust. 1 powyższej ustawy do wartości egzekwowanego świadczenia lub zabezpieczonego roszczenia, stanowiącej podstawę ustalenia opłaty wlicza się odsetki, koszty i inne należności podlegające egzekucji lub zabezpieczeniu wraz ze świadczeniem głównym w dniu złożenia wniosku lub rozszerzenia egzekucji, z zastrzeżeniem ust. 2. Do wartości, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kosztów toczącego się postępowania egzekucyjnego lub wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia oraz kosztów zastępstwa przez adwokata lub radcę prawnego w tym postępowaniu. Przy oznaczaniu wartości egzekwowanego świadczenia każde rozpoczęte 10 zł liczy się za pełne.

Sąd ocenił, iż opłatę egzekucyjną w niniejszej sprawie ustalić należy w oparciu o treść art. 49 ust. 2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, bowiem postępowanie egzekucyjne umorzone zostało na wniosek wierzyciela. Mając na względzie treść art. 46 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, świadczenie pozostałe do wyegzekwowania należy ustalić na kwotę 2.430 zł (1.709,70 zł + 600 zł + 47 zł + 66 zł – por. pismo wierzyciela z dnia 15 października 2015 r. k. 60 akt egzekucyjnych Km 825/15).

Z uwagi na wysokość tego świadczenia opłata egzekucyjna winna być ustalona jako 1/20 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Jako przeciętne miesięczne wynagrodzenie rozumieć zaś należy przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej, które podawane jest do wiadomości przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa GUS z dnia 17 lutego 2015 r. (MP z 2015 r. poz. 221) przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej ustalone na podstawie art. 5 ust. 7 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych w zw. z art. 110 ust. 5 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynosi w II półroczu 2014 r. 3.389,90 zł – 1/20 tej kwoty wynosi zaś 169,49 zł i w tej wysokości winna zostać ustalona opłata egzekucyjna.

W ocenie Sądu do ustalonej w powyższy sposób opłaty egzekucyjnej doliczyć należy podatek VAT. Obowiązek zapłaty podatku VAT przez komornika wynika bowiem z interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 9 czerwca 2015 r. nr PT1.050.1.2015.LJU.19. W interpretacji tej Minister Finansów zmienił poprzednią interpretację ogólną z dnia 30 lipca 2004 r. nr PP10-812-802/04/MR/1556PP która zwalniała komorników z obowiązku uiszczania podatku VAT. W interpretacji ogólnej z dnia 9 czerwca 2015 r. Minister Finansów stwierdził, iż komornik wykonując czynności egzekucyjne, prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT działając w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zgodnie z tą interpretacją, komornicy obowiązani są do zapłaty podatków od towarów i usług z tytułu wykonywanych przez nich czynności za wynagrodzeniem od dnia 1 października 2015 r.

Biorąc pod uwagę, iż komornik wydał postanowienie o ustaleniu opłaty egzekucyjnej w dniu 19 października 2015 r. – z tą datą należy wiązać również powstanie obowiązku podatkowego. Stawka podatku VAT dla komorników wynosi zaś 23%, co powoduje, iż kwota tego podatku w niniejszej sprawie wyniesie 38,98 zł.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powyższych przepisów, Sąd orzekł jak w sentencji.

SSR Ewa Uchman

ZARZĄDZENIE

1.  odpis postanowienia doręczyć: pełnomocnikowi wierzyciela bez pouczenia, dłużnikowi oraz komornikowi z pouczeniem o zażaleniu;

2.  po uprawomocnieniu się postanowienia, jego odpis ze wzmianką o prawomocności doręczyć komornikowi, zwracając akta egzekucyjne Km 852/15.

SSR Ewa Uchman