I C 944/16 - zarządzenie Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z 2016-11-21
Sygn. akt I C 944/16
Uzasadnienie wyroku zaocznego z dnia 25 października 2016 r.
W pozwie z dnia 16 lutego 2016 r. powód S. D. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej K. M. kwoty 724,77 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 9.059,62 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych.
Uzasadniając żądanie powód wskazał, że Sąd Rejonowy L. Z.w L. wydał nakazy zapłaty w sprawach o sygn. akt VI Nc-e (...)oraz VI Nc-e (...). Zasądzone wymienionymi nakazami zapłaty kwoty nie zostały przez pozwaną zapłacone. Powód wyjaśnił, że na podstawie nakazu zapłaty wydanego w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1298734/12 Sąd zasądził na jego rzecz od pozwanej odsetki za zwłokę od kwoty 2.500,00 zł w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 30 maja 2012 r. do dnia zapłaty, przy czym według stanu na dzień wniesienia pozwu kwota należnych z tego tytułu odsetek wynosiła 1.477,88 zł. Z kolei na podstawie nakazu zapłaty wydanego w sprawie
o sygn. akt VI Nc-e (...)Sąd zasądził na rzecz powoda od pozwanej odsetki za zwłokę od kwoty 14.300,00 zł w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 27 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty, przy czym według stanu na dzień wniesienia pozwu kwota należnych z tego tytułu odsetek wynosiła 7.581,74 zł. Suma niezapłaconych odsetek należnych powodowi na dzień wniesienia pozwu wynosiła zatem 9.059,62 zł. Powód podał, że domaga się zasądzenia na jego rzecz od pozwanej odsetek od zaległych odsetek
w wysokości ustawowej od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty na podstawie art. 482 k.c.
( pozew – k. 1-2)
Pozwana, prawidłowo zawiadomiona o terminie rozprawy, nie stawiła się i nie złożyła wyjaśnień ustnie ani pisemnie.
( protokół rozprawy z dnia 27.06.2016 r. – k. 14; protokół rozprawy z dnia 25.10.2016 r. – k. 22)
Za podstawę wyroku zaocznego Sąd Rejonowy przyjął następujące ustalenia:
W dniu 4 października 2012 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym L. Z.w L. w sprawie o sygn. akt VI Nc-e (...)wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, na podstawie którego pozwana K. M. miała zapłacić na rzecz powoda S. D. kwotę 2.500,00 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od: kwoty 100,00 zł od dnia 25 maja 2012 r. do dnia zapłaty, od kwoty 200,00 zł od dnia 26 maja 2012 r. do dnia zapłaty, od kwoty 300,00 zł od dnia 25 maja 2012 r. do dnia zapłaty, od kwoty 300,00 zł od dnia 25 maja 2012 r. do dnia zapłaty, od kwoty 1.500,00 zł od dnia 28 maja 2012 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 100,00 zł od dnia 30 maja 2012 r. do dnia zapłaty. Nadto od pozwanej zasądzono na rzecz powoda kwotę 36,58 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Nakaz zapłaty uprawomocnił się i nadana została mu klauzula wykonalności.
(nakaz zapłaty z dnia 04.10.2012 r. wraz z klauzulą wykonalności z dnia 10.12.2012 r. – k. 3-3v)
W dniu 15 lutego 2013 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód
w L. w sprawie o sygn. akt VI Nc-e (...)wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, na podstawie którego pozwana K. M. miała zapłacić na rzecz powoda S. D. kwotę 14.300,00 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 27 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty. Nadto od pozwanej zasądzono na rzecz powoda kwotę 187,40 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Nakaz zapłaty uprawomocnił się i nadana została mu klauzula wykonalności.
( nakaz zapłaty z dnia 15.02.2013 r. wraz z klauzulą wykonalności z dnia 17.05.2013 r. – k. 4-5v)
Pozwana K. M. nie zapłaciła na rzecz S. D. kwot stwierdzonych powyższymi nakazami zapłaty.
( okoliczność bezsporna przyjęta za prawdziwą według art. 339 § 2 k.p.c. ).
Podstawę poczynionych w sprawie ustaleń, przyjętych za prawdziwe na podstawie art. 339 § 2 k.p.c., stanowiły przedstawione przez powoda dokumenty, co do których nie ujawniły się jakiekolwiek okoliczności, dla których należałoby odmówić im wiarygodności.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.
Przysługujące powodowi względem pozwanej wierzytelności stwierdzone wskazanymi wyżej nakazami zapłaty wydanymi w elektronicznych postępowaniach upominawczych
w sprawach o sygn. akt VI Nc-e (...)oraz VI Nc-e (...) obejmowały nie tylko należności główne, ale także odsetki od takich należności, określone w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP.
Przedmiotem żądania powoda w sprawie niniejszej była natomiast kwota 724,77 zł mająca stanowić odsetki obliczone od łącznej kwoty 9.059,62 zł, a więc od kwoty obejmującej nie tylko należności główne objęte każdym z wymienionych nakazów zapłaty, ale także skapitalizowane odsetki od tych należności głównych oraz odsetki za opóźnienie od tych należności głównych i od zaległych odsetek, należne po dniu wytoczenia poszczególnych powództw, uwzględnionych w całości wymienionymi nakazami zapłaty.
Takie żądanie powoda pozbawione było jednak podstawy prawnej.
Na podstawie art. 482 § 1 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy.
Wyjątek, o którym mowa w drugiej części tego przepisu, w sprawie niniejszej nie znajduje zastosowania.
Z pierwszej części tego przepisu wynika zaś jednoznacznie, że odsetek od odsetek za opóźnienie można żądać jedynie po wytoczeniu o nie powództwa.
Wypada podzielić pogląd przyjęty za podstawę wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 1997 r., II CKU 3/97, OSNC 1997/6-7/86, według którego zasądzenie skapitalizowanych, zaległych odsetek wraz z odsetkami za opóźnienie (art. 482 § 1 k.c.), wyłącza możliwość późniejszego orzeczenia o odsetkach od tych odsetek.
Skoro każdym z wymienionych nakazów zapłaty uwzględniono już powództwo w części obejmującej odsetki za opóźnienie obliczone także od skapitalizowanych odsetek od należności głównych, obecnie brak jest podstawy do uwzględnienia powództwa o zaległe odsetki od tego rodzaju odsetek, ponownie skapitalizowanych za okres po wniesieniu powództwa w sprawach zakończonych wydaniem wspomnianych nakazów zapłaty i to wraz
z kolejnymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu w sprawie niniejszej.
Prowadziłoby to bowiem do obejścia zakazu wynikającego z art. 482 § 1 k.c.
Wobec tego, że pozwana, prawidłowo zawiadomiona o terminie rozprawy, nie stawiła się i nie składała wyjaśnień ustnie ani na piśmie, w myśl art. 339 § 1 i art. 340 k.p.c. zachodziła podstawa do wydania wyroku zaocznego.
Z kolei za podstawę orzeczenia w przedmiocie kosztów procesu należało przyjąć art. 98
§ 1 k.p.c., według którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).
Wobec oddalenia powództwa za stronę przegrywającą sprawę należało uznać powoda, stąd jego wniosek o zasądzenie kosztów procesu podlegał oddaleniu.
Z tych względów Sąd Rejonowy orzekł jak w sentencji.
SSR Robert Bełczącki
ZARZĄDZENIE
(...)
(...)
SSR (...)
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie
Data wytworzenia informacji: