Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

Sygn. akt I C 469/21

Uzasadnienie wyroku z dnia 8 lipca 2022 r.

W pozwie z dnia 19 czerwca 2018 r. powód Akademia Finansów i (...) w W. reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym żądał zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego B. P. kwoty 4517,00 zł wraz z bliżej określonymi ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz kosztami procesu według norm przepisanych. Jako podstawę swojego roszczenia powód wskazał zawartą z pozwanym umowę, na podstawie której powód świadczył na rzecz pozwanego usługi edukacyjne.

W dniu 28 czerwca 2018 r. Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym dla Warszawy – Mokotowa w W. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, którym uwzględnił powództwo w całości.

Pozwany B. P. wniósł skutecznie sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym żądał oddalenia powództwa w całości.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Akademia Finansów i (...) w W. została wpisana do rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych prowadzonego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Akademia Finansów i (...) w W. posiadała uprawnienia do prowadzenia studiów pierwszego stopnia kierunku budownictwo.

(dowód: odpis z rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych – k. 6-13)

B. P. został przyjęty na niestacjonarne studia pierwszego stopnia inżynierskie kierunku budownictwo prowadzone przez Akademię Finansów i (...) w W..

(dowód: umowa – k. 17-18, potwierdzenie odbioru legitymacji – k. 26, karta okresowych osiągnięć studenta – k. 69)

W dniu 31 sierpnia 2016 r. Akademia Finansów i (...) w W. zawarła z B. P. umowę w sprawie wysokości i warunków pobierania opłat związanych z odbywaniem studiów. Na podstawie umowy Akademia Finansów i (...) w W. zobowiązała się do świadczenia na rzecz B. P. usług edukacyjnych, zaś B. P. zobowiązał się m.in. do terminowego regulowania płatności za naukę – tzw. czesnego.

(dowód: umowa – k. 17-18)

W myśl § 4 ust. 1 i 2 umowy w sprawie wysokości i warunków pobierania opłat związanych z odbywaniem studiów zawartej pomiędzy Akademią Finansów i (...) w W. a B. P. nauka w uczelni miała charakter odpłatny. Student zobowiązany był do wnoszenia opłat takich jak wpisowe, czesne oraz dodatkowe opłaty określone w zarządzeniach Kanclerza uczelni. Wysokość opłat wynikająca ze stosownych postanowień odpowiednich zarządzeń Kanclerza uczelni została określona w załączniku do umowy.

Na uczelni obowiązywały różne warianty płatności za studia. Według § 4 ust. 3 wspomnianej umowy opłata jednorazowa (roczna) powinna być uiszczona nie później niż do dnia 15 września w przypadku naboru na semestr zimowy. Opłata semestralna powinna być uiszczana za semestr zimowy nie później niż do dnia 15 września, a za semestr letni nie później niż do dnia 15 lutego. Opłata miesięczna (10 rat) powinna być uiszczana w ten sposób, że pierwsza rata za semestr zimowy powinna być uiszczana nie później niż do dnia 15 września, a za semestr letni nie później niż do dnia 15 lutego, zaś każda następna rata powinna być uiszczona nie później niż do 5. dnia każdego miesiąca.

Stosownie do treści § 4 ust. 6 wspomnianej umowy w przypadku opóźnienia w płatnościach przekraczającego 1 miesiąc, student może być, zgodnie z Regulaminem Studiów, skreślony z listy studentów.

Zgodnie z § 4 ust. 7 wspomnianej umowy skreślenie studenta z listy studentów Akademii Finansów i (...) w W. na skutek rozwiązania lub rezygnacji z umowy nie zwalniało go z obowiązku uregulowania zaległych opłat.

(dowód: umowa – k. 17-18)

Stosownie do zarządzenia nr 01/06/2016 Kanclerza Akademii Finansów i (...) w W. z dnia 1 czerwca 2016 r. w sprawie odpłatności za studia dla studentów Akademii Finansów i (...) rozpoczynających naukę od semestru zimowego roku akademickiego 2016/2017 studiów niestacjonarnych kierunku budownictwo dla obywateli Unii Europejskiej opłata wpisowa wynosiła 400,00 zł, opłata roczna 4.500,00 zł, opłata semestralna 2.400,00 zł, zaś opłata miesięczna w postaci 10 rat w roku wynosiła 500,00 zł. Opłata za wydanie legitymacji studenckiej była równa kwocie 17,00 zł.

(dowód: zarządzenie nr 01/06/2016 Kanclerza Akademii Finansów i (...) w W. z dnia 1 czerwca 2016 r. – k. 19-23)

W myśl § 9 ust. 2 umowy w sprawie wysokości i warunków pobierania opłat związanych z odbywaniem studiów zawartej pomiędzy Akademią Finansów i (...) w W. a B. P. rezygnacja ze studiów wymagała formy pisemnej, zaś pismo zawierające oświadczenie o rezygnacji student miał złożyć we właściwym dziekanacie.

(dowód: umowa – k. 17-18)

Zgodnie z § 3 ust. 3 pkt 10 Regulaminu Studiów Akademii Finansów i (...) w W. zatwierdzonego uchwałą Senatu Uczelni z dnia 30 kwietnia 2015 r. zmienionego uchwałą Senatu Uczelni z dnia 28 kwietnia 2016 r. student był zobowiązany do niezwłocznego pisemnego powiadomienia dziekana o rezygnacji ze studiów.

Zgodnie z § 19 ust. 2 Regulaminu Studiów Akademii Finansów i (...) w W. warunkiem zaliczenia roku studiów i wpisania na listę studentów kolejnego roku akademickiego było zdanie wszystkich egzaminów i uzyskanie wszystkich zaliczeń z zajęć obowiązujących w okresie zaliczeniowym.

(dowód: Regulamin Studiów – k. 71-78)

B. P. uiścił na rzecz Akademii Finansów i (...) w W. kwotę 400,00 zł tytułem opłaty wpisowej.

(dowód: paragon – k. 25)

B. P. odebrał legitymację wydaną mu przez Akademię Finansów i (...) w W..

(dowód: potwierdzenie odbioru – k. 26)

B. P. uzyskał w semestrze letnim (...) ocenę niedostateczną z przedmiotu podstawy geometrii wykreślnej.

(dowód: karta okresowych osiągnięć studenta – k. 69)

B. P. nie uzyskał zaliczenia drugiego semestru studiów niestacjonarnych kierunku budownictwo prowadzonych przez Akademię Finansów i (...) w W..

(dowód: karta okresowych osiągnięć studenta – k. 69, decyzja – k. 16)

Decyzją z dnia 11 maja 2017 r. B. P. został skreślony z listy studentów Akademii Finansów i (...) w W..

(dowód: decyzja – k. 16)

W dniu 27 lutego 2018 r. doręczono B. P. wystosowane przez Akademię Finansów i (...) w W. wezwanie do zapłaty kwoty 4.517,00 zł tytułem zaległych opłat.

(dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty – k. 14, (...) – k. 15)

B. P. nie uiścił na rzecz Akademii Finansów i (...) w W. żądanej kwoty 4.517,00 zł.

(domniemanie faktyczne)

Podstawę powyższych ustaleń stanowiły przedstawione przez strony dowody z dokumentów znajdujące się w aktach sprawy, których wiarygodność nie była kwestionowana przez strony i co do których nie ujawniły się jakiekolwiek wątpliwości, gdy chodzi o ich wiarygodność.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r. poz. 1842), której przepisy znajdowały zastosowanie w niniejszej sprawie z uwagi na okres obowiązywania umowy zawartej przez powoda z pozwanym, poprzez uczelnię niepubliczną należało rozumieć uczelnię utworzoną przez osobę fizyczną albo osobę prawną niebędącą państwową ani samorządową osobą prawną.

W myśl art. 160a ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym warunki pobierania opłat związanych z odbywaniem studiów, o których mowa w art. 98 ust. 1 pkt 5, oraz opłat za usługi edukacyjne, o których mowa w art. 99 ust. 1 pkt 1-6, a także wysokość tych opłat określała umowa między uczelnią a studentem lub osobą przyjętą na studia, zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

Według art. 160a ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym student nie był obowiązany do uiszczania opłat innych niż określone w umowie.

W myśl art. 190 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym kierownik podstawowej jednostki organizacyjnej skreślał studenta z listy studentów, w przypadku: niepodjęcia studiów; rezygnacji ze studiów; niezłożenia w terminie pracy dyplomowej lub egzaminu dyplomowego; ukarania karą dyscyplinarną wydalenia z uczelni. Kierownik podstawowej jednostki organizacyjnej mógł natomiast skreślić studenta z listy studentów, w przypadku: stwierdzenia braku postępów w nauce; nieuzyskania zaliczenia semestru lub roku w określonym terminie; niewniesienia opłat związanych z odbywaniem studiów; niepodpisania przez studenta przedłożonej przez uczelnię umowy o warunkach odpłatności za studia lub usługi edukacyjne. Od decyzji przysługiwało odwołanie do rektora. Decyzja rektora była ostateczna.

Stosownie do treści art. 160a ust. 7 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym roszczenia wynikające z umowy przedawniały się z upływem trzech lat.

Powód został wpisany do rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych prowadzonego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, co uprawniało go do zawarcia z pozwanym umowy o świadczenie usług edukacyjnych w postaci niestacjonarnych studiów pierwszego stopnia inżynierskich kierunku budownictwo.

Na podstawie umowy zawartej z pozwanym w dniu 31 sierpnia 2016 r. powód świadczył pozwanemu usługi edukacyjne w okresie od dnia 1 października 2016 r. do dnia 11 maja 2017 r., kiedy to stosunek zobowiązaniowy łączący strony i wynikający z tej umowy uległ wygaśnięciu z uwagi na skreślenie pozwanego z listy studentów.

Z uwagi na powyższe pozwany był zobowiązany zgodnie z § 4 ust. 1 i 2 umowy w sprawie wysokości i warunków pobierania opłat związanych z odbywaniem studiów w zw. z zarządzeniem nr 01/06/2016 Kanclerza Akademii Finansów i (...) w W. z dnia 1 czerwca 2016 r. w sprawie odpłatności za studia dla studentów Akademii Finansów i (...) rozpoczynających naukę od semestru zimowego roku akademickiego 2016/2017 do uiszczenia opłaty wpisowej w kwocie 400,00 zł, 9 opłat miesięcznych w wysokości 500,00 zł oraz opłaty za wydanie legitymacji studenckiej w kwocie 17,00 zł. Pozwany uiścił pozwanemu jedynie kwotę 400,00 zł tytułem opłaty wpisowej, wobec czego jego zaległe zobowiązanie wobec powoda odpowiadało kwocie 4.517,00 zł.

Brak było podstaw do przyjęcia, aby łączący powoda z pozwanym stosunek zobowiązaniowy uległ wygaśnięciu wcześniej niż dniem 11 maja 2017 r. z uwagi na skuteczne złożenie przez pozwanego oświadczenia o rezygnacji z kontynuowania studiów. W myśl wspomnianego § 9 ust. 2 umowy w sprawie wysokości i warunków pobierania opłat związanych z odbywaniem studiów zawartej pomiędzy powodem a pozwanym rezygnacja ze studiów wymagała bowiem formy pisemnej, zaś pismo zawierające oświadczenie o rezygnacji student miał złożyć we właściwym dziekanacie. Wobec tego jedynie złożenie przez studenta oświadczenia o rezygnacji z kontynuowania studiów w formie pisemnej mogłoby wywołać zamierzony skutek prawny. Z wiarygodnych zeznań świadka B. K. będącego pracownikiem dziekanatu wynikało natomiast, że u powoda w związku z odbywanymi studiami funkcjonowały dwie formy komunikacji ze studentami – za pomocą dokumentów w formie pisemnej lub za pośrednictwem systemu informatycznego. Świadek zeznała zaś, że w aktach osobowych pozwanego nie odnalazła ani pisemnego oświadczenia o rezygnacji z kontynuowania studiów, które miałoby zostać złożone przez pozwanego ani też tego rodzaju oświadczenia pochodzącego od pozwanego i wniesionego za pośrednictwem systemu informatycznego (k. 100). Co więcej, złożenie tego rodzaju oświadczenia przez pozwanego nie zostało w żaden sposób udowodnione. Powyższe wykluczało przyjęcie, że pozwany skutecznie złożył oświadczenie w przedmiocie rezygnacji z kontynuowania studiów. Poza tym znamienne było to, że w dniach 11 lutego i 20 lutego 2017 r., a zatem na niespełna trzy miesiące przed wydaniem decyzji o skreśleniu pozwanego z listy studentów, pozwany przystąpił do zaliczenia przedmiotów realizowanych w ramach programu studiów, co świadczyło jednak o jego zamiarze kontynuowania studiów.

Pozwany nie udowodnił ponadto, aby usługi edukacyjne realizowane na jego rzecz przez powoda miały być nienależytej jakości w związku z tym, że zajęcia zaplanowane dla kierunku studiów odbywanych przez pozwanego były stale odwoływane lub prowadzone przez nieodpowiednie osoby. Z zeznań świadka B. K. wynikało, że nie odnotowano tego rodzaju zdarzeń ani związanych z tym skarg. Świadek przyznała, że wprawdzie zdarzały się przypadki, iż zajęcia były odwoływane, jednakże za każdym razem były odpracowywane w późniejszych terminach.

Niesporne było to, że wierzytelności powoda wobec pozwanego nie uległy przedawnieniu, bowiem stosownie do treści art. 160a ust. 7 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym roszczenia wynikające z umowy łączącej strony przedawniały się z upływem trzech lat. W niniejszej sprawie powód dochodził wierzytelności, z których najwcześniej wymagalna stała się wymagalna w dniu 15 września 2016 r., zaś pozew został złożony w dniu 19 czerwca 2018 r. Wobec tego niewątpliwie względem wierzytelności objętych żądaniem pozwu w sprawie niniejszej nie upłynął trzyletni termin przedawnienia.

Stosownie do treści art. 481 § 1 Kodeksu cywilnego jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Wysokość odsetek za opóźnienie należało ustalić na podstawie art. 481 § 2 Kodeksu cywilnego, według którego jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych.

Według § 4 ust. 3 umowy łączącej strony opłata miesięczna (10 rat) powinna być uiszczana w ten sposób, że pierwsza rata za semestr zimowy powinna być uiszczana nie później niż do dnia 15 września, a za semestr letni nie później niż do dnia 15 lutego, zaś każda następna rata powinna być uiszczona nie później niż do 5. dnia każdego miesiąca.

Zważywszy na wskazane wyżej terminy płatności i związaną z tym wymagalność roszczenia o zapłatę kwoty 500,00 zł z dniem 15 września 2016 r., kwoty 500,00 zł z dniem 5 października 2016 r., kwoty 17,00 zł z dniem 15 października 2016 r., kwoty 500,00 zł z dniem 5 listopada 2016 r., kwoty 500,00 zł z dniem 5 grudnia 2016 r., kwoty 500,00 zł z dniem 5 stycznia 2017 r., kwoty 500,00 zł z dniem 15 lutego 2017 r., kwoty 500,00 zł z dniem 5 marca 2017 r., kwoty 500,00 zł z dniem 5 kwietnia 2017 r. oraz kwoty 500,00 zł z dniem 5 maja 2017 r. zasadne było zasądzenie ustawowych odsetek za opóźnienie od tych kwot od dni następujących po wymienionych wyżej datach.

Podstawę orzeczenia o kosztach procesu stanowiły art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 99 Kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którymi przegrywający sprawę powinien zwrócić przeciwnikowi koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, w tym wynagrodzenie reprezentującego stronę pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym.

Z tego względu na rzecz powoda od pozwanego należało zasądzić kwotę 1.017,00 zł celowych kosztów dochodzenia przez powoda praw obejmujących opłatę sądową uiszczoną od pozwu w kwocie 100,00 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 900,00 zł, ustalone na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz. 265), z uwzględnieniem opłaty skarbowej uiszczonej od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.

Z tych względów Sąd Rejonowy orzekł jak w sentencji.

Sędzia Robert Bełczącki