Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 marca 2020 roku (art. 165 § 2 kpc k-21) powódka HOTEL (...) z o.o. wniosła o zasądzenie od pozwanego G. Z. kwotę 1.238,00 wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 09 kwietnia 2019 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że powód świadczył na rzecz pozwanego usługę hotelową, a pozwany w części nie zapłacił umówionej ceny.

(pozew k. 3-4)

W dniu 27 marca 2020 roku tutejszy Sąd wydał nakaz zapłaty w postepowaniu upominawczym, w całości uwzględniając żądanie pozwu

(nakaz k. 23)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa i wskazał, że przebywał w ww hotelu w okresie wskazanym przez powoda, całkowity koszt pobytu wynosił 2.650,20 złotych, pozwany uiścił kwoty 1.808,50 złotych oraz kwotę 617,80 złotych.

Jednocześnie pozwany złożył umowę zawartą z powodem na płatnośc za pobyt przelewem.

(sprzeciw k. 34 i nast.)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 26 lipca 2018 roku dokonano rezerwacji o nr (...) na nazwisko J. Z. obejmującą pobyt w hotelu powoda w okresie od dnia 11 sierpnia 2018 roku do dnia 14 sierpnia 2018 roku w pokoju (...) dla 2 osób dorosłych i dwójki dzieci” za cenę 2.650,20 złotych. Cena obejmowała zakwaterowanie, opłaty miejscowe oraz śniadanie i kolację.

(dowód: bezsporne, rezerwacja k. 63)

W potwierdzeniu rezerwacji pozwany uiścił przelewem kwotę 795,00 złotych tytułem zadatku.

(bezsporne)

Pozwany wraz z rodzina J. Z. (żoną) i dziećmi zameldował się w hotelu powoda w dniu 11 sierpnia 2018 roku. W trakcie pobytu pozwany podjął decyzje o jego przedłużeniu, na skutek czego został zakwaterowany po upływie okresu pierwotnej rezerwacji tj. dniu 14 sierpnia 2018 roku w innym pokoju, w którym przebywał do dnia 15 sierpnia 2018 roku.

Za pobyt zgodnie z rezerwacją - w okresie 11-14 sierpnia 2018 roku powód (na wniosek pozwanego i jego małżonki) wystawił fakturę Vat o nr (...) z dnia 15 sierpnia 2018 roku na łączną kwotę 2.650,00 złotych tj. zgodnie z ceną ustaloną w rezerwacji – za nocleg i wyżywienie za okres 11-14 sierpnia 2018 roku oraz powiększoną o opłatę miejscową w łącznej wysokości 13,20 złotych.

Faktura wystawiona została na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością – (...). Sp. z o.o. z siedziba w W. o nr NIP: 879-267-18-59, w jej treści wskazany został numer rezerwacji dokonanej przez pozwanego tj. nr (...), wskazano również, że pozostała do zapłaty kwota to 1.855,20 złotych, albowiem na poczet płatności za usługę zaliczono uiszczony przez pozwanego zadatek w kwocie 795,00 złotych. Kwota 1.855,20 złotych płatna miała być w terminie 7 dniowym tj. do dnia 22 sierpnia 2018 roku.

(dowód: f. vat k. 76, bezsporne k. 72-73)

W dniu 15 sierpnia 2018 roku pozwany zawarł z powódką umowę na płatność przelewem, a dotyczący kwoty 1.855,20 złotych - wskazanej, a pozostałej do zapłaty w fakturze VAT o nr (...).

(dowód: umowa k. 16-17, 36-38)

Za podatkową dobę nieobjętą rezerwacją o nr (...) oraz usługi dodatkowe powód wystawił fakturę Vat o nr (...) na kwotę 1.842,90 obejmującą cenę za nocleg, usługi gastronomiczne (w tym minibar), usługi pozostałe oraz opłatę miejscową. Pozwany uiścił ww kwotę przy wymeldowaniu z hotelu powoda w całości.

(dowód: bezsporne, f. vat k. 35)

Pozwany z J. Z. są małżeństwem, w hotelu powoda przebywali z małoletnimi dziećmi na wyjeździe wypoczynkowym nie związanym z działalnością zarobkową.

(bezsporne)

Spółka (...). Sp. z o.o. z siedziba w W. o nr NIP: 879-267-18-59 na którą powód wystawił fakturę o nr (...) odmówiła płatności pozostałej kwoty w wysokości 1.855,20 złotych za prywatny pobyt w hotelu powoda pozwanego i jego rodziny.

(bezsporne)

W dniu 08 stycznia 2019 roku pozwany uiścił na rzecz powoda przelewem kwotę 617,80 złotych na poczet faktury VAT (...).

(bezsporne, dowód: potwierdzenie przelewu k. 39)

Łącznie za pobyt (w okresie od dnia 11 sierpnia 2018 roku do dnia 14 sierpnia 2018 roku w pokoju (...) dla 2 osób dorosłych i dwójki dzieci) objęty rezerwacją o nr (...) za cenę 2.650,20 złotych (i pierwotnie f.VAT (...)) pozwany uiścił kwotę 795,00 złotych (tytułem zadatku) oraz kwotę 617,80 złotych (przelewem) tj. łącznie kwotę 1.412,80 złotych, a do zapłaty pozostała kwota 1.237,20 złotych.

Z uwagi na odmowę płatności F.VAT przez Spółkę powód wystawił kolejną f. vat dotycząca tej samej usługi o nr (...) na nazwisko pozwanego wyłącznie na kwotę pozostałą do zapłaty tj. w wysokości 1.237,40 złotych.

Do dnia zamknięcia rozprawy pozwany nie uiścił na rzecz powoda kwoty 1.237,40 złotych.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wskazanych dowodów złożonych do akt sprawy, których autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron i nie budziły wątpliwości oraz na podstawie twierdzeń przyznanych wprost i niezaprzeczonych przez strony, na podstawie art. 229 k.p.c. i 230 k.p.c. Pominięciu podlegały dowody z zeznań świadków albowiem zasadniczo spór dotyczył w zasadzie rozliczenia pomiędzy stronami, przy czym tak cena za pobyt nie była sporna pomiędzy stronami, jak i dokonane płatności czy okres pobytu.

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Podkreślenia wymaga, iż pobyt pozwanego z rodziną należy podzielić na dwa okresy:

a)  – pierwszy podstawowy za kwotę 2.650,20 złotych (co zresztą nie było sporne pomiędzy stronami) – zgodnie z rezerwacją i cena ustalona przez strony. Na poczet ww ceny pozwany uiścił kwotę 795,00 złotych tytułem zadatku. Pobyt ten dotyczył okresu 11-14 sierpnia 2018 roku. Na moment wymeldowania się z hotelu powoda pozwanemu do zapłaty pozostawała kwota 1.855,20 złotych, którą pozwany zamierzał zapłacić przelewem. Z tego też względu doszło do zawarcia dodatkowej umowy z pozwanym na płatność przelewem. Jednocześnie powód wystawił fakturę VAT na spółkę kapitałową choć dotyczyło to prywatnego pobytu pozwanego – ( f.Vat (...)). Wskazać przy tym wypada, iż w umowie o płatność przelewem złożonej przez pozwanego w oryginale (k. 36-38) znajduje się odręczna adnotacja o kwocie do zapłaty tj. kwocie 1.855,20 złotych i numerze faktury tj. nr (...). Nie budzi zatem wątpliwości, iż pozwany zobowiązał się do zapłaty brakującej kwoty 1.855,20 złotych przelewem, przy czym kwota ta wynikała z zaakceptowanej przez konsumenta uprzednio ceny. Okoliczność, iż pozwany pierwotnie planował rozliczyć ww pobyt prywatny ze spółka kapitałową nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia, albowiem pobyt był o charakterze konsumenckim i nie związanym z działalnością zarobkową. Pobyt dotyczył wypoczynku pozwanego, jego żony i małoletnich – w związku z czym również nie niweczy zasadności roszczenia okoliczność, iż rezerwacja opiewała na personalia małżonki pozwanego (art. 30kro), albowiem za zobowiązania zaciągnięte nawet przez jednego z nich na zwykłe potrzeby rodziny solidarnie odpowiedzialni są oboje małżonkowie. Niewątpliwie zaś w niniejszej sprawie – na wyjeździe wypoczynkowym przebywali oboje małżonkowie, dodatkowo to pozwany zobowiązał się do zapłaty za rezerwacje pierwotną brakującej płatności;

b)  - dodatkowy pobyt oraz pozostałe usługi gastronomiczne – powód wystawił f.Vat o nr (...) na personalia małżonki pozwanego – na kwotę 1.842,90 złotych i ww kwota uiszczona została przy wymeldowaniu.

Tak więc kompleksowo odbyty wyjazd wypoczynkowy pozwanego wynosił:

1.  kwotę 2.650,20 złotych ( - zgodnie z rezerwacją i pierwotną f.vat (...)) – na poczet której pozwany uiścił kwotę 795,00 złotych (zadatek) i kwotę 617,80 złotych (przelewem w dniu 08-01-2019 – k. 39);

2.  kwotę 1.842,90 złotych – uiszczona w całości przy wymeldowaniu z hotelu powoda (w tym za dodatkową dobę pobytu nieobjęta rezerwacją pierwotną).

Łącznie zatem pobyt pozwanego w hotelu powoda to koszt w wysokości 4.493,10 złotych, z czego pozwany uiścił kwoty 1.842,90 złotych, 795,00 złotych i 617,80 złotych a zatem do zapłaty pozostała kwota 1.237,40 złotych.

Niewątpliwie rozliczenia stron zaburzyło pierwotne wystawienie przez powoda faktury VAT (...) na spólke kapitałową. Fakturę wystawiono na kwote ustaloną przy rezerwacji tj. 2.650,20 złotych (z której pozostało do zapłaty 1.855,20 złotych płatnych wg ustalenia stron przelewem), a następnie wobec odmowy jej uiszczenia przez spółkę i uiszczenia dodatkowo przelewem przez pozwanego kwoty 617,80 złotych (co zmniejszyło zadłużenie pozwanego do kwoty 1.237,40 złotych), kolejnej faktury na pozostałą, a nie uiszczoną część umówionej ceny.

Wskazać należy przy tym, iż sama faktura vat jest dokumentem księgowym, sama w sobie nie kreuje zobowiązania – a to co istotne – to zawarta umowa – a ta dotyczyła usług na kwotę 2.650,20 złotych, fakt wykonania zobowiązania przez powoda (pobyt pozwanego w hotelu zgodnie z umową) i częściowe niewykonanie zobowiązania przez pozwanego i nie uiszczenie umówionej ceny w pozostałej części tj. w kwocie 1.237,40 złotych.

Wystawienie kolejnej faktury przez powoda nie dotyczyło nowego zobowiązania, istniejące nieprawidłowości związane z kolejnym wystawianiem faktur (najpierw na firmę, później na pozwanego) nie niweczą zobowiązania pozwanego do zapłaty za wykonaną usługę hotelarską i gastronomiczną – zgodnie z zamówieniem i rezerwacją (bezsporne w istocie).

Umowa łącząca strony jest umową o świadczenie usług hotelowych należącą do umów mieszanych zawierających w sobie elementy różnych umów nazwanych (sprzedaż, najem, dzieło, przechowanie) i nienazwanych (usługi podobne do zlecenia). Do umowy hotelowej należy stosować przepisy prawa cywilnego o umowach w ogólności, odpowiednie przepisy części ogólnej zobowiązań (w tym przepisy o skutkach niewykonania zobowiązań - art. 471 i nast. kc oraz o niewykonaniu i skutkach niewykonania zobowiązań z umów wzajemnych - art. 487 i nast. kc.), przepisy o umowach nazwanych wprost lub w drodze analogii, w zależności od podobieństwa określonych świadczeń z tej umowy do świadczeń z odpowiedniej umowy nazwanej. Przy analizie tego rodzaju umowy uwzględnić także należy uregulowanie usług hotelarskich w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych oraz ustawowe zasady odpowiedzialności zakładu hotelarskiego za rzeczy wniesione przez gościa hotelowego i ustawowe prawo zastawu przysługujące utrzymującemu zarobkowo hotel (art. 846-851 kc.).

A skoro tak, to wskazać wypada, iż istota zobowiązania pozwanego polega na zapłacie umówionej ceny za usługę hotelową oraz sprzedane towary. W ramach pierwotnej rezerwacji pozwany zamówił u powoda usługę hotelową (zakwaterowanie) oraz wyżywienie, a powód wykonał swoje zobowiązanie w sposób należyty, w związku z czym pozwany jest zobowiązany do zapłaty umówionej ceny (art. 535 i nast. kc, art. 750 kc w zw, z art. 735 kc). Pierwotnie strony ustaliły termin zapłaty na dzień 22 sierpnia 2018 roku, ale w dniu 01 kwietnia 2019 roku powód zmienił termin na korzyść pozwanego ustalając ostateczny termin zapłaty na dzień 08 kwietnia 2019 roku (w fakturze Vat (...) – k. 18).

Z tych też względów w ocenie Sądu żądanie powoda jest zasadne albowiem pozwany nie wykonał swojego zobowiązania do kwoty 1.237,40 złotych.

Podstawą zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie jest art. 481 § 1 k.c., z tym, iż termin pierwotny zasądzonego roszczenia odsetkowego określono na dzień 09 kwietnia 2019 roku, tj. dzień następujący po terminie zapłaty wskazanym w f.vat (...) – k. 18) i zgodnie z żądaniem pozwu (k. 3).

O kosztach procesu orzeczono w oparciu o art. 102 k.p.c. Zdaniem Sądu przyczyną zgłaszanych przez pozwanego wątpliwości były nieprawidłowości w wystawieniu faktur VAT, przy czym wskazać wypada, iż nie zostały wystawione na tożsamą kwotę (k. 18 i k. 76), w fakturze nr (...) wskazano na inny numer rezerwacji, wystawiona została po upływie ponad 6 miesięcy od pobytu pozwanego u powoda (tj. niezgodnie z obowiązującymi przepisami prawa), w związku z czym pozwany mógł mieć wątpliwości w zakresie rzetelności rozliczeń powoda, będącego profesjonalistą. Z uwagi na powyższe zdaniem Sadu pozwany zasługiwał na dobrodziejstwa nieobciążenia go kosztami procesu, pomimo, iż przegrał proces.

Z wyżej wymienionych względów orzeczono jak w wyroku.

11-01-2022 SSR Anna Wypych – Knieć

ZARZĄDZENIE

(...)

11-01-2022